Kasırga

38

O sofraya oturmak zorunda kalmıştı.Önünde platonik aşkı sevgilisiyle beraber oturmuş,sağında yatak arkadaşı vardı. "Eee Semih,var mı sende bir şeyler?" Mahirin sorusu onu iyice germişti.Heyecandan dudaklarını yalayıp afallayan gözlerle adama bakıyordu. "Benim ilgim hayvanlara.Tüm sevgimi onlara veriyorum."

"Hatta atı bile var.Kasırgaydı dimi?" Oğuzun onun hakkında bu kadarını bilmesini beklemiyordu. "E-evet." Biri şaşırarak,diğeri öfkeyle Oğuza bakıyordu.Barbarosun parmakları elindeki kadehi sıkmaktan beyazlamıştı. "Çok yakın arkadaşsınız galiba.Baksana,ilgi alanlarını biliyorsun."

"Yani ünlü bir isim ya..." Semih Barbarosun bacağına tekme atıp küçük bir uyarı yapmıştı.Oğuzu neden zor duruma soktuğunu anlamıyordu. "Başka ne biliyorsun,anlatsana merak ettim." 

"Kardeş,ne oluyoruz?Semihle ilgili şeyleri kendisine sorsana.Oğuzu sorgula diye mi getirdim buraya?" Mahiri,kardeşini unutmuştu.Sinirine hakim olamayışı onları karşı karşıya getirmişti. "Sarhoş oldum galiba.Siz beni takmayın eğlenin." Barbaros masadan kalkınca Semih adamın peşinden gitmişti.Dışarı çıkan bedenin yakasını kavrayıp sırtını duvarla buluşturmuştu.

"Ne bok yiyorsun lan sen?Bizi düşünmüyorsan bari Mahiri düşün!" Çocuğun öfkeden kızaran suratına bakıyordu. "Sinirin bile o çocuğa ait.Biz öyle mi?!Kardeşimi salak yerine koymak hoşunuza mı gidiyor?!Utanmadan senden bahsediyor!"

"Lan onun suçu ne?!Sakın Mahire bir şey söyleme.Milletin ilişkisi senin saçma sapan tribine kurban gitmesin!" Hala Oğuzu koruması Barbarosun öfkesini harlıyordu.İçinde büyüyen öfkeye kapılıp gitmesi an meselesiydi. "Gözlerim doldu.Hadi bana gerçeği anlat.Boynuzladın mı kardeşimi?"

Adamın yüzüne yumruğunu geçirmişti.Aynı öfkeyi paylaşan ikili en sonda birbirinin canını yakmıştı.Çocuğun titreyen eline görünce anlamıştı yanlışını.İleri gitmiş ve geri dönemezdi.Öfke anında söylenen lafların hepsi ayık kafada bin kez düşünülmüştü.

"Kardeş kardeş diyordun ya.Sen kardeşine saygı duymayan piçin tekisin!" Adamın yüzüne bakamayacak kadar öfkeliydi.Arabasına atlayıp gaza basmıştı.Çocuğun tozu dumana katarak gidişini izlemişti.Dönüşünün olmayacağını bilmeden hem de.

"Gerizekalı!Neden geldim!?O piç için değdi mi lan!" Durmadan direksiyona vuruyordu.Aniden kalbine giren acı yüzünden inlemişti.Yine nefesi kesilmiş,acıdan iki büklüm olmuştu. "Ha!" Frene basıp arabayı durdurdu.Biri kalbine bıçağı saplamış ve döndürüyordu. "Yardım..." 

Elini kalbinin üzerine götürdü.Dizleri toprakla buluşmuş,alamadığı nefes yüzünden kafasını yukarı kaldıramamıştı. "Hey!İyi misin?!" Biri koşarak yanına gelmişti.Sırtını okşayan ellerin sahibiyle göz göze geldi. "Psikoloğum ben.Kalp hastası mısın?" Adamın elini kalbinin üzerine götürmüştü.Kaybolan acıyla beraber inip kalkan göğsü sakinleşmişti.

"Lütfen bana yardım et."