YILLAR SONRA #Wattys2019

27.Bölüm "Sevgilim."

Multi: Alper🥀

💭💭💭

GÖKHAN

Bu akşam yaşadıklarıma hâla inanamazken kendi kendime gülümsedim. Sevdiğim kızın ailesiyle tanışmıştım. Bu bazı erkekler için gerçekten zor bir şeydi. Yani zor olan kısım kendini sevdirtmekti. Afra'nın abisi hariç diğerleri beni sevdiğini baya belli etmişti. Abisi ise haklıydı böyle davranmakta. Sonuçta Yaren benim karşıma sevgilisini tanıştırmaya getirse ben de abilik görevimi yapardım.

"Kim öldü lan?!" Hastanedekileri ayağa kaldıracak derecede bağıran kişiyi sesinden tanımıştım. İçimden söverek bakışlarımı karşıdan bağırarak gelen Alper'e çevirdim. Bu saatte nasıl haberi olmuştu ki bizim hastanede olduğumuzdan.

"Senin ne işin var burada?" Soluk soluğa kalmıştı kaşlarını kaldırdı.

"Ne demek ne işin var? Sizin eve hırsız girmiş sen evde değilmişsin. Yaren ve Nihan'a bir şey yapmış o şerefsiz, sonra hastaneye gelmişsiniz. Nasıllar iyiler mi? Kimse ölmedi değil mi? Bak Gökhan eğer ikisinden biri öldüyse falan alıştıra alıştıra söyle kaldıramaz kalbim bu acıyı."

Alper'i anlamaya çalışırken aslında onu bu zamana kadar hiç anlamadığım aklıma geldi. Onu anlamayı bırakıp ilk cümlesine yoğunlaştım. Bizim, daha doğrusu benim olarak bilenen, benim yaşıyor olduğum eve hırsız mı girmişti?

"Benim evime hırsız mı girmiş?"

Benim malım olan bir eşya veya başka bir şeyi kim hangi cesaretle çalardı? Beni en çok sinirlendiren hırsızlık olayıydı.

Alper kafasını iki yana salladı.

"Gökhan sen ne akılsız çıktın ya kardeşlerin içeride değil mi? Acı çekiyor benim biricik kuzenlerim sen burada olaylardan habersiz hadi onu da geçtim hırsız diyorsun ya şimdi konu bu mu? Aslında bu ama o kişiyi bulunca düşünürüz. Söyle Nihan ve Yaren nasıl?"

Bu çocuk her konuştuğunda ben sinirlenmeye başlıyordum.

"Ne çalmış evden?" Bana inanamıyormuş gibi yaparken getirdiğimiz kızın yanında olan Nihan, acilin 'dinlenme odası' yazan yerinden çıktı. Kıza serum takmışlardı, ateşi yüksek olduğu için. Nihan'da aynı şekilde Alper'i burada görünce şaşkınlığını gizleyemedi.

"Alper niye buradasın?" Nihan'ı yeni gören Alper büyük bir sevinçle Nihan'a sarıldı. Gözlerimi devirdim. Kolay sinirlenen biri değildim ama Alper beni bir dakika içinde sinir etmeyi başarırdı.

"Ölmemişsin iyisin değil mi? Çok kortum kız."

Sonra aklına bir şey gelmiş gibi geri çekildi. Bir bana bir ona bakarak gözlerini irileştirdi. Nihan ise kaşlarını kaldırmış ona bakıyordu. Ben şuan sadece girmiş olan hırsızı bulursam ne yapacağımı düşünüyordum.

"Yaren nerede? Yoksa ona mı bir şey oldu?"

"Alper, ne bir şey olması neden buradasın sen?" Alper tam cevap verecekken onu elimle susturdum.

"Bizim eve hırsız mı girdi Nihan?" Böyle soru beklemediği kesindi. Nihan yüzünü hafif buruşturdu.

"Ne hırsızı be?"

"Ben de onu soruyorum ne hırsızı?"

"Asıl ben size soruyorum ne hırsızı bu neden girmiş? Yaren'e ne yaptı?"

İkimiz aynı anda Alper'e bakınca ensesini kaşıdı. Susması gerektiğini anlamıştı. Tekrar Nihan'a baktım. "Ne zaman girdi bu hırsız?"

"Ne hırsızı diyorum, hırsız falan yok."