Ara Bir Bölüm (Ekstra)1

3.4K 139 31
                                    

Canlar, dostlar öncelikle kitabıma hoş geldiniz. Her bir okuyucuma tek tek keyifli okumalar diliyorum ve bol yorum beğenilerinizi bekliyorum. Sizden ricam lütfen benimle görüş öneri ve yapıcı eleştirilerinizi paylaşınız.

Beni instegram dan da takip edebilirsiniz güzel editler ile tanıtım paylaşıp okuduğunuz bu romanın zihninizde daha canlı kalmasını sağlayabilirsiniz . INSTEGRAM LiNKİNE PROFİLİMDEN ULAŞABİLİRSİNİZ.

INSTEGRAM KULLANICI ADIM: hanne_neva

Son Bir Umut' un devam kitabına yine profilimden ulaşabilirsiniz. Devam kitabının adı: Başka Bir Evrende

 Devam kitabının adı: Başka Bir Evrende

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

10. Gün Önce:

Hanne Neva:

Armani' nin tecavüzünün üstünden 5 gün geçmişti ve geçen her gün ruhum da bedenim de biraz daha iyileşiyordu. Zaten iyileşmek zorundayım aksi halde kendimi nasıl kurtarırdım bu cehennemden.   Günler birbiri ardını kovalarken yaptığım pek de bir şey yoktu aslında. Her gün evden kaçmanın yollarını arıyordum pek başarılı olduğum söylenemezdi ama elbet bir yolunu bulacaktım. 

 Yeni güne gözlerimi parmaklarımda hissettiğim baskı ile açtım. Armani yattığım yatağın kenarına oturmuş ellerimi avucunun içine almış parmağıma bir şey takmaya çalışıyordu. Gözlerimi kırpıştırıp biraz daha kendime geldiğimde bunun o yüzük olduğunu fark ettim. 

''Bir daha parmağından çıkarma.!'' Dedi soğuk bir ses ile yüzüme bakmıyordu ama uyandığımı anlamıştı.

''Bırak elimi!!'' Dedim ve yumuşak bir şekilde tuttuğu ellerinden ellerimi çekip hemen doğruldum. Armani o an başını kaldırıp gözlerime baktı ve.

''Bir daha söylemeyeceğim Anna. O yüzüğü parmağından çıkarma sakın anladın mı?'' Dedi. Bakışları sert ve soğuktu. Sabah sabah onunla uğraşmak istemiyordum. En azından bir günüm güzel geçebilirdi.

''Dışarı çık üzerimi değiştireceğim. '' Dedim. Bu bir nevi yüzüğü çıkarmayacağım demekti zira çıkarmak için bir hamle yapmamıştım. Armani memnun bir ifade ile ayağa kalkıp.

''Bu gün işlerim bitince seni biraz dışarı çıkarabilirim. Tabiii uslu duracağına söz verirsen. '' Dediğinde gözlerine umutla baktım. Acaba elinden kaçabilir miydim.? Uzun zaman sonra tek düze konuşmalarımızdan en umut verici konuşma buydu.

''Olur. '' Dedim sesimdeki heyecanı gizleyerek. Armani bir müddet daha yüzüme baktıktan sonra odadan emin adımlara dışarı çıktı.

Odada bir ben bir de kaplumbağam kalmıştık. Aklımı yitirmemem konusunda bana epey faydalı oluyordu Sürmelim.

''Bakma bana öyle sürmeli... Derdimiz yüzük değil. '' Dedim. Zira gözlerime neden taktın sen o yüzüğü der gibi bakıyordu. Ben de istemiyordum ona ait hiç bir şey ama zaten zorla yaptırıyor ne istiyorsa en azından artık canım yanmasın istiyorum. 

Son Bir Umut (İtalyan)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin