Let Me Know That You Love Me

10. WESOŁE MIASTECZKO

Mia

Cała mokra wchodzę do domu opatulona ręcznikiem.
Po Alberto nie było widać żeby był smutny. Ale może to też dlatego że próbował choć na moment o tym zapomnieć.
Na dworze jest tak gorąco że postanawiam iść pod prysznic.
Wchodzę pod niego i od razu z słuchawki leci zimna woda.
Jaka ulga.
Szybko wychodzę z pod prysznicu i zaczynam ubierać moj trzeci outfit dziś.
Jest to przewiewna, zielona sukienka w białe wzorki.
Po rozczesaniu włosów spinam włosy w wysokiego kuycka ponieważ będziemy zaraz jedli.
Kładę się na łóżko i wyciągam telefon.
Będę teraz czekać aż mama zwoła mnie na obiad.
Piszę komentarz pod nowym postem Seleny Gomez, gdy słyszę pukanie do drzwi.

- Tak? - Mówię trochę podniesionym głosem żeby osoba zza drzwi mnie usłyszała.

- Mogę wejść? - Pyta mnie głos mojego brata.

- Pewnie wchodź.

Drzwi się otwierają a w nich stoi mój brat.
Zamyka za sobą drzwi i siada na moje łóżko obok mnie po drugiej stronie.
Wzdycha ciężko i opiera się o moje ramię.

- Co jest? Nadal myślisz o Harper? - Pytam go a w odpowiedzi, Alberto kiwa głową.
Robi mi się strasznie smutno na widok smutnego brata. Prawie nigdy nie widzę go złamanego. Zazwyczaj to on mnie pociesza.
Podnoszę się do siadu, Alberto zauważa moje ruchy i również się lekko podnosi.
Biorę jego ręce w moje i patrzę mu głęboko w oczy. Chce żeby moje słowa do niego dotarły.

- Wiesz... Miłość bywa naprawdę skomplikowana. Pierwsze związki zawsze się psują, obojętnie czego byście nie zrobili. To było pewne że się kiedyś rozstaniecie - wzruszyłam ramionami a on pacnął mnie w rękę.
- No co? Mówię prawdę. To był twój pierwszy poważny związek. A jeśli ona zerwała to znaczy że się jej... Znudziłeś? Nie że jesteś nudny, bo jesteś najlepszym bratem pod słońcem. Ale dziewczyny miewają tak że jeśli jakiś chłopak im się znudzi to go opuszczają i szukają nowego materiału. Nie wszysktie takie są bo ja bym tak naprzykład nie umiała lecz Harper najwidoczniej się do nich zalicza - uśmiecham się lekko.

Szatyn kiwa głową w zamyśleniu. Myślę że jego słowa do mnie dotarły bo jeśli nie to wymyślę inną strategię żeby mu to wytłumaczyć.

- Rozumiem. - Mówi chłopak naprzeciwko mnie. Jestem z siebie dumna. Nigdy w związku nie byłam ale umiem doradzać najlepiej.

Przytulam się z moim rodzeństwem.
Alberti ściska mnie tak mocno że prawie się duszę. Ale nie chce mu o tym mówić skoro ma ochotę mnie tak mocno przytulić jako siostrę.

- OBIAD! - Krzyczy nasza mama z dołu.
Od razu wstajemy z łóżka i schodzimy na dół.

                                ♡

- Ale dobre było - Mówię opierając się o krzesło po obiedzie.
Tortille były przepyszne. Uwielbiam to danie. Mogłabym je jeść przez całe życie bez przerwy.

- No mamitka dałaś czadu z tym obiadem - dodaje moja sisotra.

- Dziękuję - uśmiecha się do nas mama.

- Kto robił sos? - Pyta jednocześnie mój tata oraz brat.

- Mia. - Mama przenosi na mnie wzrok.

- WOW. Muszę powiedzieć że ten sos był lepszy niż ten robiony przez mamę - kwituję mój tata.

- Dzięki.

- TEN KTO OSTATNI PODNIESIE SIĘ Z KRZESŁA MYJE NACZYNIA! - Krzyczy nagle Amelie.
Wstaję od razu jako pierwsza. Po mnie tata oraz mama. Ostatni był Alberto.