Finale son 4

1.8K 103 4
                                    

"Kartalın abisi olmak için fazla yaşlı değil misiniz?" Barbarosun içtiyi kahve boğazına kaçmıştı.Semih dün akşam haklıydı,Hira babasının aynısıydı.Küçük kız adamın arabasının markasını,hatta kolundaki saatin markasını bile biliyordu. "E-evet yaş farkımız çok..."

"Ama yakışıklısın!" Bir puan aldığı için gülümsemişti.Hiranın burnu,kaşları,dudakları ve saçlarının sarıya çalması ona Semihi hatırlatıyordu. "Yakışıklı babanın güzel kızı.Sen de çok güzelsin prenses."

"Babamla siz ne iş?" Hira göz kırpıp Barbarosa gülümsemişti.Adam yutkunup Semihe bakıyordu.İkisi rahat konuşsun diye sohbete katılmamıştı.Barbarosun gözlerinde gördüğü yardım çığlığına kayıtsız kalamazdı. "Biz eskiden tanışıyoruz kızım.Yani kendisi çok yakın arkadaşım."

"Evet,ben geçmişte bir hata yaptım ve baban beni affetti." Hira Semihe bakınca kızını kafasıyla onaylamıştı. "Barbaros abin ve biz çok yakınız.Yani çoğu zaman bizi beraber görebilirsin.Hatta ilerde beraber yaşamayı düşünüyoruz.Sen,ben,Barbaros abin ve Kartal."

Hiranın omuzları düşünce Semih iyice gerilmişti.Kızından yarım kalmış hikayeleri için izin istiyordu.Açıkcası,Hira onaylamasa ne yapacağını bilmiyordu.Yedi yıl sonra kimse vazgeçmek istemiyordu.Yaşayacakları mutlu günler için ikiside hırslıydı.

"Hayat arkadaşı gibi mi?" Semih kızının küçük ellerini tutup gülümsemişti. "Ailemiz birazcık daha büyüyecek." Hira alt dudağını büzmüştü.Kızın mutsuzluğu yüzündeki gülümsemeyi tutmasına engel oluyordu. "Seni paylaşmam gerekiyor yani..."

"Babanı benimle paylaşamaz mısın prenses?O sadece ikimizin olsun.Senin ve benim.Emin ol onu bizim kadar seven üçüncü bir kişi olamaz."

"Yakışıklı oluşun babamı seninle paylaşacağım anlamına gelmiyor.Benim babam çoğu kişin rüyası ama sadece benim gerçeğim.Onu üzersen senden geri alırım."

Barbarosun havaya kalkan kaşlarına bakıp kahkaha atmıştı Semih.Kızıyla gurur duyuyordu şu an. "Arkam sağlam." Hala şok etkisinde olan adama göz kırpıp masadan kalkmıştı.Birkaç şey daha sipariş edecekti.Barbaros masada kızla yanlız kalınca kafasını öne eğmişti.

"Elin üşüyor mu?Hç cebinden çıkartmıyorsun." Hiranın meraklı bakışları adamın sol kolundaydı.Elinin üzerindeki iz çocuğu korkutsun istememişti. "Hayır,aslında küçük bir kaza geçirdim.Henüz iyileşmedi maalesef."

"Bakabilir miyim?" Hiranın merakla bekleyen suratını görünce çocuğu kırmak istememişti.Elini cebinden çıkartıp karşısında oturan çocuğun önüne koymuştu.Minik eller eline dokununca bedeni donup kalmıştı. "Havalı."

"Gerçekten mi?" Hira Barbarosa gülümseyip elini tutmuştu.Küçücük çocuğun ne yapacağını merak ediyordu.Kızın dudakları eline değince kaşlarını çattı.

"Ben düşüp yaralandığımda babam hep yaramı öpüyor.Hemen iyileşiyor,biliyor musun?"

Dolan gözlerini engellemek için yüzünü cama çevirmişti.Yıllar önce bu çocuğa hayır dediği için pişmanlık duyuyordu. "Ç-çok teşekkür ederim.Sana söz prenses,artık düşmene izin vermeyeceğim."


OF BARBAROSUM YAA

KasırgaHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin