လူစားထိုး zawgyi font

123

　　076
    
        ဟိုတယ္မွာ ရက္တခ်ိဳ႕ေနၿပီးမွ စူးယီေမာ့ရဲ႕ ဒဏ္ရာအေတာ္သက္သာလာတယ္ ။ လ်န္ဖုန္းေကားလည္း စိတ္ခ်သြားတယ္ ။
　　ေနာက္ထပ္ႏွစ္ရက္ၾကာခ်ိန္ , လ်န္ဖုံးေကား ပ်င္းရိပ်င္းတြဲျဖင့္ ကုတင္ေပၚလဲေနၿပီး သက္ျပင္းခ်‌မိတယ္
   " ဟိုတယ္မွာပဲ ေရရွည္ေနလို႔မျဖစ္ဘူးမလား ? မင္း ဒီမွာ ေနစရာေနရာ မရွိဘူးလား ? "

　　စူးယီေမာ့ေခါင္းခါျပတယ္
" မရွိဘူး ။ ပိုက္ဆံမရွိတာလည္း မဟုတ္ဘူး ၊ ဟိုတယ္မွာေနလည္း ဘာျဖစ္လဲ ? "

　　ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္အဆင္သင့္ေလ ၊ ၿပီးေတာ့ အသစ္ေတြ ဘာပဲစားခ်င္ခ်င္ အဆင္ေျပတယ္ေလ ။

　　Gၿမိဳ႕မွာ  သူ အရင္က ေနခဲ့တဲ့အိမ္က ေရာင္းလိုက္ၿပီေလ ၊ ၿပီးေတာ့ လူလိမ္ေလးေၾကာင့္မို႔လို႔ စူးယီေမာ့က အတိတ္ကို ျပည္ဖုံးကားခ်ခ်င္တာေၾကာင့္ ဝယ္ႏိုင္တဲ့အင္အားရွိေပမဲ့လည္း ျပန္မဝယ္ခဲ့ဘူး တခါတေလမွသာ လူလိမ္ေလးရဲ႕အဝတ္နဲ႔ျမဳပ္ထားတဲ့ အုတ္ဂူကို လာၾကည့္ေလရွိတယ္ ။

　　အုတ္ဂူဆိုတာကလည္း ဘယ္နားမွာျမဳပ္ထားမွန္း သူတေယာက္တည္းသာ  သိတာပါေလ ။

　　အင္း ၊ ေနစရာေနရာ ၊ အမွန္ေတာ့ရွိတာေပါ့ ၊ ဒါေပမဲ့ သူ လူလိမ္ေလးရဲ႕ သံေယာဇဥ္ကို ရွင္းလင္းေအာင္လုပ္မၿပီးေသးခင္ လ်န္ဖုံးေကားကို ထိုေနရာမေခၚသြားခ်င္ဘူး ။

　　" ဘာမွမျဖစ္ပါဘူး ....အလဟာသျဖစ္သလိုခံစားရလို႔ပါ ...."
     လ်န္ဖုံးေကားက စဥ္းစားရင္း ထထိုင္လိုက္ၿပီး
    " မင္း ဘယ္အခ်ိန္ Aၿမိဳ႕ကို ျပန္မွာလဲ ? "

　　" အင္း ...ရက္အနည္းငယ္မွေပါ့ ! "
စူးယီေမာ့ သူ႔ကိုၾကည့္ၿပီး
   " မင္း ကိစၥရွိလို႔လား ? "

　　
" ကိုယ္ေရးကိုယ္တာကိစၥ လုပ္ဖို႔ရွိတယ္..."
လ်န္ဖုန္းေကား ဆက္ေျပာတယ္
"အခု မင္းရဲ႕ဒဏ္ရာေတြက အေတာ္သက္သာေနၿပီ၊ မင္းဟိုတယ္မွာလိမ္လိမ္မာမာေနၿပီး ေလွ်ာက္မေျပးေနသေ႐ြ႕ေတာ့ အႏၲရာယ္မျဖစ္ႏိုင္ဘူး ။ ငါ့ရဲ႕ကိုယ္ေရးကိုယ္တာကိစၥ သြားလုပ္မွာမို႔ ရက္အနည္းငယ္မွ မင္းကို ဒီမွာလာႀကိဳၿပီး Aၿမိဳ႕ ကို အတူတူျပန္ၾကမယ္ ဘယ္လိုလဲ ? "