မောင်တို့ဆိုလေ ပျားသကာသို့ချိုလှစေ [[ Complete ]]

အပိုင္း - (၁၄)

နံနက္မိုးမေသာက္မီ အခ်ိန္ကတည္းက ဦးမင္းေငြအိမ္မွာ သက္ဝင္လႈပ္ရွားေနၿပီျဖစ္သည္။ အေၾကာင္းကေတာ့ ဒီေန႕က ျမန္မာ့ႏွစ္သစ္ကူးႏွစ္ဆန္းတစ္ရက္ေန႕မလို႔ ဆရာေတာ့္ေက်ာင္းမွာ ဆြမ္းစားေဆာင္နဲ႕ သိမ္ေက်ာင္းေရစက္ခ်လႉဒါန္းပြဲအတြက္ ျပင္ဆင္ေနၾကျခင္းျဖစ္သည္။

" မမႀကီးရဲ႕ ေမာင္ငယ္က ေခ်ာလိုက္ခန႔္လိုက္တာကြယ္ ... ခင္ခင္ မေျပာလား ကိုကိုေက်ာ္ ... ဒီအေရာင္က ေမာင္ငယ္နဲ႕ အရမ္းလိုက္မွာလို႔ "

မမႀကီးက ၿမိဳ႕ကေန ပစ္တိုင္းေထာင္အတြက္ ဝယ္လာေပးတဲ့ လည္ကတုံးအကၤ်ီထက္မွာ ေ႐ႊၾကယ္သီးတပ္ေပးေနရင္း ကိုကိုႀကီးကို သေဘာတက်ဆိဳသည္။ ကိုကိုႀကီးကေတာ့ ဘာမွမေျဖပဲ လက္ကၾကယ္သီးကိုတပ္ေနၿပီး ၿပဳံးရင္းနဲ႕သာ ပစ္တိုင္းေထာင္နဲ႕ မမႀကီးကို ၾကည့္ေနသည္။

" ကဲ့ . ပိုးပုဆိုးကေတာ့ ေမာင္ငယ္တို႔ ညီအစ္ကိုႏွစ္ေယာက္ဆင္တူဆိုေတာ့ ညီအစ္ကိုမွန္း မသိၾကမွာ စိုးရိမ္စရာမလိုေတာ့ဘူး အဟင္း "

" ဟမ့္ ... မေျပာလည္း ကြၽန္ေတာ္က သူႀကီးတို႔အိမ္ေရာက္ေနတာ ၾကာၿပီဆိုေတာ့ ကိုကိုႀကီးညီမွန္း တစ္႐ြာလုံးတင္မကဘူး . ႐ြာနီးနားေတြကပါ သိၾကၿပီ "

မမႀကီးက ပစ္တိုင္းေထာင္အကၤ်ီမွာ ေ႐ႊၾကယ္သီးေတြ တပ္ေပးၿပီးသြားေတာ့ ကိုကိုႀကီးနားကို ျပန္ေရာက္သြားသည္။ ပစ္တိုင္းေထာင္က ကိုကိုႀကီးျပင္ဆင္ေပးထားတဲ့ ခါးပတ္ကို ပုဆိုးေပၚကေန ခါးမွာသိုင္းပတ္လိုက္သည္။ ပိုးပုဆိုးေပမလို႔ အခန႔္မသင့္ရင္ ေလ်ာက်တတ္တာေၾကာင့္ ပစ္တိုင္းေထာင္အေၾကာင္း သိသူပီပီ ခါးပတ္ဝတ္ထားေစတာျဖစ္သည္။

" အခုလိုက်ေတာ့လည္း မမႀကီးတို႔က မိသားစုေလး က်ေနတာပဲ "

မမႀကီးက ကိုကိုႀကီးပခုံးကို ဆုပ္ကိုင္ထားၿပီး ကိုကိုႀကီးနဲ႕ ပစ္တိုင္ေထာင္ကို တစ္လွည့္စီၾကည့္ကာ အၿပဳံးမ်က္ႏွာေလးနဲ႕ဆိုသည္။ ကိုကိုႀကီးနဲ႕ ပစ္တိုင္းေထာင္က ခဲေရာင္ေလးမွာ ေငြခ်ည္ႀကိဳးေလးေတြ ထည့္သြင္းရက္လုပ္ထားတဲ့ ပုဆိုးနဲ႕ အကၤ်ီအျဖဴလည္ကတုံးကို ဝတ္ဆင္ထားၿပီး မမႀကီးကေတာ့ ခဲေရာင္ပိုးသားအကၤ်ီ ရင္ေစ့လက္ရွည္၊ ေငြေရာင္ခ်ိတ္ထဘီေလးနဲ႕ျဖစ္သည္။