Kasırga

8

"Ata biniş şeklinden belliydi zaten böyle olacağı!Onun gibi huysuzlara önce kendini sevdirmen gerekiyor." Sırtındaki acıdan dolayı yüzünü buruşturmuştu.Semih ilk yardım kutusunu alıp yanına gelmişti. "Atların hepsi sana benziyor.Gözden kaçırdığım şey bu." Siyah gömleğinin önünü açıp çıkarmıştı.Çocuğun bedenine donup kalan bakışlarını yeni farkediyordu.

"Yahyayı çağır bana." Babasının anlattıkları doğruydu.Adamın bedeni tam iyileşmemişti.Hasar ne kadar büyükse bıraktığı izler bir türlü kaybolmamıştı. "Çocuk sana diyorum!Korkuyorsan çık dışarı Yahyayı çağır bana!" Barbaros sesini yükseltince irkilip kendisine gelmişti.Elindeki kutuyu sıkıp adamın arkasına geçmişti. "Ben senden korkmamışım,şunlardan mı korkacağım?Beni çok hafife alıyorsun."

Soğuk kremi parmak uçlarına sürüp kızaran bölgeye bakmıştı.Derin nefes verip kremi sürmüştü.Teninde hissetiği soğukluk ilk bedenini titretmişti adamın.Çocuğun ince parmaklarının sıcaklığına ulaşınca bu kez kalbi titremişti. "Umursamaz tavırların gerçek mi,sahte mi çözemiyorum.İyi çocuk olmayı denesen diyorum?Bir bakmışsın mekanı temelli sana vermişim."

"Ben benim olanı kimseden istemem.İyi çocuk ya da kötü çocuk.Senin için ne farkeder?Çünkü benim için sen bir hiçsin.Anlata bildim mi?" Elini peçeteye silip kutuyu kapatmıştı.Görevini tamamladığına göre artık gidebilirdi. "Velet.Bana göre sen oyuncağı elinden alınmış küçücük çocuksun.Çok ağlar kafamı şişirirsen bakarım icabına.Aklında bulunsun."

"Aklımı seninle meşgul edemem gerizekalı piç." Kapıdan çıkan çocuğu sırıtarak izlemişti.Hayatında bu kadar küfür duyduğu tek kişi Semihti.Kimse ona küfür edecek kadar çok yaşamamıştı çünkü. "Şansını zorluyorsun.Hem de baya."

.....

"Benim güzel gelinim.Sarmalar çok güzel olmuş." Ömer bey tabağını bitirince hemen yenisini doldurmuştu.Bu gün mutfakta Badeydi ve yaptığı sarmalar Ömer bey tarafından çok beğenilmişti. "Afiyet olsun babacım.Siz isteyin ben hep yaparım." 

"Yok kızım hep olmaz.Senin dinlenip hemen iyileşmen gerekiyor." Mutlu aile tablosunda eksik olan kişi salona gelmişti.Kaşlarını çatarak babasına bakıyordu.Ömer beye bakış atıp çalışma odasına çıkmıştı. "Semih sana yemek-" Onu umursamadan merdivenleri çıkan adamı izliyordu. 

"Dur kızım sen.Biz bir konuşalım." Badeye gülümseyip oğlunun peşinden gitmişti.Semihin açık bıraktığı kapıyı kapatıp içeri geçti. "Ne yaptığını sanıyorsun?!Siz ben delireyim istiyorsunuz dimi?Gelinim ne?!"

"Ben Badeyi sevdim.Hem güzel kız,hem de maharetli.Hafızası yerine gelince ben bir düşün derim.Bence sana çok iyi eş-" Masaya yumruğunu vurup adamı susturmuştu. "Onu tanımıyorsun.O kız iyileşip evine geri dönecek o kadar!Sakın ona umut verme baba."

"Ona iyi davranmalıyız!Seni polise şikayet ederse ne yapacağız?Hapiste mi çürüyeceksin?Bu mu yani?!"

"Kazaydı!Ben isteyerek kimseye zarar vermem veremem!Beni delirtmeyin artık!" Kapıyı çarpıp giden oğlunu izliyordu.Delirtmiştiler onu sonunda. "En iyisi gidip sarmalarımı yemem."

Alayım yorumları