DRAKE WEIVEN ROSEMAN P.O.V.
NAKATAYO ako ngayon habang nakasandal sa magara kong kotse na nakaparada sa tapat mismo ng gate ng paaralan kung saan nag-aaral si Elisha.
"Omg! Ang gwapo nya."
"Grabe ang hotness te."
"Super handsome."
"Napaka-cool nya."
Palihim akong napangiti habang naririnig ang bulong-bulungan ng mga mga estudyante na namumula ang mga mukha, halatang mga kinikilig. Well I can't blame them, they're just being honest.
Para akong isang celebrity na pinagkakaguluhan nila. They can looked at me, but I will never interact with them. I still hate human, It never changed.
What's take her too long? Nasa labas na ang halos lahat ng estudyante samantalang sya wala pa din. Ang babaeng 'yon talaga pinaghihintay ako!
I was still standing when I finally saw her. It was too obvious with her reaction that she was shocked to see me, or maybe she was surprised by my undeniable charisma.
Kinapa ko sa loob ng suot kong black coat ang isang pamaypay, at marahan akong nagpaypay dahilan para ilipad ng bahagya ang buhok ko. Mas lalo naman na napatili sa kilig ang mga kababaihan, at halos matunaw na ako sa mga titig nila, habang si Elisha naman ay nanatiling nakatitig din sa'kin, or should I say natulala!
Ngayon nya sabihin na hindi ako gwapo!
Napangisi ako sa aking isipan, ngunit nangunot ang noo ko nang makitang bigla syang tumakbo.
Where the hèck she's going!
"Bess!!" rinig kong sigaw ng isang babae na kanina ay nasa tabi nya.
I hurriedly get inside my car, and followed her.
I then saw her still running. I moved down the car mirror so I could talk to her.
"Hey! Stop running kid!" I shouted but she just kept on running, as if she didn't hear me.
"What's your problem?! Bakit mo ako tinatakbuhan?!" she ignore me for the second time, and I am lossing my patience on her.
Inilibas ko sa bintana ng kotse ang isa kong kamay, at pinitik ang mga daliri dahilan kaya napahinto sya sa pagtakbo.
Now I got you!
Inihinto ko ang kotse sa may gilid nya. Binuksan ko ang pinto, at paglabas ko pa lang ng kotse ay bumungad na sa'kin ang malakas na boses nya.
"Hoy! Napakasama mo talaga! Anong ginawa mo sa'kin?! Ba't hindi ako makagalaw?!" naniningkit ang mga mata nito, at halos mag-isang linya na ang mga kilay.
But I find it cute—No!
"Do you even know how long I've waited for you, tapos tatakbuhan mo lang ako?" bahagya akong yumuko para itapat ang mukha ko sa mukha nya, alam kong gusto nyang umatras pero hindi nya magawa.
She can't moved!
"S-sinabi ko bang hintayin mo ako? Saka ba't ka ba kasi pumunta dito?" she was obviously sounded annoyed.
I snap my fingers, and then she start moving her body. She was about to run again but I grab her arms.
"Aside from my trusted people, I never interact with human, so you should be thankful—" she cut me off.
"Dapat akong magpasalamat sa'yo? Bakit gold ka ba? " she raised her one eyebrow. "Ah oo nga pala hari ka ng mga Mafia," she added sarcasticly.
I deeply closed my eyes while controling my anger issue.
BINABASA MO ANG
THE MAFIA KING IS A MONSTER
Fiksi UmumIsang hindi pangkaraniwan na Mafia King ang makararamdam ng koneksyon sa anak ng taong matagal nang gustong humuli sa kanya. Si Drake Weiven Roseman na isang halimaw, at si Elisha Aadhya Vllader na anak ng General ay paulit-ulit na magtatagpo ng mga...
