လူစားထိုး zawgyi font

022

　　022

        လ်န္ဖုံးေကား ျပတ္သားစြာနဲ႔ လွ်ာကိုကိုက္ေဖာက္လိုက္တယ္ နာက်င္မႈက သူ႔ရဲ႕ အာ႐ုံေၾကာကို သြားႏႈိးဆြတာမို႔ ထုံေဆးအရွိန္ေအာက္မွာ သူ႔ မေမ့လဲသြားေတာ့ဘူး ။ သူ အားသုံးကာ လန္ခြန္းရဲ႕ ပုခုံးကို တြန္းလိုက္ၿပီး အတင္းေျပာဆိုတယ္

" လူႀကီးမင္း ၊ ကြၽန္ေတာ္ကို ခ်ေပးပါ ၊ ကြၽန္ေတာ့္ ဖာသာ ကြၽန္ေတာ္ သြားႏိုင္တယ္ "
　　လက္ထဲမွာက ဗိုက္က စီးလာတဲ့ ေသြးေတြ ရွိေနတယ္ ဒီလိုတြန္းလိုက္ေတာ့ လန္ခြန္းရဲ႕ ပုခုံးေပၚမွာ ေသြးလက္ရာတခု က်န္ေနခဲ့တယ္ ။

　　လန္ခြန္း ေျခလွမ္းေတြ မရပ္ဘူး ၊ သူမ်က္လႊာကို အသာေလးခ်ကာ အတင္းေတာင့္ခံေနတဲ့ လ်န္ဖုံးေကားကို ၾကည့္ရင္း အေတာ္ၾကာမွေျပာတယ္
" ဒီလိုအခ်ိန္မွာ ရဲတိုင္ၿပီး ေဆး႐ုံသြားရမွာ မဟုတ္လား ? "

　　လ်န္ဖုံးေကား စိတ္ထဲမွာ ထစ္ကနဲ ျဖစ္သြားၿပီး မ်က္ႏွာေပၚမွာေတာ့ တည္ၿငိမ္စြာနဲ႔
" သတိေပးတာ ေက်းဇူးပါ ၊ က်ေနာ္ လုပ္လိုက္ပါမယ္ "
ေျပာၿပီးတာနဲ႔ လန္ခြန္းရဲ႕ ပုခုံးေပၚက ေသြးလက္ရာကို မတတ္သာစြာၾကည့္လိုက္ၿပီး ၊ လ်န္ဖုံးေကား  ဒုတိယတေခါက္ ထပ္မတြန္းႏိုင္ေတာ့ဘူး ထို႔ေၾကာင့္ ကိုယ္ကို လႈပ္ရမ္းၿပီးသား
" ကြၽန္ေတာ့္ကို ခ်ေပးပါ ! "

　　လန္ခြန္းက လ်န္ဖုံးေကားကို စကၠန႔္အနည္းငယ္ၾကည့္ၿပီးေနာက္ သူ႔စကားအတိုင္း ခ်ေပးလိုက္တယ္ ။

　　ႀကိဳးရွည္ရွည္လွန္တဲ့အကြက္လား ....တကယ့္ ကေလးအကြက္ေတြ !

　　ေျမေပၚေျခက်တဲ့အခ်ိန္ တခ်က္မူးသြားၿပီး ဗိုက္က ဒဏ္ရာက လူပ္ရွားမႈေၾကာင့္နာသြားတယ္ ဒါ‌ေပမဲ့ ထုံေဆးရဲ႕ အရွိန္ေၾကာင့္ ခံႏိုင္ေနေသးတယ္ ။ ဒီအခ်ိန္မွာ လ်န္ဖုံးေကားက အန္းခ်န္ကို ေက်းဇူးမတင္လို႔မရေတာ့ဘူး မဟုတ္ရင္ ဒဏ္ရာရဲ႕အနာက သူ႔ေတာ္ေတာ္ကိုခံရမွာေလ ။

　လ်န္ဖုံးေကား ဒဏ္ရာကို အုပ္ကာ ယိုင္လဲေတာ့မဲ့ ခႏၶာကိုယ္ကို ႀကိဳးစားၿပီး ၿငိမ္ေအာင္ရပ္လိုက္ကာ လန္ခြန္းကို  ေလးနက္စြာေျပာလိုက္တယ္
  " ခင္ဗ်ားေရစိမ္တာကို အေႏွာက္အယွက္ေပးမိတာ ကြၽန္ေတာ္ အလြန္အားနာပါတယ္ ။ ၿပီးေတာ့ ...မင္းကိုယ္ေပၚက ေသြးက တေခါက္ထပ္ျပန္သြားစိမ္လို႔ရ ...."