Basın dağılmıştı. Her yerde haberim ve yere yapışmış bir şekilde fotoğraflarım olduğu kesindi. Hızlıca arabaya bindim. Şansıma arabada Suga yoktu ve tek başımaydım.
Arabayı çalıştırıp şirketin önünden ayrılırken Suga arkamdan bağırarak koşturuyordu.
"Efendiiğğğmmm! Teksinizzz! "
O kadar koşuşturmasına saygı duymalıydım. Arabayı durdurdum ve camını açarak onun cama gelmesini bekledim. Nefes nefese kapıya yanaştı.
"Efendim, siz daha yeni sarsıldınız. Bırakın ben süreyim, yolda başınıza bir şey gelmesin. "
"Çocuk muyum ben Suga? Ayrıca ben iyiyim."
"Lütfen inat etmeyin, en azından yanınızdaki koltuğa oturayım güvende olduğunuzu bileyim. İsterseniz siz sürersiniz. "
"Peşimde kuyruk gibisin! "
Bir süre nefes alıp düşündükten sonra uzanarak yan kapıyı açtım ve arabaya binmesi için bekledim.
"Nereye gidiyoruz efendim? "
"Eve gideceğim, oradan eşyaları alıp özel bir yere uğrayacağım. "
"Ben? "
"Yakında basına yeni sevgilim iddiaları ile çıkacaksın diye korkuyorum, ayrıl yakamdan. "
"Öyle olsun. "
Ondan trip mı yiyordum cidden? Uzun süre anlamsızlıkla suratına baktım. Kollarını kenetlemiş yola bakıyordu.
"Senden trip yiyor olamam. "
Kollarını açıp kendine geldi biraz. Bana doğru dönüp başını egdi.
"Pardon efendim. Ben sadece sizin güvenliginiz icin dedim. "
Başımı sallayıp sürmeye devam ettim. Eve geldiğimizde arabadan indim ve arabayı ona teslim ettim.
Evin anahtarını deliğe sokup çevirdim. İçeri girer girmez koltukta oturan Jeongin ve Seungmini gördüm. Jeongin bi anda boynuma atlarken Seungmini de arkadan onunla beraber bana sarıldı.
"Hyunjin Hyung! Çok özledik seni! "
"Bende sizi özledim, bende sizi. "
Seungmine de sarıldıktan sonra Jeongin elimden tuttu ve merdivenlere doğru götürmeye başladı.
"Nereye gidiyoruz? "
"Bir süprizimiz var! "
"Ama benim hiç vaktim yok. "
Jeongin merdivenlerden beni çıkardıktan sonra Changbinle odalarına geldik.
"Neden buradayız? "
Gülümsedikten sonra kapıyı açtı. Kapıyı acmasıyla şok olmuştum. Changbinin kucağında bir erkek bebek vardı ve uyutmaya çalışıyordu.
"J-Jeongin? Changbin? "
Changbinin elindeki bebek çok yakışmış duruyordu ona. Ama bu bebek nerden geldi? Jeongin cidden doğurmuşmuydu?
"Kore'den gelen onay sayesinde biz küçük bir nikah kıydık ve bir çocuk.. "
"Çocuk nasıl yaptınız? Jeongin sen kadın mısın? Nasıl doğurdun onu, nerenden? "
Changbinin elindeki bebek yüksek sesimden dolayı uyanmış, ağlamaya başlamıştı.
"Al işte Hyunjin, uyandı! "
Jeongin gülerek bana döndü.
"Hayır hayır, ben dogurmadım. Evlatlık aldık. "
İçimde büyük bir rahatlamayla kendimi saldım. Bi anda Changbin yerinden kalkıp bebeği kucağıma verdi.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Kardelen Güzelim ~ HyunLix
Fanfiction"Korkma sevgilim... 7 dakikamız daha var. " Herşey okulda ikonik bir mesajla başlamış ve herşey birbirlerini çok sevdiğinden bitmişti. Onlara verilen tek bir mucize vardı. Oda n'olursa olsun birbirlerinden vazgecmemekti. Hikaye bitti. Felix Hyunjin...
