YILLAR SONRA #Wattys2019

4.Bölüm "Grubun manyağı"

🥀Bölümler yeniden düzenleniyor. Bazı yerlerinde ufak değişikler var.🥀

Multi; Gökhan

💭💭

12-D yazılı sınıfın önüne gelince duraksadım. İçerden sesler geliyordu ya öğretmen yoktu ya da serbest bırakmıştı. Salık bıraktığım saçımı elimle son kez düzeltip fazla beklemeden kapıyı çalıp girdim. Girdiğim gibi bir kaç yüz bana dönmüştü. Kimseyi aldırmadan bana dik dik bakan erkek hocaya baktım.

"Yeni öğrenci değil mi? Bahsetmişti müdüre hanım."

Hanımmış ben gerçekten o kadına uyuz olmuştum.  Gerçi herkese uyuz olurdum ben ama konumuz bu değildi. Onaylarcasına başımı salladım.

Sınıfta bu tarafa doğru bakmayıp kendi aralarında konuşanlar yüzünden hâla ses vardı. Bana bakanlara aldırmadan Ayşegül'e bakındım. Cam kenarı en arka sıranın iki sıra önünde oturuyordu arkası dönüktü. Saçından tanımıştım gerçi ben onu her yerde her haliyle tanırdım aynı şekilde bu tarafa doğru bakmayan kızla gülüşüyorlardı. Yanında da bir erkek vardı onunda arkası dönüktü. Bana bahsettiği sevgilisi o olmalıydı. Hoca yanıma gelip dikilince bakışlarımı Ayşegül'den çektim.

"Boş yer bul otur bakalım ikinci ders tanışırız zil çalacak şimdi," saçma sorular sormazdı umarım.

"Peki," dedim oda az önceki ben gibi onaylarcasına başını sallayıp sınıfa doğru döndü. Bende tekrar Ayşegül'e baktım hâla buraya bakmıyordu.

"Gençler yeni arkadaşınıza boş yer gösterin bakalım," hocanın ufak uyarısından sonra 'benim yanım boş'

'kalk lan yanımdan kız gelsin' gibi boş boğazlık yapanları aldırmadım. Sonra sorardım bunun hesabını onlara. Sınıftaki ses kesilmişti herkes sonunda önüne dönmüştü. Bazılarının bakışlarını üzerimde hissediyordum ve sonunda Ayşegül'ün dikkatini çekmiştim. Yanımdaki hoca sınıf defterine birşeyler yazmak için masanın oraya gitti ben hâla ayaktaydım. Ayşegül önce gözlerini kısıp bana baktı. Sonra gözlerini kapatıp tekrar açtı. Ağzıda şaşkınlıkla aralanmıştı. Onun bu haline gülmemek mümkün değildi dudaklarımı birbirine bastırdım şimdi gülemezdim.Birden ayağa kalkınca sınıftaki birkaç kişi ona baktı ama o umursamadan bana bakmaya devam etti. Tanımamışmıydı yoksa ,kafasını kırardım.

"Afra!" resmen çığlık atmıştı. Birçok kişi kulaklarını kapatırken hocada şaşkınlıkla baktı. 7 yıldır tanıdığım Ayşegül beni hiç şaşırtmamıştı şu durumda. Birden yanıma gelip boynuma sarılınca bende sıkıca sarıldım. Beş aydır görüşmüyorduk. Sınıftakiler dizi izlermiş gibi bizi izliyordu zilin çalmasıyla hoca gülümseyerek sınıftan çıktı. Hocanın ardından da birkaç kişi çıkmıştı. Sonunda Ayşegül sarılmayı bırakıp gülümseyişini yüzünden sildi. Gözleri dolmuştu. Bu seferde kaşlarını çatarak omuzuma vurdu.

"Biri benimle dalga mı geçiyor? Burada ne işin var hem de bizim okulda? Nasıl geldin? Hep birlikte mi geldiniz?" Eğer susmasını belirten işaret yapmasaydım sonu olmayan soruları sıralayabilirdi.

"Buraya taşındık ve sana sürpriz yapmak istedim." Tekrar sarıldı.

"Delisin yemin ediyorum bu mükemmel bir şey şu an o kadar mutluyum ki."

Bende mutluydum. İçimde bizimkilerden ayrılmamın hüznü vardı ama Ayşegül  onların yokluğunu hissettirmez diye düşünüyordum.

"Hey şapşal bizi tanıştırmayacak mısın?"

Konuşan kız benden iki üç santim kısaydı. Kumral orta boyda saçları ve renkli göze sahipti oldukça beyaz tenliydi. İlk bakıldığında bile etkileyici bir güzelliğe sahipti. Kız gülümseyerek bana elini uzattı.