FİRUZE

29.Bölüm

Belki de vedalar, en büyük acıları engelleyen bir duvardır...

Sefo-Kapalı kapılar💐

☄️

Nefret; gözlerinde benim için taşınan tek duygu nefret. Bu adam saçımı okşamaya kıyamayan o adam değildi artık.

"Ben çabaladım Firuze, senin için çok çabaladım. Yaşa diye, gülümse diye çok çabaladım. Bu muydu karşılığı, koca bir yalan mı kızım?"

Kalbim acıyor, nefes alamıyordum. Omuzlarımı sarsarak bağırması ile gözlerimi yumdum.

"Sen mutlu olmayı hak etmiyorsun Firuze, sen sadece koca bir yalansın."

Gülümseyen yüzüm ile tokat attım daha gece dudaklarımın değdiği yanaklarına.

"Bu sözlerini sana yutturacağım Alparslan bey, işte o zaman sen kapımda af dileneceksin."

🪐

7 Yıl sonra;

Umud edilen her olay, oluşan olayların çözümüdür.  Ben yabancısı olduğum şehre adım attığımda yalnızdım, şimdi ise kalabalık olan çevrenin içerisinde bir başımayım. Aşk; yabancısı olduğum, bulunca da huzurla dolduğum o duygu ellerimden alınmış, içi boş konteynera atılmış üzerine çöpler atılarak kamufle edilmişti.

Unutmak bir yana, düşünmediğim tek bir anı olmayan adam ile karşı karşıya gelmeye hazır değildim.

Gelin sizlerle yeniden tanışalım.
Ben Firuze, Firuze Dündar, Savcı Firuze Dündar...

29 yaşında terk edilen kalbinin acısı ile savaşmış ve geçmişinde kendisine acı verenleri yok eden o kadın.

Yıllar benden beni alırken, benimle olanları da yanında almıştı. Dostum diyebileceğim çok az kişi, ailem diyecek 3 kişi ve kalbimin sahibi diyececgim adam yoktu. Ama annem vardı.

"Abla, geldik."

Sarp'ın sakin sesi ile tebessüm ederek araçtan indim, bir hafta boyunca Londra'da olmuş olmama rağmen beni özlediğini sürekli dile getiren kardeşim.

Adımlarım benim üzerime olan, ama bana yabancı olan eve doğru atıldı. Ona dair hiç bir şey yoktu artık, kokusunu unutmasam da, gözleri her an gözümün önünde canlansa da o artık yoktu. Koca bir yalana inanıp beni terk etmişti.

"Annem mesaj atmış, keşke ilk bize gelseydi diye. Sevdiğin yemeklerden yaptıracakmış."

Başımı iki yana sallayarak valizimi kapı girişine bıraktım.

"Bugün çok yorgunum, belki daha sonra. Hem sende evine dön küçük adam hamile karın evde seni bekliyor."

Gülümseyen yüzü ile ayaklarını incelerken bana sarıldı.

"Beni affet abla, seni çok seviyorum. Seni bu yalanlardan, yalancılardan koruyamadım."

Ellerim sırtı ile saçları arasında gezerken yanaklarına öpücük kondurdum.

"Yalan hayatımın tek gerçeği olduğun için teşekkür ederim kardeşim, hadi git bakalım Rüya evde tek kalmasın, son aylarında tehlikeli olur bu."

Rüya ile üniversite biter bitmez evlenmişlerdi, işlerini kurup büyüyene kadar çocuk istememiş, herşey yoluna girer girmez rüya sürpriz bir şekilde hamile olduğunu açıkladı.

Mutlulardı, hakettikleri gibi.

Sende hakettin Firuze.

Evet, etmiştim. Ama çok görüldü.