အပိုင္း - (၂)

2.3K 42 0
                                    

ေနပူပူမွာ စီးလာရတဲ့ႏြားလွည္းက တဒုန္းဒုန္းခုန္ေနတာေၾကာင့္ ပစ္တိုင္းေထာင္ လွည္းရံတိုင္ကို တင္းေနေအာင္ ဆုပ္ကိုင္ထားရသည္။ မညီမညာလမ္းမေၾကာင့္ လွည္းဘီးခုန္တဲ့အခါ တင္ပါးကို လာလာေဆာင့္ေနတာမလို႔ ေမြးရာပါအေမ့အေမြေလးကို အေတာ္စိုးရိမ္ေနရသည္။

" ဒီမယ္ ဒီမယ္ ... မင့္တို႔႐ြာက မေရာက္နိုင္ေသးဘူးလား "

" တစ္ေခၚေလာက္ဆို ေရာက္ပါၿပီဗ် . သိပ္မလိုေတာ့ဘူး "

တစ္ေခၚေလာက္သာ လိုေတာ့တယ္ဆိုတာေၾကာင့္ ပစ္တိုင္းေထာင္ လွည္းေပၚကေနၿပီး ေဘးဘီကို ေဝ့ဝဲၾကည့္လိုက္သည္။ မ်က္စိတစ္ဆုံးမွာ လယ္ကြင္းက်ယ္ေတြကိုသာ ျမင္ေနရတာေၾကာင့္ တစ္ေခၚဆိုတာ ေသ႐ြာက မင့္ဘႀကီးကို လွမ္းေခၚတဲ့တစ္ေခၚလားလို႔ ေမးလိုက္ခ်င္ေပမယ့္ မေမးျဖစ္ေတာ့ပါ။ စကားေျပာဖို႔ ပါးစပ္ဟလိုက္တိုင္း ဖုန္ထူထူေတြက ပါးစပ္ထဲ အလုံးအရင္းဝင္လာတဲ့ဒုကၡက ေသးမွမေသးပဲ။

ဒဂၤါး လွည္းေပၚမွာပါလာတဲ့ လူႏွစ္ေယာက္နဲ႕ ေခြးႏွစ္ေကာင္ကို ၾကည့္ေနလိုက္သည္။ ဧည့္သည္ေတြပါလာတဲ့ပစၥည္းေတြက လွည္းတစ္ျခမ္းမွာတင္ ျပည့္သိပ္ေနတာမလို႔ ဒဂၤါးက လွည္းေမာင္းတဲ့ေနရာက သာထင့္ေဘးမွာ ထိုင္ေနရၿပီး အေနာက္က လြတ္ေနတဲ့ေနရာမွာေတာ့ လူႏွစ္ေယာက္နဲ႕ ေခြးႏွစ္ေကာင္က ၾကပ္ၾကပ္သိပ္သိပ္။

" ဟိတ္ ! "

လွည္းစီးေနရင္း ဒဂၤါးကို စိုက္ၾကည့္ေနတဲ့ ေခြးႏွစ္ေကာင္ကို ခပ္တိုးတိုးလွမ္းေခၚလိုက္သည္။ ေခြးေတြက ၿပဳံးတတ္လားေတာ့ မသိေပမယ့္ ႏွစ္ေကာင္သားက ဒဂၤါးကိုၾကည့္ၿပီး ၿပဳံးေနတာေတာ့ အေသအခ်ာ။ ေနပူပူ ဖုန္ထူထူမလို႔ ႏြားလွည္းေပၚမွာပါလာတဲ့ မဲမဲတုံးတုံး မီးေသြးတုံးေလးေတြလို ေခြးႏွစ္ေကာင္က ဖုန္ေတြေၾကာင့္ အေရာင္ေတာင္ေျပာင္းေနၿပီျဖစ္သည္။ မ်က္ႏွာခ်ိဳတဲ့ ေခြးေလးေတြကို ဒဂၤါး အခ်စ္ပိုမိတာေၾကာင့္ ေခါင္းေလးေတြကို ပြတ္သပ္ေပးရန္ လက္လွမ္းလိုက္သည္။

" ေဟ့ ေဟ့ ... ရပ္ ရပ္ ! "

" ဟမ္ "

လက္လွမ္းလိုက္ကာမွ ခပ္က်ယ္က်ယ္ထြက္ေပၚလာတဲ့ ဟန႔္တားသံေၾကာင့္ ဒဂၤါးလက္ေတြ တုံ႕ခနဲရပ္သြားသည္။ လွည္းေမာင္းေနတဲ့ သာထင္ကလည္း လွည္းရပ္ခိုင္းတယ္ထင္သြားၿပီး ႏြားဖားႀကိဳးကိုဆြဲလိုက္တာေၾကာင့္ လွည္းကလည္း ရပ္သြားသည္။

မောင်တို့ဆိုလေ ပျားသကာသို့ချိုလှစေ [[ Complete ]]Where stories live. Discover now