ATEŞBAR

17. Bölüm 《Teessür》

Yeni bölümle merhabalar 🌺

Teessür: Üzüntü, Hayal kırıklığı

                                                       ~~

"Günaydın abla." Dedim yumurtayı çırparken. Bir nefes çekti.

"Ya sen görmeyeli ne kadar hamarat bir şey olmuşsun." Dedi Ayşin abla gülümseyerek. Kaşlarım havalandı.

"Vaay demek önceden hamarat değildim." Güldü ve yanıma gelip yanağımı öptü.

"Tabiki hamarattın." Gözlerimi kıstım gülüşünü genişletip doğradığım ekmeği alıp masaya koydu.

Kahvaltımızı yaparken gözlerim bir an zeytinli poğaçayı buldu.

Zeytin sevmemesine rağmen nasıl da zeytinli olan her şeyi yemişti o gün.

"Nereye daldın?" Diyen Ayşin abla'yla kendime gelip ona baktım. Göz kırpıp sorarcasına baktı. Gülümsedim. "Yok bir şey" dedim ve zeytinli poğaçalardan bir tane alıp ısırdım.

Kahvaltıdan sonra Ayşin Abla'yla etrafı toparlayıp üstümü değiştirdik. Sonra kafeye gitmek için evden çıktık.

Bugün 13 yaşına basacak olan bir erkek çocuğun doğum günü olduğu için baya kalabalıktı kafe.

"Çikolata parçacıkları hazır." Diyip kurabiye tepsisini elime tutuşturdu Cüneyt abi.

"Ben alayım." Diyen Neva'yla başımı olumsuzca salladım. "Taşırım ben." Dedim ve hızla içerden çıktım.

"Masa 13" diyen Cüneyt abi'yle Rüya siparişleri alıp götürdü.

"Masa 2 ve 5" Batu hızla geldi. "Ben alırım." Dedi ve tepsileri alıp ona doğru gelen Rüya'ya göz kırptı. Rüya gülümseyip adisyonu Cüneyt abi'ye uzattı.

Akşama kadar hep bir koşuşturmaca vardı. Nihayet doğum günü partisi tamamen bittiğinde etrafı birlikte toplayıp kafeyi kapattık. Ayşin abla önce Neva'ya sonra Rüya ve Batu'ya çok teşekkür edip onları bırakmayı teklif etti. Batu arabayla geldiğini söyleyin Rüya'ı alıp gitti. Cüneyt abi ve diğer çalışanlarda gittikten sonra Neva, Ayşin ablanın çalan telefonunu fırsat bilip kolumu tutup kenara çekti. Sorarcasına ona baktım.

"Kızım bir haftadır eve gelmiyorsun abim doğru düzgün eve gelmiyor. Gelince bile çalışma odasında sabahlıyor. Ne oluyor Mihra?" Kaşlarım çatıldı. Yine mi uyumuyordu?

"Abin iyi mi?" Başını olumsuzca salladı. "Ya doğru düzgün yemek yemiyor. Benimle de pek konuşmuyor. Eve geldiği gibi çalışma odasına kapanıyor. Bir şey mi oldu?"

Yemekte yemiyordu öyle mi?

"Kızlar" diye seslenen Ayşin Abla'yla toparlanıp ona baktım. Gülümsedi. "Hadi gidelim."

"Teşekkür ederim Ayşin Abla ama bizim şoför gelmek üzere." Dedi. On saniye olmadan araba geldi. Neva bizle vedalaşıp arabaya ilerledi. Ayşin Abla elimi tutup beni ilerletti.

Eve geldiğimizde yaptığım ilk şey duşa girmek oldu. Duşumu aldıktan sonra kurulanıp hava biraz sıcak geldiği için kısa kollu, şortlu pijama takımımı çıkarttım. Neyseki şortum öyle çok kısa değildi

Saçlarımı kurutup elektriğini aldıktan sonra odadan çıkıp salona geçtim. Kafede yediğimiz için aç değildik. Ayşin abla çayımı doldurup koydu. Gülümsedim.

"Teşekkür ederim." Dedim. Bana bakıp kaşlarını havalandırdı. Sonra bir ıslık çaldı.

"Güzel fiziğin var he." Dedi çapkınca. Kaşlarım havalandı.