လူစားထိုး zawgyi font

092

　　　045

    အမွန္ေတာ့ လ်န္ဖုန္းေကားရဲ႕ သတိထားတတ္မႈက အေတာ္ေကာင္းေနၿပီးၿပီေလ ။
အထူးသျဖင့္ အန္းမုက သူ႔ကို သတိေပးၿပီးေနာက္ေပါ့ ။

　ၿပီးေတာ့ ဒီေန႔ ႐ိုက္ကြင္းမွာ ခံစားမိတဲ့အၾကည့္စူးစူးကလည္း သူ႔ကို စိတ္မေအးေစဘူး ။

　　တကယ္ပဲ တခုခုျဖစ္ေတာ့မွာလား ?

　　ဒါေပမဲ့ ကိုယ္အခု သတိထားကာကြယ္ထားရမဲ့သူက တေယာက္ပဲရွိတယ္ ၊ အဲ့ဒါ လန္ခြန္းပဲ ။ ဒါေပမဲ့ အန္းမုရဲ႕ စကားအရဆို လန္ခြန္းက ကိုယ့္ကို ထိုႏွစ္ေတြက အန္းမုဆိုတာ သံသယဝင္ခဲ့မယ္ဆိုရင္ သူက ကိုယ္ကို ထိခိုက္ေအာင္ လုပ္မွာ မဟုတ္ဘူး ....

　　ဟူး၊ ေခါင္းေတြ ကိုက္လိုက္တာ !

　　
   လ်န္ဖုန္းေကားရဲ႕စိတ္ရႈပ္ေထြးျခင္းက ကိုယ့္ကိုယ္ေပၚက အထူးခ်ဳပ္ထားတဲ့ က်ည္ကာအက်ႌကို ျမင္မွ ၿပဳံးမိသြားေတာ့တယ္ ။

　　ေရာင္းရင္းေတြရွိတာ ေကာင္းတယ္ေလကြာ ဘယ္အခ်ိန္ပဲျဖစ္ျဖစ္ စိတ္ရႈပ္စရာေတြ ေျဖရွင္းေပးႏိုင္တယ္။

　---ခ်ိန္ရွီးလန္ သူ႔ကို ဒီပစၥည္းေပးတာက အဆတေသာင္း သတိထားရတာထက္သာလြန္တယ္ေလ !

　ဒါေပါ့ ၊ သူက ေခါင္းကို ပစ္ခ်တာေတြကိုေတာ့ သတိထည့္ထားရမွာေပါ့ ၊ က်ည္ကာအက်ႌက အစိတ္အပိုင္းတခ်ိဳ႕ပဲကာေပးမွာေလ ၊ ႏွလုံး ဗိုက္တို႔ကို ပစ္ရင္ေတာ့ သူစိတ္ပူစရာ မရွိဘူးေပါ့ ။

　　ကုမၸဏီရဲ႕ ကိုယ္ပိုင္႐ုံးခန္းထဲ ျပန္ေရာက္ခ်ိန္မွာေတာ့ လ်န္ဖုန္းေကားက လူမရွိခ်ိန္ ေဘးဘီကိုၾကည့္ၿပီး ခ်ိန္ရွီးလန္ကို ဖုန္းဆက္ေလၿပီ ။

　　" အိုက္ယိုး ၊ အ႐ူးလား ? မင္းက ႏွစ္တေထာင္မွာ ဖုန္းတခါမွမဆက္ဖူးဘူး ၊ တကယ္ကို ရွားပါးေလး ရွားပါးေလး ! "
ခ်ိန္ရွီးလန္ဟိုဖက္ကေန စကားလုံးေတြေလွ်ာက္သုံးကာ ပူညံပူညံေျပာေနပုံက လ်န္ဖုန္းေကားနားထဲမွာ အထူးရင္းႏွီးေနမိတယ္ ။