YILLAR SONRA #Wattys2019

38.Bölüm "Sana bir kere sarılabilir miyim?"

Multi; GÖKHAN♥️

💭💭💭💭

"İnanabiliyor musun 1 ay sonra düğün var?''

Gülmemek için zor uğraşlar verirken derince nefes aldım aksi halde Ayşegül çok sinirleniyordu.

"Ayşegül abla gelinin kız kardeşi olmak için yeterince güzelsin neden bu kadar stres yapıyorsun?" Ayşegül bi süredir gözlerini kapatıp kendi kendine yakınıyordu. Taa ki Mine'nin bu dediğinden sonra. Gözlerini aniden açıp yattığı yerden doğruldu. Yani dizimden..

"Bebeğim konu bu değil konu henüz teyze olmaya hazır olmamam."

"Aslı abla anneliğe hazırsa sen napabilirsin ki gördük hazırmış."

"Mert susar mısın?" Bakışlarımdan sonra telefonuyla oyun oynamaya geri dönmüştü. Ayşegül dudaklarını büzüp omuz silkince ona doğru döndüm. Ellerini tuttuğumda o da karşılık verdi.

Bizim evde dördümüz oturuyorduk. Gizem ve Dilara evlerindeydi. Onur ise amcalığı çok ciddiye aldığı için şimdiden bebek eşyalarına bakıyordu.. Hepimiz abarttığını söylesek de. Gökhan ve Enis beraber dışardaydı. Uzun süredir iki arkadaş beraber vakit geçirmiyorlardı aynı biz gibi. Nihan ve Alper ise sanırım evdeydi. Bugün haber almamıştım. Okula gitmediğimiz için günler aslında hızlı geçiyordu bir değişiklik olmamıştı.

"Sorun ne?" Ayşegül için asıl sorun bebek değildi. Bunu anlamamak için dışardan bir insan olmak gerekirdi.

Omuz silkti.

"Annemlere söyledik evlenmek istediğini asla bebekten haberleri yok yoksa olay olur. Annemler şaşırdı ama sen istiyorsan tamam dediler." Kaşlarımı kaldırdım.

"Ee bu çok güzel yani sorunsuz nesi seni sıkıntı ediyor?"

"Bir ay sonra olmasını istediğimizi söylediğimiz de de bi şekilde kurtulduk olaydan."

"Evet..?" Ayşegül'ün gözleri dolmuştu. Aniden koltuktan kalkıp mutfağa doğru gittiğinde Mine ve Mert'e oturmalarını söyleyip peşinden gittim.

Ayşegül, bana sarıldığında ilk ne yapacağımı şaşırsam da bende sıkıca sarılıp karşılık verdim. Geri çekildiğinde gözyaşlarını salmıştı.

"Ben Aslı'sız ne yapıcam. Hiç bu kadar erken gideceğini düşünmedim. O bebeği sevmiyorum, Akın'ı sevmiyorum. Onur'u sevmiyorum çünkü onun kardeşi." Ben yine gülerken sarılmak için kollarımı tekrar açtım.

"Eminim Onur onlara çocuk yapın dememiştir."

Ayşegül tezgaha yaslanıp tekrar dudaklarını büzdü. Onu böyle görmek beni çok üzüyordu.

"Küçükken parkta düştüğümde ilk elimden tutup kaldıran Aslı olurdu. Reklamlarda gördüğüm bir şeyi canım çekerse ertesi gün onu bana alırdı. İyi de ben sana söylemedim ki dediğimde ben seni bakışından bilirim derdi. Şimdi aynı evde olmayacağız bile nerden bilecek benim bakışlarımdan kim bilecek?"  

"Sen onun için her zaman aynı olacaksın hem yakın ev tutarsa her gün gidersin gerekirse."

Ayşegül'ün bu hali çok ortaya çıkmazdı. Abimi düşündüm hüzünlüydü evet ama yine de bu kadar etki bırakmıyordu. Sadece ufak kıskançlık krizleri..

"İlk aşkımı ona anlattığımda bu çocuk seni sevmiyor oyalanma boşuna demişti o gün ona çok gıcık olmuştum. Ama haklı çıktı. Söylediği her şeyde haklı çıkıyor. Bir gün evlenip gideceğim kurtulursun benden dediğinde nerde o günler demiştim de bu kadar yakın olduğunu bilmiyordum."