24. Bölüm ~ Tohum

36 1 1
                                    

Yeni bir sezon ve bol kaos ile yeniden beraberiz...

Okumaya son gaz devam ediyoruz. Bu sezon daha şaşırtıcı bir ekip ile karşınızdayım...

İyi okumalar...

Alara karşısındaki adamın şaşkın yüzünü seyrederken yavaş ama bir o kadar emin adımlarla ilerledi Emir'e.
Yanlarında oturan Levent'in de gülüşü solmuştu çünkü Emir'e, Alara'nın bir hain olduğunu söyleyen ve onu ağına düşürmek için sevgili olduğunu düşündüren kişi oydu. Eğer Alara bütün okları ona çevirirse yanan o olacaktı ve g... tutuşmuştu.

Emir Alara'ya aşık değildi ama Alara'ya istemeden de olsa kapılmıştı. Bir hevesti ama geçmek bilmiyordu.

"Bu kadar zaman yanında hep anla diye uğraş verdim ve sen anlaya anlaya yeni mi anladın yani?"dedi Alara onaylamaz bir şekilde. Kalbi tamamen devre dışıydı. Hiçbir şey hissetmiyordu. Yüzündeki maske ise onu en iyi yüzüydü. Çantasından çıkardığı silahı Levent'e doğrulurken Emir ve Levent de silahlarını çıkarmışlardı. Aynı zamanda da ayağa kalkmışlardı. Alara'nın bir anda gülmeye başlaması ise onların kafasını iyiden iyiye karıştırdı.

"İyice delirdi! İndir o silahı!"dedi Levent baksın bir şekilde. Alara onu umursamadığını belli eden bir bakış attı.

Alara'nın bakışları Emir'i bulduğunda ise aşık aşık bakmaya başladı.

"Yolda gelirken istediğim her şeyi yapabileceğimi söylemedin mi?"dedi Alara. Emir'e kışkırtıcı bakışlar atıyordu. Levent ise namlunun ucundaki kendisi olduğundan can havliyle konuştu.

"Emir... Vursana ne bekliyorsun?"dedi Levent. Tam tetiğe basacakken Emir onu engelledi ve elindeki silahı alıp başka bir köşeye fırlattı. Levent'in şu anı bölmesine imkan veremezdi.

"Ne demek istiyorsun? Açık ol!"dedi Emir. Alara'nın bakışlarındaki o şeylerin doğru olup olmadığını merak ediyordu.

"Demek istediğim şey belli... Seni istiyorum ve onun izlemesini sende istemezsin!"dedi Alara ve onay gelmesini beklemeden elindeki silaha basıp Levent'i vurdu.

Açıkçası Levent'in ölüp ölmemesi umurunda değildi Emir'in. Şu anda umurunda olan tek şey Alara ve bakışlarıydı. Garip bir şekilde çekiliyordu. Alara şu anda onun düşünmesini engelliyordu resmen ama bundan şikayetçi değildi çünkü Alara onlardan olduğunu ve Eliz'in umurunda bile olmadığını iddia ediyordu. Hem güzel ve çekiciydi hem de onlardan yanaydı.

Nasıl geri tepsindi bu fırsatı?

"İstemem..."dediğinde Emir, Alara gülümseyerek paltosunu çıkarmıştı. Yavaş adımlarla ona doğru gelirken elindeki silahı daha sıkı tutuyordu.

"Neden onu bayılttın?"dedi Emir Levent'i kast ederek. Kan yoktu. Levent ölmemişti ki bu da Emir'in dikkatini çekmişti.

"Sonuçta beni aldattı... Acı çekmeden ölmesi beni üzerdi."dediğinde artık çok yakındı Emir'e.

"Sen benim hayatıma sızan bir ajansın..."dedi Emir tepkisini ölçmek için.

"Hayır ben onlar tarafından senin hayatına sızmış gibi yapan bir ajanım..."dediğinde Alara, Emir'in elini tutmuştu. Ayağındaki topuklular sayesinde neredeyse aynı boydaydılar.

"Neden?"dedi Emir. Yaşadıklarının bir oyun olma ihtimali asla çıkmıyordu zihninden ama Alara dikkatini bozuyordu.

"Sinem... Ona yapılan haksızlıklar ve bana yapılan haksızlıklar... Kalbimi acıtıyordu Emir. Ne yapsaydım? Sinem gibi değilim ben. Onun gibi umursamadan devam edemem hayatıma ama bu şekilde devam edebilirim! Senin hayatından onlara vereceğim en ufak bir yanlış bilgi bile onlardan öcümü almam için yeterli..."dediğinde Alara, Emir derin bir nefes aldığında burnuna Alara'nın kokusu dolmuştu. Kurumdan çıkmadan önce üzerine boca ettiği bir şişe parfümden geliyordu o koku.

Bir Akşam Sefası Tohumu Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin