ස්ටෙෆාන්ගේ නවාතැනට පැමිණෙන විට රාත්‍රියට ආසන්න වී තිබුණි.
"වෙල්කම් ටු සනීහිල්"
ස්ටෙෆාන් කීවේ මෝටර් රථය නවත්වන අතරේය.
"සනීහිල් කිව්වට මේක රෑට පේන්නෙ නැහැ හෙට උදේට බලහන්"
කියූ ස්ටෙෆාන් මෝටර් රථයෙන් බැස යන්නට විය.
කීත් මෝටර් රථයෙන් බැස වටපිට බැලුවේය. ඔහුට දක්නට ලැබුණේ අලංකාරවත් ලෙස විදුලි බල්බ යෙදූ දෙමහල් නිවසකි. එය සම්ප්‍රදායක ස්විස් ගෘහ නිර්මාණ ශිල්පය මෙන්ම නවීන ගෘහ නිර්මාණ ශිල්පයද එක්කාසු කොටගෙන නිර්මාණය කරන ලද නිවසකි.
"ඇතුලට වරෙන්.."
ස්ටෙෆාන් කීත් හට අඬගැසුවේය.
"උඹව දැක්කාම අරූ ටී රෙක්ස් වගේ කඩා පනියි.. ටිකක් ඉවසන් හිටහන්"
ස්ටෙෆාන් අනතුරු ඇගවීය.
පරීක්ෂාකාරී ලෙස නිවස වෙතට ඇදුනු කීත් හට ඇසුණේ ගැඹුරු කටහඬකි.
"ස්ටෙෆී... උඹ ආවද.?"
සුපුරුදු ගැඹුරු කටහඬ ඇසුණු කීත්ගේ ගත අසාමාන්‍ය ලෙස සීතලකට පත්විය. එය බර්න්වල රාත්‍රියේ ඇති සීතල නිසා සිදු වූවක් නොවන බව ඔහු දැන සිටියේය.
"කොහෙද බං උඹ ගිහින් හිටියේ මෙච්චර වෙලා...?"
නිවසේ ඉදිරි දොරටුව තුළින් කීත් දුටුවේ සුපුරුදු උසැති තරුණ රුවකි. කීත් දුටු එම රුව එකවරම එහි නතර විය. ඔහුගේ මුහුණ එකවරම කෝපයෙන් පිරුණේය.
"මූ මොකද මෙහෙ කරන්නේ...?"
ඇලෙක්ස් ඇසුවේ ස්ටෙෆාන්ගෙන්ය.
ඇලෙක්ස් දුටු කීත්ගේ සතුට නිම් හිම් නැති විය. දිගු දෑත් සහිත ටීෂර්ටයක් සහ කලිසමක් ඔහු හැඳ සිටියේය. සුපුරුදු පරිදි දෙපා නිරුවත්ය. ඉදිරියට දිව ගොස් ඔහුව වැළඳගෙන සිප ගැනීමට තරම් කීත් හට සිතුණි.
"උඹව බලන්න ඇවිත් තියෙන්නේ..."
ස්ටෙෆාන් පිළිතුරු දුන්නේ නිවස තුළට ඇතුල් වන අතරේය.
"අහවල් හු#*$ ද මාව බලන්න ආවේ..??"
ස්ටෙෆාන්ගේ අනාවැකිය සඵල කරමින් ඇලෙක්ස් කෝපයෙන් කඩා පැන්නේය.
YOU ARE READING
මිඳුණු ඇසිඩ් 𝙁𝙍𝙊𝙕𝙀𝙉 𝘼𝘾𝙄𝘿 (BL)
Fanfictionමගේ තැනට ඇවිල්ලා ටිකක් බලහන් ස්ටෙෆාන් ... මගේ ඇතුලේ මං කොච්චර වේදනාවකින් ඉන්නවද කියලා... බලහන් ස්ටෙෆාන්... මට හරි අමාරුයි.. මට හරි මහන්සියි.... මාව හෙම්බත් වෙලා ඉන්නේ... ! ආදරේ කරන කෙනා ඇස් මානේ පෙනි පෙනී නැතිවෙලා යන එක... ජීවිතයෙදි අපිට සැබෑ ආද...
