ATEŞBAR

18. Bölüm《Elemkârâne》

İyi okumalar🌺

Elemkârâne: Acı duymak

~~

Saniyeler dakikalara, dakikalar saate, saatler güne, günler haftalara, haftalar aylara dönüşürken ben aynı yerdeydim.

Camın önünde dizlerime sarılmış dışardaki yağmurlu havayı izliyordum.

"Kızım bir şeyler ye." Diyen Fadime babaaneyle başımı olumsuzca salladım hafif tebessüm etmeye çalıştım. Gözleri dolarken hızlı adımlarla odadan çıktı.

Zaman acılara iyi gelir derlerdi. Bu söz yalan mıydı, çünkü benim acım ilk gün ki gibiydi.

"Yemeğini yedi mi?"

"Hayır, hiçbir şey yemedi yine."

"Tamam babaanne, ben bakarım."

"Çok üzülüyorum bu yavrucağa. Gözleri keder dolu, söyle yaşına göre bu keder iyi değil."

"Söylerim babaanne."

Nisan yağmurları hiç durmazken içimdeki acınında böyle akıp gitmesini o kadar çok istedim ki...

"Mihra'm" dedi saçlarımı okşarken. Gözlerimi yağmurdan çekmedim. Sonra o yağmurun altında olmak istedim.

Yerimden kalktım.

"Nereye gidiyorsun?" Ayaklarımı hareket ettirip hızlı adımlarla kapıya ilerledim.

"Mihra!"

Hızlı adımlarla merdivenlerden inip çıkış kapısına vardım.

"Evladım nereye?"

Kapıyı açıp bahçeye çıktım. Etrafta kimse yoktu. Yağmur toprağa kavuşurken başımı göğe kaldırıp bahçenin ortasına ilerledim.

"Mihra gir eve!"

"Yavrum hasta olacaksın."

Kollarımı açıp gözlerimi kapattım ve yağmurun beni ıslatmasına izin verdim.

Ne kadar böyle kaldım bilmiyorum ama kendimi bir an taşıyacak gücü bulamadım ve dizlerimin üstüne yere çöktüm. Yağmur daha da hızlanırken icimdeki acıyı göz yaşlarımla akıtmaya çalıştım.

Hızla üstüme battaniye sarılmasıyla başımı kaldırıp Ayşin Abla'ya baktım. Saçlarımı yüzümden çekip şefkatle gülümsedi ve beni yavaşça ayağa kaldırdı.

Yıkanıp çıktığımda Ayşin Abla elimi tutup beni yatağa oturttu ve havluyla saçlarımı kuruladı.

Başımın üstünü öpüp "iyi olacaksın." Dedi göz yaşlarının arasından. Tepkisizce gözlerimi camdan dışarı çevirdim.

Gelen seslerle gözlerimi usulca açtım. Bilincim tamamen açılırken ses netleşti.

"Mihra'yı bulmasına asla izin vermeyeceğim. İstediği kadar arasın, istediği kadar cinayet işlesin, yine de bulamayacak."

Ayşin abla ondan mı bahsediyordu.

"Bugün Mihra'yla başka bir yere geçeceğiz. Tamam görüşürüz." dedi. Sonra ayak sesleri duydum. Ayşin abla kapıyı açıp içeri girerken hızla gözlerimi kapattım.

Saçlarımı okşadı.

"Mihra'm" dedi yumuşak bir sesle. Gözlerimi yavaşça açtım. Gülümsedi.

"Benimle meceraya atılmaya var mısın? Burası artık pek eğlenceli gelmiyor." Sorarcasına baktım.

"Bugün başka bir yere geçeceğiz." Gözlerim doldu.