Kardelen Güzelim ~ HyunLix

BÖLÜM 6 ~ YAŞAYACAK

"Felix! "

Felixin kanlar içinde yerde yattıgı anlar gözümün önünden gitmiyordu.

Herkes her şeyi unutup ona doğru koşmaya başlamıştı. Yanına ilk varan ben olmuştum, başını kucagıma aldım ama kendimde değildim.

"Changbin hemen ambulansı ara! "

Chan tshirtünden bir parça yırtıp hızla Felixin basına doğru bastırdı. Bi yandan Felixin kandan kıpkırmızı olmuş sarı saclarını okşuyor bi yandan hıçkıra hıçkıra aglıyordum.

"Chan telefon çekmiyor! "

Changbin belki 15 kere aramıştı hiç bir şekilde telefon çekmiyordu. Jisungta benim gibi çömelmiş Felixin başında ağlıyordu.

Böyle durumlarda hep Chana başvururduk. Chan bir süre düşündükten sonra konuşmaya başladi.

"Hyunjin ellerini başından çek yarasına bakacağım"

Ellerimi çektikten sonra Felixin ellerini tuttum, elleri buz gibiydi. Chan bir süre başındaki yaraya baktıktan sonra kafasının arkasından da kan geldiğini fark etti.

Kafasını biraz yana çevirdiğinde yere düşmenin etkisiyle kafasının arka tarafınında yarılmış olduğunu gördü.

"Kahretsin, heryeri kanıyor hemen motorlara binin hastaneye gidiyoruz! "

Changbin ve Minho kucağımdan hızlıca Felixi almış motorlara götürürken ben hala yerde göz yaşları icerisinde kendime gelmeye çalışıyordum.

Seungmin koşarken benim hala yerde üstümde Felixin kanına bulanık bir şekilde dondugumu görünce yanıma yaklaştı.

"Hyunjin hadi kalk, bak Felix iyi olacak sakin ol! "

"F-felix ölecek"

"Hayır yok öyle bişey, onu hastaneye yetiştirmesi gereken sensin! "

Dediği şey ile yüzüne baktım, evet onu benim kurtarmam gerekiyordu. Burnumu çekip ayağa kalktım. Şakacı bir ifadeyle bana gülümsedi.

"Gidelim! "

"Gidelim! "

Felixi Changın motoruna bindireceklerken yetiştirdim.

"Changbin Felixi bana ver! Ben götüreceğim"

Changbin ve diğerleri yüzüme ve üstüme baktı. Evet iyi görünmüyordum fakat Felixi ben kurtaracaktım, kararlıydım.

"Emin misin? "

"Eminim Changbin "

Ben motora bindiğimde Changbin kucagında Felixi götürüp kucagıma bindirdi.

"Hadi herkes motorlara!"

Chan herkese seslendikten sonra hızla kalkış yaptık. En önde ben gidiyordum. Ne kadar hızla ve nasıl gittiğim önemli değildi cünkü Felixin yasaması için saniyeler vardı.

"Hyunjin yavaş ol! "

Minho arkadan bana yetişip seslenmişti fakat takmayıp daha da hızlanmıştım. Şehire geldiğimizde 4 motor hızla arabaların arasından sıyrılıp geçiyorduk.

Herkes bize bakıyor ve motordan akan kanlara bakıyordu. Şuan tek odaklandığım Felix ve yoldu. Hastanenin bahçesine geldiğimizde ses ve hızdan anlamış olacaklar ki sedyeyi hazırlamış doktor ve hemşireler vardı.

Motordan kan damlaları ile ve topallayarak inmiştim.

"F-Felix-"

Doktorlar hemen kucagımdan Felixi almıştı. Diğerleride hemen hastaneye gidip koşuşturmaya başladı. Bende onların arkasından koşuşturuyordum. Ameliyathane salonunun başına gelidigimizde dayanamayıp acıyla yere düştüm.