16.Bölüm "Vay be, katil oldum!"

3.7K 188 11
                                    

Multi: Alper 🥀

💭💭💭💭

"Hayırlı olsun." Bugün binlerce kez duyduğum bu cümle karşında gülümsedim. Ne bu yani? Tabi alışık olmayınca. Tüm sınıfta da dedikodu olmaya başlamıştık hemde daha derse girmeden. Amaben halimden memnundum.

"Teşekkür ederim." fakat bu seferki kızı tanımıyordum. Lavaboda elimi yıkarken yanıma gelmişti. Boyu benimle aynı olan gözlüklü kız dikkatlice bakıyordu. Kaşlarımı çatıp bende ona baktım.

"Bir sorun mu var?" diye sordum. Kafasını salladı.

"Hayır sadece mutluluklar."

"Tekrar sağol da kimsin sen?"

"Önemsiz."

Kız çıkıp gidince garip bir halde arkasından baktım. Değişikti. Son kez aynada saçımı düzeltip kapıya doğru yürüdüm. O sırada Gizem ve Dilara girmişti.

"Afra, burada olduğunu duyduk. Bir kaç bir şey söylemek istiyoruz." Kapıyı iyice kapatıp aynanın karşısına geçtik üçümüz.

"Dinliyorum." Gizem gülümseyip sarılınca şaşırmıştım. Yani yeni tanıştığım bu kızlarla bu kadar samimi olmak harika bir duyguydu. Benim bu hayatta sadece üç tane çok samimi olduğum kişiler varken şimdi beş olmuştu. Bu arada tabiki Begüm ve Arzu'da benim için herşeydi.

İkimizde geri çekildik. "Afra ben özür dilerim" anlamsızca ona bakmaya başladım. Bir insan neden hiç bir şey yokken özür dilerdi ki.

"Bir sorun mu var?" tedirgin halde kafasını salladı.

"Bu sabaha kadar sana biraz kızgındım. Nedeni ise ben çok yanlış anladım bazı olayları yani sen bu sıralar Alper'e çok yakındın ve geçenlerde Alper sana sevgilin var mı diye sormuştu bunu duydum ve ben şey sandım." kafasını aşağı eğip utangaç halde bana bakarken bir kaç saniye şaşırmış halde baktım sonrası ise gerçekten atılan samimi bir kahkahaydı.

"Gizem sen delirdin mi? Benim Alper ile ne işim olur." Aniden ciddileştim. Nasıl yani? Gizem Alper'i mi seviyordu!

"Düşünemedim." Gizem utanınca fazla tatlı birisi oluyordu.

"Bana Alper'i sevdiğini niye söylemedin?"

"Fırsat olmadı ki.. hem zaten benimkisi imkansız bir şey haberi bile yok."

"İmkansız aşk yoktur engeller vardır sadece ve eğer doğru aşksa zaten seni gelip bulur o engeller yok olur sadece biraz sabır ve çaba gerekli." Filozof gibi konuştuğum şu dakikalar bunların arasını yapmayı kafama yazmıştım.

"Bazı şeyler o kadar kolay olmuyor her neyse sorun yok değil mi bana kızgın mısın?"

"Saçmalama hiç kızgın olur muyum. Ama o bazı şeyler sonra konuşacağız." Bir daha sarılınca Dilara imalı bir şekilde bize bakmaya başlamıştı.

"Sen de gelsene,"dedi Gizem. Dilara'da hemen bize sarılmaya başladı. Biz üçümüz güzelce sarılırken bir eksiklik hissetmek zor olmamıştı. Geri çekilip saçımı düzelttim.

"Acaba Ayşegül nerede?" Dilara kaşlarını kaldırdı.

"Sana çok kırılmış onunla konuş bence," oflayıp olumlu anlamda kafamı salladım.

"Tamam ben çıkıp bulayım onu görüşürüz." Lavabodan çıktığımda Ayşegül'ün nerede olabileceğini düşünmeye başladım. Nerede olduğunu bilmemek zor değildi.

Okulun arka bahçesinde olan bankalardan birinde Ayşegül'ü otururken gördüm. Garip bir şekilde Enis yanında değildi ve bu benim için daha iyiydi.

YILLAR SONRA #Wattys2019Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin