𝚜𝚎𝚊𝚜𝚒𝚍𝚎, 𝚐𝚞𝚗𝚜𝚞

3.3☆

Hyeongjun'dan

Seungmin'in tatlı yüz ifadesi gülümsetiyordu beni. Elimde okuduğum kitabı bir anda çekip alınca kitabı arkasına sakladı. "Biraz benimle ilgilen. Yalnız hissediyorum sonra."

Gülümsedim ve soğuktan üşümüş şirin yanaklarını sıktım. "Hissetme, buradayım ben." Seungmin bir anda beni kendine çekince ne yaptığını anlamaya çalışıyordum.

Saçlarımda çok hafif bir baskı hissettim. Yavaşça beni kendinden uzaklaştırdı. Sırtımdaki elleri elimi tuttuğu sıra gülümsedi. "Çok güzelsin şapşal şey." Kalbim!

"Bu nedir?" Gülümserken sorduğum şey Seungmin'in küçük bir ses tonuyla gülmesine neden oldu. "Sevgililer günün kutlu olsun!" Nasıl unutmuşum ya?

"Neden yüzün asık?" Elleriyle yüzümü tuttuğunda belirsizce kafamı iki yana salladım. "Ben sana hiçbir şey almadım ki." Gözleri, gülümsemesiyle kısıldığı sıra saçlarımı okşadığını hissettim.

"Sorun değil. İlla bir şey almak zorunda mısın? Senin var oluşun benim için bir hediye zaten şapşal."

"Olsun. Seninle geçirdiğim özel bir günü unutmuş olmamalıydım." Saçlarımdan tutup bana sarıldı. Ben de ellerimi onun beline sardığım sıra kafamı omzuna yatırdım. "Seneye daha güzeli olacak bir kere. Senden daha mı önemli?"

Saçlarıma küçük bir öpücük bıraktı. Ondan ayrıldığımda yanağından öptüm. "İyi ki varsın." Gülümsemesi sanırım 'sende' karşılığındaydı.

Tamam, bu böyle bir günde güzel hissettirdi.

"Sen ve Gunil'den başka kimsem yok, benden ayrılırsan bir daha görüşmeyiz." İstemsizce sesim biraz stemli çıkmıştı. Kolayca anlaşılıyordu. Onu kırmak amaçlı söylememiştim ama gerçekten yapardım.

"Saçmalama. Sence benim sizden başka kimsem var mı? Bir düşün bakayım." Düşünüyormuş gibi görünmek istedim. "Yok." Kafa salladı. Sonuçta haklıydı. Gerçekten de beşimizden başka kimsesi yoktu. Düşününce benim söylediğim yanında biraz pasif kalmıştı.

Kafamı omzuna bıraktığımda o da kafasını kafama yasladı. Eliyle havadaki bulutların birini gösterdiğinde sesiyle o tarafa baktım. "Bak, gökyüzü bile bu günün çok güzel bir gün olduğunu biliyor. Bulutları bile kalp şeklinde."

Gerçekten de öyleydi. Evrenin aldığı saçma mesajlardan biri mi? O herkesin inandığı.
"Hayır Seungmin, o benim sana olan sevgim." Güldüğüne dair sesler duydum. "Seni gördükten sonra oluşan kalbim o benim. Isınan ve şekil alan, kalbim."

Daha doğrusu sanırım annem bizi o yurda bıraktığı günden beri. Yine de eğitim için gitmiş olsak bile kendi istediğimizle olmadığı için bunu kabullenmek istemiyordum. Belki şimdi daha güzel bir hayatım vardı evet, ama yeteri kadar aile sevgisi göremedikten sonra bir anlamı kalmıyor.

"Ne olursa olsun Seungmin'in kalbi senin için atacak, Junhan."

~khy.

nasılsınız villainn?
dün atmayı unutmuşum
öpüldünüz🤍💗