Lisa..! "
Unnieက အံ့သြဝမ်းသာဟန်ဖြင့်Lilyကိုနှုတ်ဆက်တယ်။
"ဘယ်တွေရောက်ပြီး ဘာတွေလုပ်နေခဲ့တာလဲJenJenရော အခုဘယ်မှာလဲ"
တွေ့တာနဲ့ Unnieကတရစပ်ကိုမေးနေတော့သည်။ ထို့နောက် အနီးနားက စားသောက်ဆိုင်တစ်ခုမှာထိုင်၍ အဖြစ်အပျက်တွေကိုပြောပြရတော့သည်။
"အဲ့တော့ အခုနေနေတဲ့မြို့က ဘယ်နားမှာလဲ"
"Seoulနဲ့နည်းနည်းလေးတော့ဝေးတယ်Unnieရဲ့"
Unnieက အရင်အတိုင်းလှနေဆဲပါ။မျက်နှာလေးကပကတိအေးငြိမ်နေဆဲပဲ။
"အဆင်ရောပြေကြရဲ့လား ငါ့ကလေးလေးတွေ"
"ပြေပါတယ်။ Lilyဆိုင်လေးကလည်းနာမည်ရနေပြီလေ၊ Jennieကလည်းစာသင်နေတယ်ဆိုတော့"
"အင်း အဆင်ပြေတယ်ဆိုရင်တော့ဝမ်းသာပါတယ်"
"Unnieတို့ရောအဆင်ပြေရဲ့လား "
"Unnieက အရင်လကပဲ UKကနေ ပါရဂူဘွဲ့ထပ်ယူထားတယ်လေ"
Unnieကလေ အဲ့လိုပညာရေးမှာဆ်ို ငယ်ငယ်ကတည်းထူးချွန်တာပါဆို။
"ငါ့အစ်မကတော်လိုက်တာ"
"Park Chaeyoungရဲ့တွန်းအားတွေပေါ့လေ"
Unnieက အသည်းပုံနှုတ်ခမ်းလေးတွေဆန့်တန်းနေအောင်ရယ်ရင်းပြောတယ်။
"အဲ့ကောင်ရော အခုဘာတွေလုပ်နေလဲ"
"သူကတော့ သူ့အလုပ်ပဲဆက်လုပ်နေတယ် ဒါပေမယ့်ဒီကိုတော့အမြဲပြန်လာတယ်လေ ကိုရီးယားကသူ့အိမ်ဖြစ်နေပြီ"
"Unnieကသာ သူ့ရဲ့အိမ်ဖြစ်နေတာပါ"
Unnieရဲ့မျက်လုံးတွေကပြုံးလို့။ Chaeyoungieကို ချစ်တဲ့စ်ိတ်တွေကိုမြင်နေရသည်။ ဒီလိုဆိုတော့လည်း Youngieလိုလူက Unnieကို သစ္စာရှိရှိချစ်ပေးလို့ ကျေးဇူးတင်ရပြန်သည်။
"ဒါနဲ့ Unnie..ပါရဂူဘွဲ့တောင်ယူထားပြီး ဘာလို့UKမှာသွားမနေတာလဲ"
"အမလေး..ကျွန်မ ကျွန်မအမေကိုထားပြီးဘယ်မှမသွားနိုင်ပါဘူးနော် ပြီးတော့ဒီမှာနေရတာပဲပိုပျော်တယ် ဒီကဘိုးဘွားရိပ်သာနဲ့မိဘမဲ့ဂေဟာတွေမှာလဲ အခမဲ့ဆေးကုပေးနေသေးတယ်လေ သူတို့ကိုပစ်ပြီးလည်းမသွားချင်ဘူး "
