Merhaba canlar,
Birkaç haftadır düzenli olarak bölüm gelmediğinin farkındayım. Bu benim hayatımdaki yoğunluk sebebinden kaynaklanıyor. Bu yoğunluk ne zaman biter şu anlık bilemiyorum ama günler sonra da olsa haftalar sonra da olsa muhakkak bölüm gelecektir. Sizden ricam bu aileden vazgeçmeyip sabırla beklemenizdir.
Sizi seviyorum 🩵🩵🩵
İyi okumalar ✨
~~
Önünde durup elimi alnına koydum. Ateşi vardı. Ayrıca daha fazla terlemişti. Alnındaki teri silip elimi geri çektim. Dudaklarındaki gülümsemeyle beni izliyordu. Soğuk bir şekilde baktım.
"Kalk bir duş al. Ateşin var."
"Yardımcı olursan alırım." Dedi. Kaşlarımı çattım.
"Aklından geçenleri unut. Tepemi de attırmadan hemen duşa gir." Hafif sesli bir şekilde güldü.
"Aklımdan ne geçiyormuş?" Dedi çapkın bir ifadeyle. Ona cevap vermeden elimi uzattım.
"Kalk hadi." Elimi tutup koltukta doğruldu sonra elimin üstünü öpüp yerinden kalktı. Ama kalkar kalkmaz sendeleyince hızla kolunun altına girdim.
"Dikkat et." Gülümseyip yüzüme eğildi. "Benden istediğin gibi faydalanabilirsin." Dedi. Burnuma gelen içki kokusu yüzünden midem bulandı. Yüzümü buruşturmamak için kendimi sıktım.
"İçki içtiğine inanamıyorum." Gülümsemesini bozup gözlerini kaçırdı.
"İçmem daha." Kaşlarımı çattım.
"İçtiklerin uzun süre yeter anlaşılan." Dedim ve onu ilerletmeye başladım. Ağırlığının küçük bir kısmını verdiği için çok zor olmuyordu onu taşımak.
"Utanıyorum kız çocuğu." Demesiyle şaşkınlıkla kaşlarım havalandı. O ve utanmak?
"İçerken utanmıyordun da ben söyleyince mi utanıyorsun?" Yeşillerini bana çevirdi.
"Başka çâre mi bıraktın!" Dedi acı çeken bir sesle. Kaşlarımı çattım.
"Çâreyi içerek mi buldun?"
"Evet! Çünkü o zıkkım olmasa şimdi yanımda olmazdın."
"Amcam sana vururken hiç müdahale etmemeliydim." Dedim sinirli bir sesle.
"Ama kıyamadın çünkü canınım ben senin." Dedi. Sessiz kalıp önüme döndüm ve merdivenleri bitirip onu odaya ilerlettim.
Dikkatle Yatağa oturtup ondan biraz uzaklaştım. Bakışlarım gömleğini buldu.
"Hemen duşa girmen gerek." Dedim soğuk bir sesle. Yeşillerini kırpıştırdı. Bir nefes verip ona yaklaştım ve elimi gömlek düğmelerine götürüp teker teker açtım.
Gömleği ilerleyip koltuğun üstüne bıraktıktan sonra geri dönüp bu sefer pantolonuna baktım.
"Çıkar pantolonunu." Dememle dudaklarını kıvırdı. Kaşlarımı çattım. "Duhan bak giderim. Tek başına kalırsın." Dememle gülümsemesini bozup yerinden kalktı ve elini kemerine götürüp açtı.
Pantolonunu ve boxer'ını çıkardığında elinden alıp gömleğinin yanına koydum. Bakışlarımı çıplak vücuduna değdirmemeye çalışarak banyo olduğunu düşündüğüm kapıya ilerledim.
"Takip et beni."
Banyoya girip küvete doğru ilerledim. Suyu açıp ılık olacak şekilde ayarladım. Arkama bir bakış attığımda tam arkamda olduğunu görmemle heyecanlandım. Ellerini belime sarmak isterken hızla kenara geçip küveti işaret ettim.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
ATEŞBAR
Ficção Adolescente"Korkuyor musun benden?" Diye sordu. Dürüst davranıp başımı salladım. Önce sessizlik oldu. Sonra çenemde elini hissettim. Yüzümü kendisine çevirip gözlerimi yeşilleriyle buluşturdu. Adem elması hareket etti. "Neden?" Dedi. Sessiz kaldım. "Cevap ve...
