လူစားထိုး zawgyi font

026

　　026

       စူးယီေမာ့ က လ်န္ဖုံးေကားကို ဒုတိယထပ္ရဲ႕ အခန္းထဲထိ ေပြ႕ခ်ီသြားကာ ေအာက္ထပ္ျပန္ဆင္းၿပီး လက္ဘက္ရည္စားပြဲေပၚက ေဆးတထုတ္ႀကီးကို ယူၿပီးတက္လာခဲ့တယ္ ။
　　ဒီေဆးတထုပ္ႀကီးကို ၾကည့္ၿပီး စူးယီေမာ့ ျပန္စဥ္းစားမိတယ္,  သူ...အေလာတႀကီး ေဆး႐ုံကဆင္းတာ သူနဲ႔ စာခ်ဳပ္ခ်ဳပ္ထားတဲ့ ကိစၥေၾကာင့္လား ?

　　ၿပီးေတာ့ သူက လာရပ္ကိုေတာင္မသိတဲ့ ေဆးမွင္ေၾကာင္အတြက္နဲ႔ ခ်ိဳးဟန္ကို သြာစုံစမ္း...လူစားထိုးဝင္ဖို႔အတြက္ ျပင္ဆင္တယ္လို႔ ေျပာေပမဲ့ အကယ္၍သိခ်င္ရင္ သူ႔ကိုေမးရင္ ပိုေကာင္းတယ္ မဟုတ္လား ?

　　သူ႔အလုပ္ကို အလုပ္နဲ႔တူတယ္ေျပာရမွာလား ဒါမွမဟုတ္ သူ အလုပ္မရွိအလုပ္ရွာတယ္လို႔ ေျပာရမွာလား ?

　　စူးယီေမာ့ ေခါင္းခါမိကာ ေနာက္ဆုံးေလွကားတဆင့္ကို တက္လိုက္တယ္ ။

　　စၾကၤအဆုံးမွာ လ်န္ဖုံးေကားရဲ႕ ယာယီေနထိုင္တဲ့ အခန္းမွာ ဒဏ္ရာရတဲ့ အမ်ိဳးသားက မ်က္လုံးမွိတ္ကာ အနားယူေနတယ္ လက္ဖမိုးက နဖူးေပၚတင္ထားၿပီး အသက္႐ူတာ အနည္းငယ္ျမန္ေနတယ္ ။

　　ေျခသံၾကားခါမွ လ်န္ဖုံးေကား မ်က္လုံးဖြင့္ၾကည့္ကာ တံေတာင္ဆစ္ေထာက္ကာ ထဖို႔ႀကိဳးစားတယ္ ။

　　စူးယီေမာ့ ခပ္သြက္သြက္နဲ႔ ႏွစ္လွမ္းေလွ်ာက္လာၿပီး သူ႔ကို ဖိခ်ကာ
  " ဒီ ပစၥည္းေတြက္ု ဘယ္လိုသုံးလို႔ ငါ့ကိုေျပာျပရင္ရၿပီ "

　　လ်န္ဖူံေကား မ်က္လုံးပင့္ကာ သူ႔ကို တခ်က္ၾကည့္လိုက္ၿပီး အသာေလးၿပဳံးကာ
   " မင္းက လူကို ေဆးသြင္းေပးတတ္လို႔လား ? "

　　ဒီစကားက စူးယီေမာ့ကို အခက္ေတြ႕ေစတယ္ ။

    သူ ငိုင္သြားတဲ့ အခ်ိန္အတြင္း လ်န္ဖုန္းေကားက သူ႔လက္ထဲက ကြၽတ္ကြၽတ္အိတ္ကို ယူလိုက္ၿပီး အရက္ျပန္ ၊ ေဆးသြင္းရည္ပုလင္းႀကီး၊ ေဆးသြင္းပိုက္ ေဆးသြင္းအပ္ ၊ပိုးသတ္ဂြမ္း စသည့္ ပစၥည္းေတြကို ထုတ္လိုက္တယ္ လက္ေခ်ာင္းေတြ သြက္လက္စြာျဖင့္ ေဆးသြင္းရည္ပုလင္းနဲ႔ ေဆးသြင္းပိုက္တို႔ ဆက္ၿပီးသြားၿပီ ၊ သူက ပုလင္းကို စူးယီေမာ့ကို ထိုးေပးလိုက္ကာ
  " ဒါကို ခဏယူထားေပး ျမင့္ျမင့္ေျမႇာက္ "