32

2.1K 124 4
                                    

"İyi ki motorla gelmişim!Gökten bir taş yağmadığı kaldı..." Çok motoru vardı ama hep araba kullanıyordu.Değişiklik olsun istemişti ancak yağmura yakalanmıştı.Üniveristenin kapısında onu bekleyen siyah araba yabancı değildi. "Al sana taş."

"Atla." Camı indirip çocuğun buruşan yüzüne bakmıştı.Bu kadar belli edilemezdi istenmediği. "Geleceğinden haberim yoktu?" Kapıyı kapatıp kemerini takmıştı. "Sana hesap mı verecektim?" Gözlerini devirip kafasını geri yaslamıştı.Bu gün Barbaros için iyi geçmiyordu. "İyi ki bir şey sordum."

"Gayet mutlu gözüküyorsun.İlk aşkını görünce yüzüne kan gelmiş bakıyorum." Camı hafif indirip sigarasını yakmıştı.Semih şimdi anlamıştı adamın derdini. "Bozuk radyo gibi aynı şeyi söylemeye devam mı edeceksin?Sikeyim hiç ayarın yok."

"Aç mısın?" Yüzünü çocuğa dönüp cevap vermesini bekliyordu.Ona bakmayan gözler cevap verir miydi?Hayır. "Velet bana bir cevap ver!Bir kerede asabımı bozma lan!" Yanaklarını şişirtip oflamıştı.Aslında içinde volkan kaynıyordu. "Açım tamam mı?!Oldu mu?!Seninle daha fazla muhattap olmamak için uyuyorum!"

Gidecekleri yere kadar uyumuştu Semih.Konu Oğuz olunca durmadan tartışıyordular.Biri ihanet görmekten,diğeri unutmaktan korkuyordu.Barbaros Semihin ne sevdiğini bilmediği için onu hep gittiği balıkçıya götürmüştü.Arabayı durdurup bir süre çocuğu izledi.Sarıya çalan saçları gözlerini kapatıyordu.İnce parmakları birbirine kenetlenmişti.Ceketini çıkarıp çocuğun üzerine örttü.Bu ceketin anısı vardı...

"Seni bunalttığımı biliyorum.Ancak gördüm çocuk.İlk aşkına olan bağlılığını,gözlerindeki kıvılcımı,umursamaz tavırlarını,hepsini gördüm.Senin onu sevdiğin gibi hiç sevilmedim ben.Kıskandım belkide bilmiyorum.Hiç birini sevdim mi,hatırlamıyorum bile.Seni,beni sevmen için zorlayamam.Ben bile o çocuğu sevdiğin kadar sevemem seni.Barbaros Şahin ancak korur çünkü."

Adam arabadan inince gözlerini açmıştı Semih.Biri korumaya alışık,diğeri sevmeye.Bu yüzden bir türlü anlaşamıyordular.

"Kapıyı hayvan gibi kapatıp beni uyandırdın!" Üzerindeki siyah ceketi arabaya bırakıp kapıyı kapatmıştı. "Ne sevdiğini bilemedim.Hayvan gibi uyuyordun diye soramadım da." Barbarosa gözlerini devirip mekana girmişti.Kimse olmadığı için boş masa bulmak zor değildi. "Hadi bana mekanı kapattım de şuraya bayılayım."

"Birazdan masaya yüzükte koyarım." Kahkaha atıp rakıyı kadehine doldurmuştu. "Ben balık sevmiyorum.Tavuklu pilav varsa alırım." Kendisine balık,çocuk için tavuklu pilav sipariş vermişti. "Sütte söyleseydin keşke."

"Ha ve ha.Çok komiksin gerçekten." Adamın önünden rakıyı alıp kafasına dikmişti.Barbarosun gözlerine bakarak gülümseyip alt dudağını yalamıştı. "Beni öldürecek gibi bakma.Masa bardak dolu!"

"Seni dövecek gibi baksam diyorum.Belli ölümden korkmuyorsun." Çocuğun kafasına silah dayandı,boğazına bıçak,kalem...Bir kez bile olsun o gözlerin titrediğine şahit olamamıştı. "Sonunda anlamışsın!Zekanı alkışlıyorum Barbaroscum."

"Merak ediyorum,neden Erkan gibi ite bulaştın?Baba parasına güvenen tip olmadığını anladım eyvallah.Yaşın için erken değil mi o kadar başarı?Yirmilerinde kursaydın işini ne kaybederdin?"

"Bak işte sizin sorununuz bu.Zengin çocuk görünce illa baba parası yiyor sanıyorsunuz.Soy ismimin altında kalmak istemedim.Kendime ait olsun istedim,kimseden izin beklemek istemedim.En önemlisi artık özgür karar verebiliyorum.Senin özgüven dediğin şey var ya...Hepsi kendimi ıspat etmemin başarısı."

"Takdir ettim seni.Peki ailen bununla ilgili sorun yaşamıyor mu?Yanlış hatırlamıyorsam ailenin tek varisi sensin."

"Babamın benimle gurur duyduğunu biliyorum.Bir gün babam iflas ederse varis olarak tüm sorumluluğu üstlenirim.Yok eğer hep böyle devam edecekse değişen bir şey olmaz.Hem ilerde çocuklarım babamın bana bıraktığı serveti kullanabilir.Sonuçta onlar da benim varisim olacak."

Çocuklarım...Barbaros Semihin çocuk hayalleri kurduğunu bilmiyordu.Bu hayal onu rahatsız etmişti.Aralarındaki ilişkinin sonsuza kadar ilerleyeceğini düşünmüş olmalıydı.

"Çocuk mu?"

"Evet,kızımın olmasını çok istiyorum.Bence ben çok iyi bir kız babası olurum.Sen peki,kurdun mu böyle hayaller?" Hiç kurmamıştı.Çocuğa cevap vermeden kadehi kafasına dikti. "Kurmadım.Benim servetimin tek varisi benim." Semihin varlığına alışıyordu.Bu ilişkinin nasıl biteceğini bilmemesine rağmen artık uzun süre devam etmeyeceğine emindi.


Bu günlük bu kadar

KasırgaHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin