လူစားထိုး zawgyi font

101

  

　　054

      " ဘာအဓိပၸာယ္လဲ ? " လ်န္ဖုံးေကား မ်က္လုံးပင့္မိတယ္ ။

　　" အဓိပၸာယ္က ...."
   လန္ခြန္းက အသံနိမ့္နိမ့္ျဖင့္သာ စကားဆက္တယ္
  " မင္း ဘယ္သူလဲဆိုတာ ငါသိၿပီ "

　　လ်န္ဖုံးေကား ရင္ထဲထိတ္သြားေပမဲ့ အေပၚယံကေတာ့ မတုန္မလႈပ္နဲ႔ လန္ခြန္းကိုေတာင္ ခပ္စစျပန္ၾကည့္ရင္း
" ေအာ္ ? ဒါဆိုေမးပါရေစ ---ငါ ဘယ္သူလဲ ? "

　　" ငါ့ ရင္ထဲက လူေပါ့ "
   လန္ခြန္းၿပဳံးေနပုံက အႀကံပါပါနဲ႔ ။

　　လ်န္ဖုန္းေကားလည္း ၿပဳံးကာ
  " ခပ္ျမင့္ျမင့္ ခြန္းသခင္ေလးက ဘယ္အခ်ိန္တုန္းက ကြၽန္ေတာ့္လို ေသးေသးႏုတ္ႏုတ္လူသားကို တိတ္တဆိတ္ခ်စ္မိသြားတာကို ....ကြၽန္ေတာ္မသိလိုက္ရပါလား ? "'

　　" ဟိုး အေစာကတည္းကေလ ၊ တိတ္တဆိတ္ မဟုတ္ဘူး ၊ ပြင့္ပြင့္လင္းလင္းပါ "
   လန္ခြန္း အမွားကို ျပင္ေပးရင္း
   " ၿပီးေတာ့ မင္းက ေသးေသးႏုတ္ႏုတ္လူ မဟုတ္ပါဘူး ， ကိုယ့္မ်က္စိထဲမွာ မင္းက အထူးျခားဆုံးပါ ! "

　　လ်န္ဖုံးေကား က လန္ခြန္း အလြယ္တကူေျပာထြက္လာတဲ့စကားကို နားေထာင္ရင္း ရယ္မရငိုမရျဖစ္ေနတယ္ ၊ ဒါေပမဲ့ သူ႔နဲ႔ မေဝ့ဝႈိက္ေနေတာ့ပဲ တခါတည္း အျပတ္ျဖတ္ေတာ့တယ္
  " မင္း ‌ဘာေျပာေနလည္း ငါ မသိဘူး "

　　" မင္း သိပါတယ္ "
  လန္ခြန္း အၿပဳံးေတြျပန္သိမ္းၿပီး တည္တည္တံ့တံ့ျဖင့္ ျပန္ေျပာတယ္
   " မင္း သိပါတယ္ "

　　အၾကည့္ခ်င္းဆုံလိုက္ေတာ့ တဖက္က မီးေတာက္လိုတက္ႂကြေနၿပီး တဖက္က ေရခဲလို တည္ၿငိမ္ေနတယ္။

　　လန္ခြန္း အရင္ဆုံး အၾကည့္ကို ျပန္သိမ္းကာ သက္ျပင္းခ်မိတယ္
  " ကိစၥမရွိပါဘူး ၊ မင္းအခု ဝန္မခံလည္း မင္းက ကိုယ္ရွာတဲ့ သူမွန္းသိရင္ ရၿပီ "

　　လ်န္ဖုံးေကားက သူေသခ်ာေနတာကို ျဖတ္ေျပာတယ္
  " ငါကမင္းရွာတဲ့သူမွန္း.... မင္းဘယ္လိုလုပ္ ေသခ်ာႏိုင္တာလဲ ? ငါက မင္းကို တကယ္တကယ္ မသိဘူး ၊ ေျပာတာတမ်ိဳးလုပ္တာတမ်ိဳးနဲ႔ လူကို မသိႏိုင္ဘူး "