လူစားထိုး zawgyi font

127

　　080

     ရွက္တယ္ ?!

　လ်န္ဖုံးေကားက ေသာ့ရွာေနတဲ့လက္ တြန႔္ကနဲ ျဖစ္သြားကာ စိတ္ထဲက ေရ႐ြတ္ေနတယ္၊ ကိုယ္က သူ႔နဲ႔ တခန္းတည္း အတူမေနခ်င္တာေလ ၊ အခု အေနအထားက ေနရခက္တာ​ေလ  ဒါကို  ဘာျဖစ္လို႔ ရွက္တယ္​လို႔ ထင္ရတာလဲ ?

　　ဒါနဲ႔ပဲ လ်န္ဖုံးေကား မ်က္ျဖဴပင့္ျပကာ စိတ္ထဲကေန : မင္းပဲ ရွက္တာ ၊ မင္းတအိမ္လုံး ရွက္ေနတာ !
　　
      " ကိုယ္ေျပာတာ ထိသြားၿပီလား ? "
စူးယီေမာ့ ေဘာလုံးကို ထပ္လွည့္ကစားရင္း ႏႈတ္ခမ္းေထာင့္က အၿပဳံးပိုပီျပင္သြားတယ္ ။

　　လ်န္ဖုံးေကားလို စိတ္ဓါတ္ျပင္းတဲ့သူက ဒီလို ခ်စ္ဖို႔ ေကာင္းတဲ့တဖက္ရွိလိမ့္မယ္လို႔ မထင္ထားဘူး ။ ေအာ္ ၊ မဟုတ္ဘူး ၊ သူ႔ရဲ႕ လူလိမ္ေလးက အစကတည္းက ခ်စ္ဖို႔ေကာင္းတာ ၊ အထူးသျဖင့္ ငယ္တုန္းက ၊ ေနာက္ေတာ့သာ ႀကဳံေတြ႕ရတဲ့ ဘဝအ​ေတြ႕အႀကဳံ​ေတြ​ေၾကာင့္ သူ႔အက်င့္ေတြေျပာင္းသြားတာ ၊ ပင္ကိုယ္ဗီဇေတြေတာင္ ဖြက္ထားလိုက္ရွာတယ္ေလ ။

　　အခု ကိုယ္သည္ ငယ္တုန္းက အားေမာ့မွန္းသိၿပီမို႔ လူလိမ္ေလးလည္း ငယ္တုန္းက အက်င့္ျပန္ေပၚလာၿပီေလ ၊ ငယ္တုန္းကအတိုင္း ကိုယ့္နဲ႔ အင္တင္တင္ေတြ ဂ႐ုမစိုက္သလိုေတြ လုပ္လာတတ္ၿပီေလ ၊ တကယ္ပဲ ....တကယ့္ကို ခ်စ္ဖို႔ေကာင္းတယ္ !
　　
      လ်န္ဖုန္းေကားက ‌တည္ၿငိမ္ျပေနတဲ့ စူးယီေမာ့ မ်က္ႏွာကို ၾကည့္လိုက္ေတာ့ စကားလမ္းေၾကာင္းက အေျပာင္းခံလိုက္ရတာ ေတြ႕လိုက္ရတယ္ ကိုယ္အစက ေသာ့ေတာင္းေနတာေလ !

　　" မင္း ေသာ့ကို ဖြက္ထားတာဟုတ္တယ္မလား ? "
  လ်န္ဖုန္းေကား နားလည္သြားတာနဲ႔ စူးယီေမာ့ကို စိုက္ၾကည့္ကာ လက္ဖဝါးျဖန႔္လိုက္ၿပီး
  " ေသာ့ကို အျမန္ေပး ! "

　　စူးယီေမာ့ ေခါင္းခါျပကာ
  " ကိုယ္က ဘာလို႔ ေသာ့ကို ဖြက္ထားရမွာလဲ  ၊ ခဏက မင္း ပစၥည္းေတြ လွန္ေလ်ာရင္း ေပ်ာက္သြားတာေနမွာေပါ့ "

　　" မင္း ---"
  လ်န္ဖုန္းေကား အံကိုႀကိတ္ၿပီး ေလကိုရွည္ရွည္တခ်က္ရွဴလိုက္ကာ အေနာက္ကို လွည့္ၿပီး တံခါးကို ေျခနဲ႔ကန္ေတာ့မယ္ ၊ အတိုက္အခိုက္ကြၽမ္းတာေၾကာင့္ တံခါးကန္ဖြင့္တာေလာက္ကေတာ့ ျပႆနာမဟုတ္ဘူး ၊ ပ်က္စီးခေလး ေလ်ာ္‌႐ုံေပါ့ ။