Kasırga

37

Ssemih Oğlum ayaklanmış!!!

Çocuğun bir saat önce paylaştığı fotoğrafa bakıyordu.Kendisini başarılı bir evladın babası gibi hissediyordu.Kalabalık ortamda yalnız hissetmesinin tek sebebi çocuğun yokluğuydu.Onu aramak istemesine rağmen yapamamıştı.Barbaros Semihin kendisinden sıkılmasını istemiyordu.Çocuğu yanında parayla,pahalı hediyelerle tutamayacağını biliyordu.

"Kardeş,tanıştırayım Oğuz." Kafasını kaldırıp Mahirin yanında duran çocuğa bakmıştı.Semihle aynı yaştaydılar. "Barbaros Şahin.Tanıştığımıza memnun oldum Oğuz." Oğuzun gülümseyen suratı Barbarosun içini ısıtmıştı.Oğuz ismini bu çocuk sevdirecek gibiydi ona.

"Mahir,buranın sahibinin arkadaşın olduğuna emin misin?" Semihin fotoğrafına bakmaya geri dönmüştü.Çiftin ne konuşacağını pek umursamıyordu.. "Evet,burası Barbarosun.Kardeş biliyor musun,Oğuzla ilk burada karşılaşmışız.Seninle burada buluşmuştuk hani,o gün Oğuza çarpıp cüzdanımı düşürdüm."

"Yaklaşık iki ay önce falandı dimi?Burayı daha yeni aldım.Aslında ortağım var ama şimdi kendisi burada değil." 

"Ortağınız Semih mi?" Kaşlarını çatarak bakmıştı Oğuza.Semihi tanıyor olması kalbine korktuğu şüpheyi düşürmüştü. "Evet...Ömer beyin oğlu olduğu için tanıyorsun dimi?" Mahir araya girip itiraz etmişti. "Kardeş,aynı üniversitede okuyorlar.Hatta bir kere kaza mı ne olmuştu,çocuk Oğuzu aramıştı.Arkadaşlar yani."

Korktuğu şey başına gelmişti.Bedenini ele geçiren öfkeye yenik düşmemek için kadehi kafasına dikti. "Ben böyle tesadüfün..."

.....

Barbarosun varlığına alışmıştı Semih.Tüm gün biriyle tartışmayınca adamı özlemişti.Geç olmasına rağmen arabayı bara sürmüştü.İçeri girip ne söyleyeceğini bilmiyordu henüz.Sabah adama bu gün buluşamayacağız demişti.Peki şimdi ne yapıyordu?Kendi mekanına girmek için bahane aradığını anlayınca oflamıştı. "Burası benim lan.Neyi dert ediyorsam..."

İçeri girer girmez adamla göz göze gelmişti.Barbarosun önünde iki kişi daha vardı.Adamın gözlerindeki öfke ona hiç yabancı değildi.

"İyi akşam-" Barbaros,Mahir ve Oğuzu aynı masada görmek...Yine kabus görüyor olmalıydı.Oğuzu görünce kalbi korkudan hızlanmış olamaz mıydı?  "Oğuz?" Barbaros sinirle gözlerini kapatıp gülümsemişti.Bir ihtimal vardır diye düşünüyordu...

"Mahir Barbaros beyin arkadaşı.Bu günde Mahirin doğum günü diye burada kutlamak istedik..." 

"A tabii.Tebrik ederim Mahir." Mahirin elini sıkıp hemen geri çekilmişti.Maalesef kabusu rüyada yaşamıyordu. "Otursana bizimle." Gözlerini Oğuzdan alıp Mahire dikmişti.Mutlu çifti yakından izlemeye istekli değildi. "Kusura bakmayın bu gün benim için çok yorucu geçti.Size iyi eğlenceler."

"Otur." Barbaros çocuğun kaçmasına izin vermemişti.Onun yumruklarını sıktığını görebiliyordu. "Otur Semih.Biz hiç ortaklığımızı kutlamadık dimi?"

Bu günlük bu kadar.Tahminleri alayım.O değilde,Semihin Oğuzla ilk karşılaştıkları yerde Oğuzun Mahirle karşılaşması....Bana çok dokundu bu.