Kasırga

36

"Siz benimle taşak mı geçiyorsunuz?!Doktor nerede?!Benim haberim olmadan içeri nasıl birini alırsınız?!" Kimsenin doktorun parmaklarının kırıldığından haberi yoktu. "Efendim,biz yeni hekim gönderdiniz sandık." Adamın yakasını bırakıp koşarak ahıra girmişti.Karşısında gördüğü manzara için bir yıldı bekliyordu...

"Kasırga?" Beyaz atı bir yıl sonra ilk defa ayakta duruyordu.Dolan gözleriyle atının büyük gözlerine bakmıştı.O gözlerde gördüğü mutluluk gerçek miydi? "Oğlum..." Yavaş adımlarla atına doğru ilerlemişti.Titreyen eli atının saçlarını okşarken gülümsemişti.Öyle sahte değil,içten gülümsemeydi bu.

"Nasıl başardın doktor?" Sulu gözler doktora bakınca eski karanlığını geri kazanmıştı. "Henüz başarmış değilim.Kasırgayı ayağa kaldırdım lakin öyle hemen şaha kalkamaz.Önümüzde zorlu ve uzun bir süreç bizi bekliyor.Tabii izin verirseniz."

"Kimsin sen?Nasıl geldin buraya?" Ona gülümseyen adamın yüzünü incelemişti.Az sonra söyleyeceği yalanı yüzündeki gülümsemeyle sunucaktı Semihe. "İş arıyordum.O kadar çok aradım durdum bir baktım buradayım.Beni işe alın lütfen."

İnsanların onu aptal yerine koymasını sevmiyordu.Buna rağmen asla bozuntuya vermezdi.Yine aynısını yapıp,önündeki adam gibi gülümseyerek sunucaktı yalanını ona. "Başarılı olduğun için seni işe alıyorum.Kasırgayı şaha kaldırayım ne dilersen dile benden."

"Anlaştık.Ben Oğuzhan." Ona uzatılan eli tutup sıkmıştı. "Semih." Gülümseyen yüzüne rağmen içindeki öfke dışarı çıkmak için zamanını bekliyordu.

.....

"Barbaros kardeş!" Kahvaltıya yetişmese bile kahve için koşarak gelmişti. "Mahir kardeş!" Kollarını açıp sarılmıştı Mahire.İki ay olacaktı görüşmeyeli.Mahirin sırtını patpatlayıp yüzündeki büyük gülümsemeyle ona bakıyordu.Barbarosun bile sırtını yaslayabilecek arkadaşı vardı...

"Yüzünü gören cennetlik lan.Nerelerdesin kaç aydır?" Mahirin önüne bol köpüklü kahveyi bırakmıştı.Onun için kahveyi hep kendisi yapardı. "Aşk adamı oldum kardeş!Adam oldum adam!" Kahkaha atıp kahvesini yudumlamıştı.Eskiden tek yudumda fenerbahçe gol atmış gibi tepkiler veren adam şimdi sadece gülümsüyordu. "Kahve olmamış mı lan?"

"Olmuş kardeş.Ama sevgilimin yaptıkları daha güzel." Bu kez kahkaha atan kendisiydi.Mahiri bu hallere düşürecek kişiyi merak etmeye başlamıştı. "Hanımcı olmuşsun eyvallah.Anlat bakalım,nasıl düştün bu ateşe?Madem düştün niye çıkamadın?"

"Aşka düşüp kurtulan gördün mi hiç?İsmi Oğuz,erkek yani.Hanımcı değil Oğuzcuyum ben." Barbarosun yüzündeki gülümsemenin kaybolması Mahiri germişti.Arkadaşının anlayışla karşılayacağını sanıyordu oysa...

Barbarosu geren şey Mahirin dudaklarından çıkan isimdi.Oğuz ismine karşı nefret duyuyordu artık. "Tebrik ederim.Kusura bakma kardeş daldım." Kahvesini yudumlayıp tekrar gülümsemişti. "Akşam gelecek zaten.Onunla tanışmanı sabırsızlıkla bekliyorum!"

Keşke beklemeseydin be Mahir.