Kardelen Güzelim ~ HyunLix

BÖLÜM 16 ~ BÖĞÜRTLEN

2 hafta sonra/ saat: 20.00;

Felix'in yaraları iyileşmişti sadece izler kalmıştı. Anneside herşeyi hazırlamıştı. Bugün o gelmesin diye büyüler bile yaptığım gündü.

"Felix"

Annesi içeri girmiş Felix'in çantaları hazırlamasına yardım ediyordu. Odaya girdiğimde annesi mutlu olsa bile Felixin gözü yaşlıydı.

"Hadi gidelim Felix ben tüm çantaları çıkarıyorum"

"Tamam anne, sen git ben geleceğim"

"Hızlı ol"

Annesi odadan çıktıktan sonra bana baktı. Gözünden yaşlar Felixin süzülüyordu.

"Hyunjin... "

Kısık ses ve aglayan gözleri ile bana sarıldı. Bende ona karşılık verdim. Gözlerim dolmuştu ama bende ağlarsam olmazdı.

Elimle cenesinden tutarak kafasını kaldırdım. Önce ıslak gözlerini sildim.

"Her zaman yanında olacağım bebeğim her gün seni arayacagım, yanına gelmeye çalışacağım"

"Özlerim"

"Özletmemeye çalışacağım yıldızım, her zaman yanında olacağım. "

Ayakları ile ayaklarıma çıktı. Boyu beni öpmek için bile yetmiyordu.

Alnını alnıma yasladıktan sonra bir süre bekledim. Dudakları dudaklarıma degiyordu. En sonunda kendimi ona bastırıp dudaklarına perde oldum.

Dudakları beni delirtmeye yetiyordu. Nefessiz kalıncaya kadar öpüştükten sonra elimle yüzündeki çilleri sevdim. Göz yaşlarından ıslanmış olan çillerini...

"Söz ver Hyunjin, beni bırakmayacaksın. "

"Söz yıldızım, ben kardelen bahcesini  senin kokunda buldum. Nefesimi senin teninde hissettim. Kalbimin anahtarını sana teslim ettim. "

Tüm çillerini teker teker öptüm. Çillerini öperken o gün geldi aklıma.

*"Çillerimi korudum Hyunjin, sen seviyorsun diye korudum. Onlara zarar gelmedi! "*

Burnumu tenine doğru bastırdım. Her bastırışımda sanki kokusunu ilk defa alıyormuş gibi hissediyordum.

"Sev beni Hyunjin, hiç bırakma. Mahrum etme beni aşkından"

Ağlaması daha da hızlanmış gibiydi. En iyisi ondan ayrılmaktı daha fazla aglamadanan.

"Vakit çok geç olmadan artık gitmelisin"

Bana bakıp sıkı sıkı sarıldı. Ayaklarımdan inip elimi tuttu.

"Beraber inelim"

Başımı sallayıp sıkıca elini tuttum. Anneside aşağıda sabırsızca bekliyordu. Merdivenlerden inip yanlarına doğru gittik diğerleri de orada bekliyordu.

"Felix hadi"

"Diğerleri ile vedalasmam gerek "

Yan gözle ona baktı. Bende annesinin yanına doğru gidip kulağına yaklaştım.

"Felixe iyi bak, her gün geleceğim zaten"

Hiç bir mimik yapmadan devam etti.
Felix önce Changbin sonra diğerleri ile vedalaştı. Jeongin, Jisung ve Seungmin ile sarılarak agladılar bir süre.

Sonra dönüp tekrar bana sarıldı ve dudagıma kücük bir öpücük bıraktı.

Kapıdan çıkıp arabadaya bindiklerinde içimde sanki bir daha hiç bu eve gelmeyeceklermiş gibi bir his vardı. Sanki koca bir samanlıgın içinde Felix'i bir iğne gibi kaybedecektim...