Multi; Ayşegül 🥀
💭💭💭💭
YAREN
"İyi misin al iç şu kahveyi." Sabah sabah bana kahve içirmeye çalışan Buse'nin elini hafiften ittirdim.
"İstemiyorum içmeyeceğim sen bana ağrı kesici ver. Kafam ağrıdan patlayacak gibi." dediğimi yapmadan karşımdaki sandalyeye oturdu.
"İçersen böyle her yerin ağrır işte kahvaltı yapmadan hap içilir mi aptal."
"Peki ben kahve içer miyim sence?" Hiç sevmezdim, kafasını aşağı yukarı sallayıp yüzüme baktı.
"Haklısın, o zaman ben bir omlet yapayım dün akşam seninki Gökhan abide kalmış. Birazdan uyandırıp yeriz hep birlikte," masadan kalkıp tezgaha gitti. Bende gülümseyip onun yanına gidip tezgaha yaslandım.
Onur bu gece burada kalmıştı şuan salonda Enis abi ve Alper abimle teker teker koltuklarda uyuyorlardı. Tabi ben Buse sağolsun erkenden kalkınca görmüştüm.
"Buse sence Onur benim olur mu?" Kaşlarını çatıp bana baktı.
"Oyuncak mı kızım bu çocuk ne demek benim olur mu? Yaren vazgeç bu sevgiden. O abinin arkadaşı." Yüzümü buruşturdum.
"Sen anlarsın ya," eliyle saçma sapan hareket yapıp omletini yapmaya devam etti.
"Neyse bırak şimdi Onur'u, dün gece ki rezilliğini hatırlıyor musun?"
Kaşlarımı çatıp hafızamı yokladım. Okuldan çıkınca Buse ,ben ,Yağız, birde sınıftan birkaç kişi ile birlikte eğlenmeye gitmiştik. Bir ara içmiştim gerisi hayal.
"Tam olarak nasıl bir rezillik," diye sordum. Kafamda az birşeyler vardı.
"Kavga çıkarttın yolda ama kız insafa gelip yolmadı seni," dudağımı ısırdım.
Buse'lerin mahallesinden dönüşte bir kıza laf attığımı hatırlıyordum. Hep Buse'nin yüzündendi. Büyükannesinden zor izin almıştı zaten.
"Hatırladım biraz ama hep senin yüzünden tutturdun pijamalarım diye." yaptığı omleti masaya koyup buzdalabından zeytin falan çıkardı.
"Anlamıyorsun aptal pijamalarım olmadan kimsenin evinde kalamam ben, yani Yağız'larda kaldığımda Yağız'ın eşofmanını giymiştim o ayrı." gözlerimi devirdim.
"Senin Yağız geçen haftasonu neredeymiş de buluşamadınız?" amacım Yağız'ı araya katıp kavga konusunu kapatmaktı.
"Kuzeni taşınmış İstanbul'a onların evine gelip kalmış haftasonu o yüzden buluşamadık." kaşlarımı kaldırdım.
"Buse bu Yağız seni oyalıyor mu Gaye'den başka kuzeni mi varmış eminmisin?" Sinirle bana baktı. Gülmemek için dudaklarımı bastırdım.
"Yaren salak mısın sen? Olamaz mı kuzeni bak mesela senin Alper abiden başka kuzenin yok mu?" Söylediğimi ciddiye almıştı bu saf. Bunu sinirlendirmek çok fazla kolaydı.
"Var tabi canım," buzdolabından son olarak çıkardığı peyniri de masaya koyup karşıma dikeldi. Kahvaltıyı da güzel hazırlamıştı bana da yemek düşerdi artık.
"O zaman niye aptal aptal konuşuyorsun ayrıca beni tanıştıracak kuzeniyle."
"İyi canım tanıştırsın."
"Hadi uyandıralım içerdekikeri daha okul var." Başımı sallayıp önden gitmeye başladım ama ben aniden durunca Buse salağı bana çarptı.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
YILLAR SONRA #Wattys2019
Teen Fiction"Hani papatyalar vardır ya. Kimileri gülen suratların başına taç olurken, kimileri de 'seviyor, sevmiyor' olup ölüme mahkum edilirler. İşte bizim papatyalarımız bunlardan ibaret değil. Asla kopmayacak ve ezilemeyecekler. Çünkü cevap her zaman bel...
