အပိုင္း - (၁၂)

1.1K 22 0
                                    

အိမ္အျပင္ဘက္ကေန ၾကားေနရတဲ့ ေက်းငွက္ေလးေတြရဲ႕ က်ာက်ာက်ီက်ီအသံေၾကာင့္ ပစ္တိုင္းေထာင္ အိပ္ေနရာကေန နိုးလာခဲ့သည္။ ပုံမွန္အတိုင္း အိပ္ရာထေနာက္က်ၿမဲမလို႔ ေဘးဘီကိုလွည့္ၾကည့္လိုက္ေတာ့လည္း အေသအခ်ာေခါက္ထားတဲ့ အိပ္ရာခင္းနဲ႕ ေစာင္ကိုသာ ျမင္လိုက္ရသည္။ ျခင္ေထာင္ကိုလွန္ၾကည့္လိုက္ေတာ့ ေ႐ႊဒဂၤါးက ျပတင္းေပါက္ေတြကို ဖြင့္ထားခဲ့တာမလို႔ အခန္းထဲကို အျပင္ဘက္ကေန မိုးနံ႕ပါတဲ့ ေလတျဖဴးျဖဴးကလည္း တိုက္ခတ္ေနသည္။

" ဘယ္အခ်ိန္ေတာင္ရွိေနၿပီလဲ မသိဘူး "

တိုင္ကပ္နာရီက အိမ္ေအာက္ထပ္မွာပဲ ရွိတာမလို႔ ပစ္တိုင္းေထာင္က တစ္ကိုယ္တည္းေရ႐ြတ္ရင္း ထလာလိုက္သည္။ ခပ္ေလ်ာ့ေလ်ာ့ျဖစ္ေနတဲ့ ပုဆိုးကိုျပင္ဝတ္ရင္း ျပတင္းေပါက္နားကို ေလွ်ာက္သြားလိုက္ေတာ့ ျပင္ပျမင္ကြင္းကလည္း ၾကည္ၾကည္လင္လင္။

မိုးတိတ္သြားၿပီျဖစ္ေပမယ့္ က်န္ရစ္ေနခဲ့တဲ့ မိုးစက္ေလးေတြက ပိေတာက္ပင္ရဲ႕ အ႐ြက္ေလးေတြေပၚမွာ တင္က်န္ေနတဲ့အခါ ေနေရာင္ျခည္ေၾကာင့္ ေတာက္ပေနသည္။ အပင္ေအာက္မွာလည္း မေန႕ညက မိုးမ်ားလြန္းတာေၾကာင့္ ေႂကြက်ေနတဲ့ ပိေတာက္ပြင့္ေလးေတြကလည္း ဝါထိန္လို႔ေနသည္။

" ေ႐ႊဒဂၤါး ဒီေန႕ ဘာအစီအစဥ္ရွိလဲ မသိဘူး "

ပစ္တိုင္းေထာင္လည္း အိပ္ရာနိုးကတည္းက ၿခံေထာင့္မွာ ခုန္ေပါက္ေဆာ့ေနၾကတဲ့ မိစြာနဲ႕ မိုက္မိုက္စန္းကလြဲၿပီး ဘယ္သူ႕ကိုမွ မေတြ႕တာေၾကာင့္ အဝတ္အစား ခပ္သြက္သြက္လဲၿပီး ေအာက္ထပ္ကို ဆင္းလာခဲ့သည္။

ေအာက္ထပ္ကို မဆင္းလာခင္ ေခြးပုအခန္းဘက္ကို လွမ္းၾကည့္ခဲ့ေပမယ့္ ေခြးပုကလည္း မရွိ။ ေအာက္ေရာက္ေတာ့ ေရဘုံဘိုင္မွာ မ်က္ႏွာသစ္သြားတိုက္ၿပီးမွ အိမ္ထဲမွာ သူႀကီးနဲ႕ ေ႐ႊဒဂၤါးတို႔ကို ပတ္ရွာရသည္။

" ေ႐ႊဒဂၤါး ... သူႀကီး . ဘယ္သူမွမရွိၾကဘူးလား . ေခြးပု ... အစ္မေငြမႈန္ "

ပစ္တိုင္းေထာင္က တစ္ေယာက္ၿပီးတစ္ေယာက္ ေအာ္ေခၚေနေပမယ့္ တစ္ေယာက္ကိုမွ အရိပ္အေယာင္မေတြ႕။

မောင်တို့ဆိုလေ ပျားသကာသို့ချိုလှစေ [[ Complete ]]Where stories live. Discover now