Kasırga

18

Bazı duygular vardır ya...İçine düşüp kurtulamadığın,seni her defasında zora sokan,aklını bulandıran o duygular.Bazende tüm dengeleri altüst ederdi.Onlarla baş etmek zordur.Onları kabullenmek en zorudur.Kolay olan alışmaktır.

Barbaros Semihin Oğuz aşkını anlamıyordu henüz.Bu aşk değil takıntıdır diye düşünüyordu.Çünkü Semihin halleri ona yabancıydı.Lisede bile böyle duygular yaşamamıştı.En güzel yılları ameliyyat olunmakla geçmiş,en kıymetli anları yaralarına ilaç sürmek olmuştu.

"Efendim iyi misiniz?" Kapıdan gözlerini ayırıp Yahyaya dikmişti.İyi olmadığı o kadar mı belliydi? "İyiyim.İyi olmasam bile bunu kimsenin bilmesine gerek yok." Sabah kahvaltı bile yapmamıştı.Öğlen odanın kapısını çalıp çocuğu yemeye davet etmişti.Öfkesi hala geçmemiş olacaktı ki,Barbarosa cevap vermemişti.

Koca adamı üzen şey Semihin kapıyı kilitli tutması olmuştu.Ne kadar ileri gideceğini düşünüyordu? "Eve gidip dinlenmeniz daha iyi olur.Hem birazdan burası dolacak,sağlığınız için endişe ediyorum efendim."

"Zor değil mi Yahya?Yıllardır sinirimi,öfkemi sana kusuyorum.Bir kere bile isyan ettiğini duymadım.Kalbinde ediyor musun bilmem ama..." İstemsizce gülümsemişti.Yahya en sadık adamıydı.Bir gün ölürse güvenecek kimsesi kalmayacaktı Barbarosun. "Sizde hiç isyan etmediniz efendim.Hep savaşıyorunuz ve hep kazanıyorsunuz.Doğruyu söylemek gerekirse savaşçı liderin yanında durmak en iyisidir."

"Zeki oluşunu seviyorum,afferin." Yahyanın omzunu patpatlayıp yukarıdaki odaya bakmıştı.Neredeyse akşam olacaktı ve Semih hala uyuyordu. "Atıştıracak bir şeyler al." Merdivenleri çıkıp kapının önüne gelmişti.Bir kaç defa tıklatıp beklemişti. "Velet uyan artık.Akşam oluyor neredeyse."

Bir süre bekleyip yine tıklatmıştı.İçerden ses duyamayınca endişelenmişti. "Çocuk sana diyorum!Kapıyı açmazsan kırarım." Hala cevap yoktu.Bedenini ele geçiren endişe onu korkutmuştu.Kapıyı kırmaktan başka yolu yoktu. "Semih?!" Yatağında kıpırdamayan bedenin beyazlamış suratı adamın dizlerini titretmişti.

"Semih bana bak!Aç gözünü çocuk!" Semihin yüzünü elleri arasına almıştı.Çocuğun bedeni ateşler içinde yanıyordu. "Semih!Aç gözünü bak buradayım!" Sesini ona duyurmayı başarmıştı.Hafif aralanan gözlere bakıyordu. "İyi misin?Seni hastaneye-"

Çocuk elini sol elinin üzerine koymuş gülümsemişti ona. "Bana gelince hep kullanıyorsun..." Sesi kısık çıkmasına rağmen adam duymuştu onu.Gözleri tekrar kapanmıştı.Barbaros hemen çocuğu kucağına alıp merdivenlerden inmişti. "Yahya çabuk arabayı hazırla!"