Önümü tekrar dönüp Tae'ye baktım. JYP sahneden inmişti ve çoğu kişi evlerine gidiyordu.
"Tae bizde gidelim mi?"
"Ah tabii,hadi gidelim"
Koltuktan kalkıp çıkışa doğru ilerledim. Dışarı çıktığımda daha cok kameraman ve muhabir vardı. Benim gelmemle bi anda beyaz flashlar patlamaya başlamıştı.
"Efendim çıkışta arka kapıdan Mr. Hwang'a benzer bir adam çıktı. Bilginiz var mıdır? Oda burada mı?"
Dediği şey ile gözlerim fal taşı gibi açılmıştı. Haberim olmadığının numarasını yapacaktım tabii ki yoksa burada oldugunu anlayıp yalan haberler çıkaracaklardı ve bu haberler hayatımı bitirebilirdi.
"Ah gençler, onlar geçmişte kaldı artık bana sormayın. Hakkında hiç bir bilgim yok. Artık ben evliyim ve öyle şeylerle işim yok asla. Fransa Devletinde yaşıyoruz lütfen böyle şeyleri sormayın."
Bir kaç muhabir daha heyecanla soru sorarken kameraların arasından teşekkür ederek hızlıca ayrıldım. Arabaya bindiğimde derin bir nefes verdim.
"Akıllıca bir cevap oldu. Sen en iyisini yaptın."
"Ölmek istemiyorum."
Dediğimle şaşkınlıkla kala kalmıştı. Bana dogru dönerek telaş ve endişeyle baktı.
"Nerden çıktı o şimdi?"
"Bilmiyorum..."
İçimden gelmişti sadece. Bi anda kalbim ölümle dipdibe gelmiş gibiydi. Kafamı cama koyup yasladıktan sonra derin düşüncelere dalıp uyudum....
***
Uyandığımda her yerde polisler ve kırmızı mavi ışıklar vardı. Bizim evin önündeydik.
Babamın bana doğru ilerledigini gördüm. Telaşla yerimde doğrulurken bi anda beyaz flashlar patlamaya başladı.
"Ne oluyor? "
"Evde konuşacağız ne olduğunu. "
Babam hırsla kolumdan sımsıkı tuttu. Acıtıyordu. Tae hızla ve nefes nefese yanıma geldi ve diğer kolumdan endişe ile tutup iyi şeyler olmuyor anlamında kafasını salladı.
Tam 10 tane koruma önüme dizilmiş, beni koruyarak evin kapısına kadar eşlik etmeye baslamıştı. Böylece basının ve polislerin bana sorular sormasına izin verilmiyordu.
Eve girdiğimde babam hızla odasına ilerledi.
"Bana onu getirin. 5 dakika sonra odamda istiyorum! "
Taeye korkuyla baktım. Beni kenara çekip telefonundaki haberi gösterdi. Bunlar benimle Hyunjinin tuvalete girerkenki ve beraber cıkarkanki kamera görüntüleriydi.
Basına yayılmış ve heryerde damga olmuştu. Korkuyla gözlerimi acıp ona baktım.
"Ş-şimdi ne olacak? "
"Bilmiyorum. Fransa Devleti bunu duymadan olay biterse iyi olur. Yoksa işimiz sıkıntı"
"Ne? A-ama bana o önlem aldım demişti."
"Kameraları hesaba katmamış. Neyse sen babanın yanına gir. "
"Ben babamın yanına girersem babamda bana girer"
"Biliyorum... Ama bu akşam başka yapılabilecek bir şey yok. "
Korkuyla başımı salladım. İçeri girdiğimde yavaşça suratına baktım kafamı eğerek.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Kardelen Güzelim ~ HyunLix
Fanfiction"Korkma sevgilim... 7 dakikamız daha var. " Herşey okulda ikonik bir mesajla başlamış ve herşey birbirlerini çok sevdiğinden bitmişti. Onlara verilen tek bir mucize vardı. Oda n'olursa olsun birbirlerinden vazgecmemekti. Hikaye bitti. Felix Hyunjin...
