Kasırga

46

Semih anlatıyor...

Biri varmış biri yokmuş.Herkesin umursamaz tavırlarıyla deli sandığı çocuk büyümüş ve baba olmuştu.Kocaman yedi yıl geçti ve ben hayattan ne istediğimi buldum.Hira,benim kızımın ismi.Aşkta başarısız olmam baba olmama engel olamadı. "Baba!"

Odamın kapısını çalmadan içeri giren tek kişi. "Kızım!" Prensesim anaokulundan dönüyordu.Kızım tıpkı bana benziyordu.Güzelliğini annesinden,karakterini benden almıştı. "Hoş geldin Bade." Kızımın peşinden içeri girip çantasını masaya bırakmıştı.Nefes nefese kalışı bana komik gelmişti.Benim prensesim teyzesini hep yoruyordu.

"Tuna nerede?" Tuna Badenin oğlu.Yıllar o kadar çok şeyi değiştirdi ki anlatamam.Bade artık şeytan değil melek oldu. "Arabada bekliyor.Hadi ben kaçıyorum,yarın geliyorsun dimi?" Kafamla onay verip kapının kapanmasını izlemiştim.Yarın Tunanın doğum günüydü. "Neler yaptın prenses,anlat bakalım."

Kızım kucağımda oturmuş,minik elleriyle bu gün çizdiği resimleri gösteriyordu.Çizimlerinde ben ve o dışında bir kadın daha vardı.Onun Bade olduğunu sanıyordum. "Bade teyzen mi o elinden tutan?" 

"Hayır annem o.Bak kanatları var!" Annesinin melek olduğunu sanıyordu.Kız çocukları babaya düşkün olur ancak annelerinden vazgeçemezdi. "Çok güzel çizmişsin prensesim.Söyle bakalım,Tunanın doğum gününe ne hediye edelim?"

"Akıl,beyin hangisini bulursak baba."

Ağzım açık şekilde Hiraya bakıyordum.Evet,o kesinlikle benim küçük versiyonum.Hiranın doğumundan önce hayatımda çok şeyi değiştirdim.Barları kapattım,hem de hepsini.İşlerimi büyüttüm ve bir babaya yakışır şekilde hareketlerime dikkat ediyorum.Artık küfürde etmiyordum. 

"Maalesef onları parayla alamıyoruz kızım.Bence babaannene soralım,o böyle konularda iyidir."

Kızımın elini tutup şirketten çıkmıştım.Annem Kübra hanım,Hira doğduktan sonra yurtdışına çıkmıyordu artık.Torun sevgisi başka oluyordu gerçekten. "Biliyor musun,bu gün yeni bir çocuk geldi.Hiç konuşmuyor,hatta kimseyle konuşmuyor!Ama çok yakışıklı baba.Tıpkı senin gibi."

Arka koltukta oturan kızıma gülümsemiştim.Kızımın ilk aşkı benimki gibi felaket olmazdı umarım. "İsmi ne bu yakışıklının?" Hiranın kızaran yanaklarına bakıp gülmemek için dudaklarımı birbirine bastırmıştım. "Kartal.Yakışıklı,bir o kadar da uyuz!Benimle hiç konuşmadı baba."

"Üzülme,daha ilk günü.Öyle hemen arkadaşlık kuramazdı sonuçta.Sen yarın yine konuşmayı dene.Onu Tunanın doğum gününe davet etmediniz mi?" Kızım elini alnına vurup oflamıştı. "Tuna salak baba!Kaç kere söyledim davet edelim diye!Offff!"

"Sakın babaannenin yanında böyle konuşma.Tamam mı?" Kızıma göz kırpıp arabadan insin diye elini tutmuştum.Baba kız aramızda her şeyi konuşabilirdik.Ancak diğer kişilerin yanında göstermesi gereken tavrı iyi biliyordu. "Dede!"

Ömer beyi,babamı yıllardır çalışma odasına sokmayan Hiranın varlığıydı.Kızım hayatıma güneş gibi doğdu ve ben o ışık hiç sönmesin diye çabalıyorum.Yedi yıldır mutluyum,yedi yıldır huzurluyum ve yedi yıldır büyüdüm.

"Sofra hazır hadi geçin." Kızım annemin yanına oturmuş tabağını dolduruyordu.Babaannesi onun en sevdiklerini yapmıştı. "Bade nerede?" Az önce her şey değişti dedim ya...Unutun siz onu.Annemin Badeye olan tavırları hiç değişmemişti. "Ne o,özledin mi?"

"Hayır ne özleyeceğim.Tunayı özledim ben,çocuğa alıştım ne yapayım." Badeyi değil,Badenin doğurduğunu seviyordu.Komikti... "Yarın Tunanın doğum günü.Hirayı götüreceğim gel istersen.Hem çocuğa hediye seçemedik henüz."

"Ben Tunaya yakışır hediye alır gönderirim.Siz baba kız gidin güzelce eğlenin." 

Evet...Ben baba oldum arkadaşlar,regl olmadım:) Geçmişe bakmayacak şekilde mutlu ve huzurluyum.Çünkü kendimle beraber küçük bir kız çocuğu büyütmüştüm.

Herkes mutlu,sizde mutlu olun.