Kasırga

16

"Biliyor musun,insanlar çok garip.Biri özgüvenli olunca kendilerini onun önünde eksik görüyorlar.Bu yüzden sevgi nefrete karşı yeniliyor.Kimse özgüveni iyi bir şey olarak görmüyor.Kimse beni iyi biri olarak görmüyor be oğlum.Ben kendime güveniyorum diye nasıl kötü biri olabilirim?"

Burnunu çekip derin nefes vermişti.Bazı şeyler umursamamakla geçmiyordu.Semihin derdini anlatacağı tek varlık Kasırgaydı.

"Oğlunu vermemek için direniyorum Kasırga.O adama değil oğlunu,senin tırnağını bile vermem.Kimse bir bok bilmiyor ama herkes konuşuyor.Oğlum beni yalnız bırakma.Yoksa tamamen kaybolur giderim."

Gözyaşlarını aktığı için kendisine kızıyordu.Neden ağlıyordu?Hiçbir şey canını yakamazken o laflar neden zoruna gitti?

"Çok koyuyor lan.Yemin ederim çok koyuyor." Yanaklarını silip ayağa kalkmıştı.Kapıya döner dönmez iki saat önce rest çektiği adamla karşılaşmıştı.Onu kısa sürede ne kadar iyi tanımıştı dimi?Barbaros Semihin sargıda olan eline bakmıştı.Adamı görür görmez bedenini ele geçiren öfke yüzünden burnundan soluyordu.Barbarosu göğsünden itip dışarı çıkmıştı.

"Bekle!Çocuk bekle!" Yanlışlıkla Semihin sol elini tutmuştu. "Ah!Bırak lan!" Elini hemen çekip geri adım atmıştı.Bura konuşmaya,hatasını telafi etmeye gelmişti. "Dinle beni.Erkanın ne istediğini bilmiyordum.Eğer bana söyleseydin-"

"Sen kimsin?!Neyim oluyorsunda ben sana açıklama yapmak zorundayım?!Artık kendine gel!" 

"Özür dilerim." Öfkeli gözleri üzgün bakışlarla buluşmuştu.Az önce boğazına bıçak dayayan o değilmiş gibi özür diliyordu. "Özrünü sikeyim." Bu kez çocuğun gitmesine izin vermeyip sırtını duvarla buluşturmuştu.Kaçmasın diye ellerini duvara koymuştu. "Öfkem bana bazı hatalar yaptırabilir.Ancak gerektiğinde hatamız için özür dilemesini biliriz."

"Bırak beni.Bitti artık,git ne yapacaksan yap." Semihin vazgeçişi nedensizce yakmıştı canını.Belkide vardı bir nedeni.Henüz çözememiş olduğu... "Bitsin istemiyorum." 

"Barbaros git diyo-" Semihin lafını bölen Barbarosun dudakları olmuştu.Yine olduğu yerde donup kalmış,adamı geri itememişti.Kısa ama bir o kadar da dengeleri altüst edecek öpücüktü. "Gitmiyorum.Hatta ve hatta aklından ilk aşkını unutturmadan gitmeyeceğim."

Elini Semihin yanağına koyup okşamıştı.Kaldığı yerden devam etmek için yüzünü çocuğa yaklaştırdı.Dudaklarına tekrar kapanıp diliyle ıslatmıştı. "Siktir ne yaptığını sanıyorsun piç herif!" Adamı göğsünden itip yüzüne yumruğunu geçirmişti.Barbaros çocuğun öfkeden titreyen bedenine bakıp yutkunmuştu. 

"S-sen gerçekten aklını kaybetmişsin.Sakın peşimden gelme!"