လူစားထိုး zawgyi font

086

　　039

        ဒုကၡ ?

　　ဒုကၡလား ရွိတာေပါ့ ။

　　သူ ညေန အိမ္ကထြက္ၿပီး ေနာက္တၿခံက က်င္ခ်ိဳးဟန္ကို သြားၾကည့္ေတာ့ ၊ က်င္ခ်ိဳးဟန္က သူ႔ညီမေလးအေၾကာင္းေမးတယ္ေလ၊ မကယ္ထုတ္လာႏိုင္ဘူးၾကားေတာ့ ဝမ္းနည္းၿပီး ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္မဲ့ပုံ ေပၚလာတယ္ေလ။

　　" လန္ခြန္းက ညီမေလး အေပၚကို ဘယ္လိုဆက္ဆံဦးမလဲ မသိဘူး ! "
က်င္ခ်ိဳးဟန္ မ်က္ေမွာင္ၾကဳတ္ကာ အသံတိုးတိုးျဖင့္ ေရ႐ြတ္လိုက္တယ္ ၊   မ်က္ႏွာထားေတာ့ ခ်က္ခ်င္းျပန္ေျပာင္းလိုက္ၿပီး စူးယီေမာ့ကို အခန္းထဲ ဆြဲေခၚသြားကာ စူးယီေမာ့ကို ဖက္ထားၿပီး အေတာ္ၾကာ ယွက္ႏြယ္ေနတယ္ ။

　　အမွန္ေျပာရရင္ အဲ့အခ်ိန္က စူးယီေမာ့က အျပစ္ရွိသလိုခံစားရတာမို႔ ညေနခဲ့ဖို႔ သေဘာတူလိုက္တာ ျဖစ္တယ္ ။

　　က်င္ခ်ိဳးဟန္လည္း အလိုလိုက္အႀကိဳက္ေဆာင္ကာ တစားပြဲလုံးစာ ဟင္းခ်က္လိုက္တယ္၊ စူးယီေမာ့ ႀကိဳက္တတ္တဲ့ ဟင္းေတြပဲေလ ။

　　" အားေမာ့ ၊ ငါ ေကာင္းသေလာက္ရွိၿပီ ၊ အဲ့ဒီလူစားထိုးကို ျဖဳတ္လိုက္ေတာ့ေလ ! "
အစားစားတဲ့အခ်ိန္ က်င္ခ်ိဳးဟန္က အႀကံေပးတယ္ ။

　　စူးယီေမာ့စိတ္ထဲ ထစ္ကနဲျဖစ္သြားတယ္ ၊ ဒီ အႀကံကို သူလက္မခံႏိုင္တာမို႔ သူအသာရယ္လိုက္ကာ ျငင္းလိုက္တယ္
   " မင္း ေဆး႐ုံ ဆင္းတာ မၾကာေသးဘူး ၊ ၿပီးေတာ့ဒဏ္ရာအဲ့ေလာက္ျပင္းထားတာ , ခဏေလာက္ေတာ့ ထပ္နားပါအုံး ! "

　　" ဒါေပမဲ့....တေယာက္တည္းက အရမ္းပ်င္းဖို႔ေကာင္းတယ္ ! "
က်င္ခ်ိဳးဟန္ စားေနတာကိုရပ္ၿပီး စူးယီေမာ့ေဘးသြားကပ္ကာ ရင္ခြင္ထဲဝင္လိုက္ၿပီး
  " ငါ ကမင္းနဲ႔ အတူ ေပၚေပၚထင္ထင္ေနခ်င္တာ "

　　" ကိုယ္တို႔အခုအတူေနေနတာပဲ မဟုတ္လား ? "
စူးယီေမာ့က သူ႔လက္ေမာင္းကို အသာပုတ္ၿပီး ႏွစ္သိမ့္တယ္
  " ေျပာရရင္ ၊ ဒီရက္ပိုင္း လန္ခြန္းက လူလႊတ္ၿပီး မင္းကို ေႏွာက္ယွက္မွာ ကိုယ္စိုးရိမ္တယ္ ၊မင္း ဒီမွာ လိမ္လိမ္မာမာေနမွ ကိုယ္စိတ္ခ်မွာ သိၿပီလား ? "