Peruvian: The Criminal's Forbidden Love🔞

Chapter 30

Nang makasilid na sila sa kanilang kwarto ay nagkaroon ng oras si Peruvian para maligo muna, gusto niyang pawiin ang init ng nadarama sa oras na iyon. Naiwan naman si Romary habang nakatingin lang sa bintana, malalim na ang gabi, at kasabay n'yon ay ang pag-aalala nito sa mga darating na panahon. Natatakot siya para kay Peruvian, maraming kaaway ang naghahabol sa kaniya. Samu't-sari ang naiisip niya sa sandaling iyon.

Until she felt someone in her back, masuyo nitong hinahalikan ang balikat niya.

"Peruvian..." usal pa niya rito.

"Did i scare you?" malambing na boses nito. Suot lang nito ang nakatabon na towel sa kaniyang beywang. He is wrapping his arms in her body. Nang mapansing malungkot ang mukha nito ay mabilis namang nag-alala si Peruvian.

"What's wrong?" he is concerned of her emotions.

Napahagulgol siya habang nakahawak si Peruvian sa kaniya. Mahal niya ito, sobra. And because of that, she's willing to sacrifice everything huwag lang mawala ang lahat ng mga pinaghirapan nito. Lalo na't alam niyang hindi rin biro ang pinagdaanan ni Peruvian noon.

Niyakap pa siya nito nang mahigpit. He showered kisses from her temple down to her nose and cheek, and then he stared at her deeply. Aminadong matagal nang gustong gawin ang bagay na iyon.

"Romary, hindi ko kayang mawala ka. I don't care about what i have. It's only money... Ikaw ang mahalaga sa akin, Mary, ikaw." Sa sandaling iyon ay nakita niya ang sinserong mata ni Peruvian. That hazel pair of eyes who melts her heart everytime.

He kissed her in the forehead. She can still see the sincerity in his eyes sa oras na iyon. Animo'y hipnotismo ang mga katawan nila na ayaw na yatang bitawan ang isa't-isa.

"Pero paano tayo mamumuhay, Peruv? Paano tayo mabubuhay nang tahimik? They want us dead." Sabi pa ni Romary rito.

"Don't let people run our life, Romary, hindi sila ang magdidikta sa atin. Trust me." Peruvian joted his voice.

"How? they control me, while, someone is hunting you..."

"There's much of these, Romary. There's always an aswer about it, trust me." Sambit nito saka marahang hinapit ang kaniyang beywang.

"I will marry you, because i love you...and that will be ours to keep. 'Di nila tayo mapipigilan."

"Pero..."

"Makikiusap ako sa organisasyon. Makikiusap ako sa lahat, Mary. I have to do this. Mahal kita. Mahal na mahal kita. At ayaw kong mawala lang ang lahat sa atin, you help me see myself clearer than ever, you changed me."

Bumuhos ang mga luha ni Romary, ngunit hindi na sa sakit o pighati, kung hindi dahil sa saya mula nang marinig ang sinabi nito.

"Come on, you're just pity on me!" Romary said while unwrapping those arms.

But Peruvian is hopeful that time. Mabilis niyang inangkin ang labi ni Romary. He kissed her so hard and so intense.

Wala itong pakialam kung mapunit na ang labi ng dalaga sa kahahalik nito.

He wrapped his hands around her waist and scooped her up. Hindi na nila alintana kung saan na sila papunta, nang mabangga nila ang isang mesa sa kwarto ay agad na nilapag ni Peruvian si Romary para simulan ang nag-aalab na pagmamahalan nilang dalawa.

Romary fully wrapped her arms around him, and he never stopped kissing her either. He roughly kissed her mouth na animo'y uhaw na uhaw doon.

And by that, Romary can taste the sweetness of his tongue and the sweet flavour mint of Peruv's mouth.

Mas naalarma pa si Romary nang mapansing mabilis na nahubaran na siya nito, wala na siyang pang-itaas na damit at tanging bra na lang ang suot niya.

Then, slowly his lips movement became gentle and slow. Nag-iingat na sa bawat tulak ng bibig ni Romary. Kumalas siya sa halik nila na habol ang bawat hininga sa isa't-isa.