23.Bölüm

269 14 0
                                    

Yorgunluk; sadece bedende değil, ruhun da isyanıdır. Ruh yorgun oldu mu vitaminler değil, sevgi iyileştirir. Yormayan, üzmeyen, bıktırmayan Sevgi...

Zira günümüz sevgisi, 'sevgi' adı altında en çok yaralayan etkendir...

Sevgi iyileştirir, yaralamaz!!!

RAFET EL ROMAN - DİRENİYORUM💗

☄️

ayları ben alırım aşkım sen geç masaya hadi."

Alparslan'ın her şeye ben yaparım diyerekten bana hiç bir şey yaptırmaması üzerine peşinde ördek yavrusu gibi dolanıyordum.

Her şey dört dörtlüktü fakat o bir şeyleri eksik bularak sürekli Ömer'den bir şeyler sipariş ediyor, yoksa bile memo'ya rica edip markete yolluyordu.

"Siyah zeytin! Tabi ya bende ne eksik diyordum. Aşkım,Ömer-"

Yüksek sesim ile durup bana baktı.

"Valla yeter, aaa ne israf ettin ya. Topu topuna iki kişiyiz sevgilim, sence de bunlar çok değil mi güzel gözlüm?"

Elindeki çayı masaya bırakıp yanıma adımlamaya başladı yavaş yavaş, ben ise hızlanan kalbim ile bana gelmesini bekliyordum.

"İsraf ediyorum öyle mi sevgilim. Neyse ki güzel sözlerin nedeniyle seni affediyorum."

Gülerek ondan ayrılarak masaya oturdum, gecem ilk defa kâbus olmadan, benim derin bir uyku ile uyumam ile geçmişti. Bu adam ile evlenmem şart olmuştu, arsız yanımsa arsızım.

Masaya oturan bedeni ile güzel bir kahvaltıya başlamıştık, bugün dersim öğleden sonra olduğu için rahattım fakat büte kalmamak için sınavlara sıkı çalışmam gerekiyordu.

"Bugün ne yapmayı düşünüyorsun sevgilim?"

Çayımdan bir yudum alarak bardağı masaya bıraktım.

"Öğleden sonra üç dersim var, ona gideceğim. Daha sonra Rabia, ceren ve rüya ile kütüphaneye gideceğiz. Malum yoğun dersler, akşama da evdeyim."

Başını sallayarak karşılık verdi.

"Yarın dersin yok diye biliyorum, öyle değil mi?"

Benden daha fazla programıma odaklıydı, bu haline tebessüm ederek başımı salladım. Yavaş yavaş kahvaltı yaparken planlarını yapıyor bana da sadece bilgi veriyordu.

"Şu hafta bir bitseydi de başbaşa bir tatile gidelim, şimdiden hazırlıklara başladı bizim çocuklar."

Dünden beridir başımın etini yemişti, ne kadar onay versem de o bu durumu ısrarla dile getiriyor, sanki her an vazgeçecekmişim gibi korkuyla bakıyordu.

"Aman yarabbim bay kemal çıldırdı."

Yaptığım repliğe ben kahkahalar ile gülerken, Alparslan iğrenmiş gibi bakarak yumurtasından yedi.

"Firuze, ben seni her türlü severim ama sen espiri yapma güzelim."

Göz devirmemek için kendimi zor tuttum, burnunu parmak uçlarım arasında sıkıp son lokmaları da alarak geriye yaslandım.

"Ben doydum, gidip giyinip hemen geliyorum."

Henüz yemeğine devam ederken başı ile beni onaylayıp kalp yaptı, bu tatlı hâline gülerek öpücük atıp odama doğru adımlamaya başladım.

FİRUZE Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin