Yine tüm gece uyuyamamıştı.Sabaha kadar altı sigara yakmış öylece beklemişti.Semihin ağlayışı,odadan koşarak çıkması aklından çıkmıyordu.Dudaklarının tadı tatlı geliyordu Barbarosa.Sol elini kaplayan yanığa bakıp gülümsemişti.Sadece bir izdi ve çocuk onu incitmekten korktuğunu söylemişti.Yaralarına iğrenerek bakmıyordu bazıları gibi.
Sigarasını söndürüp odadan çıkmak için kapıya doğru ilerlemişti.Kapıyı açınca tüm gece uyumamasına sebep olan kişiyle karşılaşmıştı. "Semih?" Sigara kokusu adamın üzerine sinmişti. "Uyumamışsın."
"Uyuyamadım." Semih içeri geçip yatağa oturmuştu.Az sonra yapacağı konuşmanın gerginliği yüzünden çarşafı sıkıyordu. "Ne kadar istersen o kadar ileri gidebilirsin.Beni zorlamana gerek yok."
Ellerini cebine sokup çocuğun karşısına dikilmişti.Ondan izni almıştı öyle mi? "Seni altımda sikerken Oğuz diye inlemeyeceğini nereden bileceğim?Dün gece neredeydin?Seni yalnız yatağıma değil hayatıma alacağımı biliyorsun dimi?Eskisi kadar başına buyruk davranama-"
"Beni sadece yatağına almana izin veriyorum.Hayatına dahil olmak gibi niyetim yok." Çocuğun bakışları hala yerdeydi.Semihin çenesini tutup yukarı kaldırmıştı.O gözlerde en ufak korku göremiyordu.Sanki tüm gece düşünmüş öyle çıkmıştı karşısına.
"Uykuya ihtiyacım var.Bana eşlik et." Semih daha ne olduğunu anlamadan adam yatağa uzanıp onu kendisine çekmişti.Sırtını dönen çocuğa sıkıca sarılıp kafasını omzuna yaslamıştı. "Korkmana gerek yok.Seni hemen altıma alacak değilim."
Hafif titreyen ellerine bakıyordu.Korku,endişe hepsi bir aradaydı. "Barbaros,istersen gömleğini çıkarabilirsin.Gömlekle uyuyamadığını biliyorum." Barbarosun evinde kaldığı geceyi hatırlıyodu.Adamın gömleği uzanınca bedenine yapışıyor ve yanık izlerini kaşındırıyodu.
"Nereden biliyorsun?" Çocuğu saran kolları gevşemişti. "Sen soyunurken farkettim.Sırtın kaşınmaktan kızarmıştı." Semihin önünde soyunduğunu hatırlayıncı sırıtmıştı.Çocuğun onu izlediğini düşünmemişti.
"Gömleğimi çıkarırsam sana sarılmama izin verecek misin?Bedenimdeki izleri kabullenemeye bilirsin.Bu konuda seni zorlamam." Artık emindi,Barbaros kendisini kabullenemiyordu.Yüzünü adama dönüp gözlerine bakarak konuşmuştu. "Benim için sorun değil.O izler seni canavar yapmıyor sonuçta.Sen sadece şeytansın."
Kahkaha atıp ayağa kalkmıştı.Gömleğini çıkartıp tekrar çocuğun yanına uzanmıştı. "Bazen insan olduğunu unutuyorum çocuk.Sana benden bir uyarı,benimle asla sesini yükselterek konuşma.Dün yüzüme su attın bir şey demedim.Yarın herkesin önünde böyle bir hata yaparsan canını yakarım."
"Bana emir vererek konuşmayı kesersen öyle bir şey yapmam." Semihle zor olacağını biliyordu.Mesele onu uslu çocuk yapmak değildi,Semihin karşısındaki kişinin gücünün farkına varmasıydı. "Baştan söyleyeyim,bir daha o çocuğun ismini senden duymayacağım.Tüm ukala tavırlarını görmezden gelirim lakin ihanet Barbaros Şahine ters."
"Aynı üniversitede okuyoruz.Kocaman iki yılı hemen çöpe atamam."
"Hani bir keresinde bana:bir gün korumalarının belindeki silah seni koruyamayacak demiştin.Yapacağın en ufak hatada babanın soy ismi seni benden koruyamaz."
Semihcim ben bile seni koruyamam baştan söyleyeyim.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Kasırga
RomanceKafasına dayanan silahlar özgüveninden hiçbir şey kaybettirmemişti ona. "Sen benim kim olduğumu bilmiyorsun dimi?" Adam tek adımıyla aradaki mesafeyi kapatmıştı.Semihin gözleri adamın bileğe kadar yanmış sol eline kaymıştı. "Yüzüme bak!" Bakışların...