လူစားထိုး zawgyi font

066

　　019

        စူးယီေမာ့ရဲ႕ ေအးစက္တဲ့ေလသံထဲမွာ အားနာေသာေလသံပါေနတာကို နားေထာင္ရင္း လ်န္ဖုံးေကား ေသခ်ာႏိုင္သြားၿပီ သူဘာမွမျဖစ္ေတာ့ဘူး ဒါနဲ႔ပဲ စိတ္ခ်စြာ မ်က္လုံးကို မွိတ္လိုက္တယ္ ။
　　
       မၾကည္လင္ေသးတဲ့ ဦးေႏွာက္ကလည္း အမ်ားႀကီး မစဥ္းစားႏိုင္ဘူး ဘာလို႔စူးယီေမာ့က သူ႔ကို လာကယ္တာလဲ မီးစင္ၾကည့္ကမယ္လို႔ ေျပာထားတယ္ မဟုတ္ဘူးလား ?

　　အျပင္က ေလထုနားေရာက္ေတာ့ အေတာ္ေကာင္းသြားၿပီ ၊ လ်န္ဖုံးေကား ေလာဘႀကီးစြာျဖင့္ ႏွစ္ခ်က္ေလာက္ရွဴလိုက္ခ်ိန္ ရင္းႏွီးတဲ့ ေခၚသံႏွစ္သံကို ၾကားလိုက္ရတယ္ ---

　　" အ႐ူး ! "

        " ေရွာင္ေကား ! "

　　လ်န္ဖုန္းေကား တခဏအတြင္း အာ႐ုံမစိုက္ႏိုင္ဘူး ဒီရင္းႏွီးတဲ့ အသံက ရွီလန္းနဲ႔ ေရွာင္မီ မဟုတ္လား ? သူ ေအာက္ဆီဂ်င္ျပတ္လတ္ၿပီး ပုံရိပ္ေတြထင္ေနၾကားေနတာလား , ဟုတ္တယ္ ၊ ပုံရိပ္ေတြေနမွာပါ ၊ စူးယီေမာ့က ဘယ္လိုလုပ္သူ႔ကို လာကယ္မွာလဲ ? ရွီးလန္နဲ႔ ေရွာင္မီကလည္း ဒီမွာ မထြက္ေပၚလာႏိုင္…...

　　ဆိုးဝါးလိုက္တာ ၊ ေအာက္ဆီဂ်င္ျပတ္တဲ့ ေနာက္ဆက္တြဲက ဒီေလာက္ျပင္းထန္တာလား သူမ်က္စိေရွ႕က ပုံရိပ္က ဒီေလာက္စစ္မွန္ေန......

　　" မဆူနဲ႔ ၊ သူ အနားယူဖို႔လိုတယ္ ! "
စူးယီေမာ့က ဆူညံေနတဲ့ ထိုႏွစ္ေယာက္ကို မ်က္ေစာင္းျဖင့္ၾကည့္လိုက္ၿပီး စူးယီေမာ့ကို ေပြ႕ၿပီး ေလရရာေနရာကို သြားလိုက္တယ္ ၿပီးေနာက္ သူ႔ရဲ႕ ကိုယ္ကိုေပြ႕လွ်က္ ေအာက္ခ်ေပးလိုက္ၿပီး သတိအျမန္ရဖို႔ ႀကိဳးစားေပးတယ္ ။

　　ေဘးဖယ္ခံထားရတဲ့ ခ်စ္သူႏွစ္ဦး အခ်င္းခ်င္း တခ်က္ၾကည့္လိုက္ၿပီး မ်က္လုံးျဖင့္ စကားေျပာေနၾကတယ္ ။

　　ခ်ိန္ရွီးလန္ မ်က္ခုံးပင့္လိုက္ၿပီးေနာက္ ပါးစပ္ေလး ႐ြဲ႕လိုက္ကာ ထီမထင္ပုံျဖင့္ ---လတ္စသတ္ေတာ့ အ႐ူးလက္ခံတဲ့ တာဝန္က က်င္ခ်ိဳးဟန္ပုံ သ႐ုပ္ေဆာင္ဖို႔ပဲ ! အဲ့ဒီ အလွပန္းအိုးသက္သက္ျဖစ္ေနတဲ့သူ!