လူစားထိုး zawgyi font

072

　　025

       ဒီ အလယ္အလတ္စားေသာက္ဆိုင္ထဲက ပတ္ဝန္းက်င္ကလည္း သခင္ေလးစူးကို စိတ္မခ်ႏိုင္ေနဘူး သူအေတာ္ၾကာခ်င့္ခ်ိန္ၿပီးမွ လွည့္ထြက္လာခဲ့ကာ ကိုယ့္အိမ္က အိမ္ေတာ္ထိန္းကို ဖုန္းဆက္လိုက္တယ္
  " အားက်ိဳ ၊ ငါ့အတြက္ စားစရာတခ်ိဳ႕ဝယ္ေပး ...သန႔္ရွင္းရမယ္..."
　　
    လ်န္ဖုံးေကားစားခ်င္တဲ့ အစားေတြကို တေခါက္ေျပာျပလိုက္ၿပီးမွ စူးယီေမာ့က ဖုန္းခ်လိုက္တယ္ ။

　　အားက်ိဳ စားစရာေတြ လာမပို႔ေသးခင္မွာလည္း စူးယီေမာ့ အအားမေနဘူး ေနာက္က်ရင္ စားစရာကို ေျဖရွင္းဖို႔ နည္းလမ္းကို မ်က္ေမွာင္ၾကဳတ္ကာစဥ္းစားေနတယ္ ။

　--- ေျပာရရင္ ကိုယ္တိုင္ လုပ္တာက စိတ္အခ်ရဆုံး။
　---ဒါမွမဟုတ္ လ်န္ဖုံးေကားကို ေဆး႐ုံေျပာင္းရမယ္ ။

　　ဒါေပမဲ့ သူ ခြဲစိတ္တာေအာင္ျမင္တာဆိုေတာ့ ေဆး႐ုံေျပာင္းဖို႔ေတာ့ မလိုဘူး ၊ အေရးႀကီးတာက ေကာင္းေကာင္းအနားယူဖို ....

　ဒါမွမဟုတ္ ....ေဆး႐ုံကဆင္းၿပီး အိမ္ျပန္ၿပီး နားလို႔ရတယ္ ....ၿပီးရင္ ....အိမ္က လုပ္တဲ့ အစားအစာ စားလို႔ရ ....

　　အႀကံ‌ရတာနဲ႔ စူးယီေမာ့ မ်က္ေမွာင္ေတြ ေျပလာၿပီး  ႏႈတ္ခမ္းေထာင့္က ေကြးကာ ရင္ေပါ့သြားတဲ့အၿပဳံးေပၚလာတယ္ ။

　　ခဏထပ္ေစာင့္လိုက္ေတာ့ အိမ္မွာ အလြတ္ထားထားတဲ့ ကားကို အားက်ိဳ ေမာင္းၿပီးေရာက္လာခဲ့တယ္ , ကားတံခါးဖြင့္လိုက္ၿပီး အထုတ္ႀကီး အထုတ္ငယ္နဲ႔ ဆင္းလာခဲ့တဲ့ အားက်ိဳ သခင္ေလးက ရပ္ၿပီးေစာင့္ေနတာေတြ႕ေတာ့ ေၾကာင္သြားကာ ေရ႐ြတ္လိုက္မိတယ္
  : သခင္ေလး ဘာလို႔ ဒီလိုဝတ္ထားတာလဲ ? ဒါေပမဲ့ၾကည့္ရတာေတာ့ ရင္းႏွီးဖို႔ေကာင္းတဲ့ပုံပဲ ။

　　“သခင္ေလး ! "
အားက်ိဳးက စားစရာဘူးေတြ တပုံႀကီးနဲ႔ ေျပးလာၿပီး အေမာတေကာ ေျပာရွာတယ္
   " သခင္ေလး ၊ မွာထားတာစုံပါၿပီ , ၾကယ္ငါးပြင့္ရ စားဖိုမႉးကိုယ္တိုင္ခ်က္တာ ကြၽန္ေတာ္ကိုယ္တိုင္ေဘးက ေစာင့္ၾကည့္ထားတာပါ ၊ ဟင္းခ်က္ဖြယ္ရာေတြကအစ လတ္လတ္ဆတ္ဆတ္ပဲ၊လုံးဝ သန႔္ရွင္းတယ္ ! "