"මරලා...!"
"කපලා...!"
"ඇහැට ඇණයකුත් ගහලා...!"
"පුච්චලා දාලා...!"
"දවස් දෙකකට පස්සේ හම්බවෙලා තියෙන්නේ...!
"දවස් දෙකක් වෙනකන් ලොස් ඇන්ජලිස් පොලිසිය බුදිද..!"
"ඇලෙක්ස්ට කරපු විදියටමයි නේද මේකෙ කැපුම් පාරවල් තියෙන්නේ...?"
"කරපු එකා මොනවා වුණත් තිතට වැඩේ දීලා තියෙනවා..!"
"හුත්තිගේ පුතාට මෙහෙම වෙලා මදි.!".
පොදු කාමරය පුරාම ඇසුණේ මෙවැනි වදන්ය. අනිල් ඇතුළු ඒකකයේ සියළුම දෙනා පොදු කාමරයට රැස්වී එහි වූ පොදු මේසය වටා එකතුවී සිටියහ. පොදු මේසය මත වූයේ ලියවිලි කිහිපයක් සහ විශාල ප්‍රමාණයේ ඡායාරූප කිහිපයකි. එහි වූයේ චිකාගෝ ප්‍රදේශයම යටත් කරගෙන සිටි පාතාල නායකයෙකු වූ ටයිබෝගේ මළ සිරුරේ නොයෙක් අංශයන්වලින් ලබාගන්නා ලද ඡායාරූප ය. සියලුම දෙනා එම ඡායාරූප සහ ලියකියවිලි බලමින් තම තමන්ගේ අදහස් ඉදිරිපත් කරමින් සිටියහ. ඇලෙක්ස්ද පොදු මේසය අසල සිටියේ තම දෑත් පොදු මේසය මත තබා එය වෙත නැඹුරුව ය. ඔහුගේ මුහුණෙහි වූයේ වික්ෂිප්තයට පත් හැඟීමකි. අනිල්ද සියලු දෙනා සමග එකතුව ඡායාරූප ඒමේ අත විසිකරමින් තම ඒකකයේ තරුණයන් සමගින් තම අදහස් බෙදා ගනිමින් සිටියේය.
"සීරියල් කිලර් කෙනෙක්ගෙ වැඩක් වෙන්න බැරිද..?"
එරික් කීවේ සිය දතක් නියපොත්තකින් සූරමිනි.
"වෙන්ඩ බැහැ..! සීරියල් කිලර්ස්ලා පාතාලය පස්සේ යන්නේ නැහැ. උන් ටාගට් කරන්නේ අනිත් අය..!"
තියෝ කීවේය.
"ටයිබෝ කියන්නේ අපිටවත් කාලයක් තිස්සේ අල්ලගන්න බැරිව හිටපු එකෙක්... සීරියල් කිලර් කෙනෙකුට ටයිබෝ වගේ එකෙක් අල්ලගන්න පුලුවන්නම්, අපි වෙනුවට සීරියල් කිලර්ස්ලා දාලා යුනිට් එක හදන්න තිබුනා.!"
ඔස්ටින් තම අදහස ඉදිරිපත් කළේය.
"සමහර විට ටයිබෝගෙන් පළිගන්න බලාගෙන හිටපු එකෙක් වෙන්න පුළුවන්..!"
ස්ටෙෆාන් පැවසුවේ තවත් ඡායාරූපයක් ඉහලට අල්ලා බලමින්.
කීත්ගේ දෑත් සීතල වන්නට විය.
BẠN ĐANG ĐỌC
මිඳුණු ඇසිඩ් 𝙁𝙍𝙊𝙕𝙀𝙉 𝘼𝘾𝙄𝘿 (BL)
Fanfictionමගේ තැනට ඇවිල්ලා ටිකක් බලහන් ස්ටෙෆාන් ... මගේ ඇතුලේ මං කොච්චර වේදනාවකින් ඉන්නවද කියලා... බලහන් ස්ටෙෆාන්... මට හරි අමාරුයි.. මට හරි මහන්සියි.... මාව හෙම්බත් වෙලා ඉන්නේ... ! ආදරේ කරන කෙනා ඇස් මානේ පෙනි පෙනී නැතිවෙලා යන එක... ජීවිතයෙදි අපිට සැබෑ ආද...
