Labirent

11-) Aşk

İyi okumalarr♡♡

Minho

Diana'nın yanında ayrıldıktan sonra işlerimi hallettim ve Newt'in yanına gittim. "Minho emin misin bir çıkış olduğuna?" dedi. "Bilmiyorum Newt ama bu kadar yakınken burdan çıkmalıyız en azından denedik deriz ve Dia'ya söz verdim abisini bulucam." dedim bana gülümseyerek baktı. "Çok seviyorsun onu değil mi?"dedi.

Gökyüzüne baktım "Çok seviyorum. O Kayran'a geldiğinden beri sanki hayat daha güzel, daha çekilir gibi. Diana iyiki var."dedim. Newt "Bencede o geldiğinden beri bende daha farklı hissediyorum. Daha iyi ve mutluyum mesela." dedi. Gerçekten en çokta bize iyi gelmişti Newt'inde onu çok sevdiğini biliyordum.

Hava iyice kararmıştı ama bir sorun vardı. Labirent kapıları hâla kapanmamıştı. Herkes hareketlenmişti saklanıcak yer arıyorlardı. "Newt Diana yok. O nerede."dedim. "Bilmiyorum ama saklanmalıyız eminim güvenli bir yerdedir hadi."dedi ve beni çekiştirmeye başladı. Koşarak asansöre gidiyorduk çünkü asansör gerçekten çok sağlamdı ızdırap verenler onu açamazlardı. Koşarken Thomas'ı gördük Teressa'yla bize doğru geliyorlardı.

Asansöre atladık kapağını kapattık ve beklemeye başladık. Izdırap verenler Kayran'a girmişlerdi herkes bir bağırış içersindeyi benim aklım ise Diana'daydı neredeydi ve en önemlisi iyi miydi.

Diana

Çok fazla gürültü olduğu için uyandım ayağa kalkmayı düşündüm fakat ızdırap veren sesleri duyuyordum. Kafamı hafif kaldırdım ve etrafa bakındım kapılar açıktı 4 5 tane ızdırap veren Kayrandaydı. Eğildim köşeye geçtim ve oturdum bacaklarımı kendime çektim. Sanki bir eşyaymış gibi hiç hareket etmeden orda oturmaya başladım "Newt, Thomas ve Minho iyi midir sence." eminim iyilerdir iç ses. "İyiki ağacının oraya gitmemişsin." iyiki iç sesciğim iyiki.

Newt

Minho endişeyle kafasının arkası kaşıyordu "Kafayı yiyeceğimm nerede bu kız ya. Keşke aynı yerde dursakdık yanından ayrılmasaydım" dedi. Thomas yanıtladı "Minho sakin olur musun? Eminim iyidir labirentte tek başına kalmış birinden bahsediyoruz." dedi ama gözlerine baktığımda onunda endişeli olduğunu görüyordum. "Thomas'a katılıyorum Minho böyle davranman bir şeyi değiştirmeyecek." dedim. Bana çevirdi gözlerini "Biliyorum Newt, elimde değil tamam mı çok merak ediyorum ya başıma bir şey gelirse sokulduysa nolucak."dedi gözlerinin dolduğunu gördüğüm an arkasını döndü.

Ona doğru yaklaştım "Anlıyorum kardeşim, bende çok merak ediyorum ama elimden başka birşey gelmiyor. Sabredicez artık." dedim ve ona sarıldım. Aslında bende Dia'yı çok merak ediyordum ama şuan telaşlı olsam herşey daha kötü olabilirdi. Bu yüzden sakin olup onlara destek olmalıydım.

Öylece oturduk ve bekledik gözlerimi Minho'ya çevirdiğimde endişeli endişeli oturuyordu ızdırap verenlerin gitmesini bekliyordu. Thomas'a baktığımda endişeliydi ama genel olarak sakindi benim gibi. Teressa'ya baktığımda sessiz sessiz oturuyordu. Ne düşündüğünü merak ettim. Bizim tarafımızda mıydı yoksa isyanın tarafında mı anlamıyordum. Onu sevemiyordum çünkü Dia gerçek yüzünü anlatmıştı. Gözlerimi gökyüzüne çevirdim ve beklemeye devam ettim.

Yedi saat sonra, Minho

Izdırap verenler gitmişti ve anlamadığımız bir şekilde kapılarda kapanmıştı garipti. Hemen kendimi dışarı attım ve "Diana" diyerek bağırmaya başladım. Lütfen başına birşey gelmemiş olsun. "Diana iyi misin?" diyerek tekrar bağırdım.

"Minho iyiyim, burdayım" diye bir ses geldi ağaç evin ordan. Koşarak oraya gittim Diana iyiydi. Hızlı hızlı merdivenleri çıkmaya başladım. Onu gördüğüm gibi sımsıkı sarıldım. "Ohh iyiki sana birşey olmamış, çok meraklandım artık seni hiç yanımdan ayırmıyacağım."dedim ve güldü.

"Ne yani bundan sonra senin çantan mı olucam."dedi gülmeye başladım. "Gerçekten dediğimden bunu mu çıkarttın."dedim kafa salladığı sırada gözlerim dudaklarına takıldı. Birbirimize çok yakındık şuan fark ediyordum gözlerinin içine baktım çok güzel bakıyordu. Dayanamadım ve yaklaşıp onu öptüm. Dudaklarının tadı çok güzeldi nefesini hissediyordum. Sonra yavaşça geri çekildim ve "Bu bir aşk ilanıydı. Acaba benim olur musunhz hanımefendi?" dedim. Büyülenmiş bir şekilde bana bakıyordu anın etkisinden çıkmamış olacak ki hiç cevap vermedi.

"Dia iyi misin?"dedim ve kendine geldi "Olurum beyefendi."dedi ve yaklaşıp bu sefer o beni öptü ve geri çekildi. Gerçekten çok mutluydum ve sonra Newt'in sesini duyduk "Minho acaba aşağıya mı inseniz." dedi Diana "Geliyoruz koca bebek birazcık sabır." dedi ve göz kırpıp aşağıya inmeye başladı.

Diana

Aşağıya iniyordum o kadar mutluydum ki ızdırap verenlerin geldiğini unutmuştum ve mal mal sırıtıyordum. Aşağıya indiğim gibi Newt'e sarıldım "İyisiniz değil mi?" dedim ve kafa salladı. "Burda mıydın?" dedi Newt, evet anlamında kafa salladım. Thomas'a da sarıldım. "Burada uyuyakalmışım uyandığımda heryer ızdırap verendi neyseki buraya gelmediler."dedim

Adım sesleri duymaya başladım. Biri bana doğru geldi ve beni iktirdiği gibi yere düştüm. Gally "Senin yüzünden herşey, senin yüzünden Alby öldü neden öyle farklı şeyler yaptık ki mutluydum ben burada."dedi ne yani Alby ölmüşmüydü çok mutluydu onunla dışarı çıkacaktık. Çok sevinmişti çıkışı bulduğuma ama ölmüştü benim yüzümden. Minho önüme geçti "Sen ne yaptığının farkında mısın. Gally, Alby'i Diana öldürmedi ne saçmalıyorsun." dedi. Gally hâla bana bakıyordu "O öldürdü demedim zaten onun yüzünden ızdırap verenler buraya girdi ve çoğu kişi öldü." haklı olabilir miydi, benim yüzümden miydi.

"Gally ben hiç birşey yapmadım sadece çıkışı arıyordum. Ben çağırmışım gibi davranma veya kapıları ben kapatmamışım gibi. Beni suçlamaya hakkın yok."dedim hiç bir işe yaramadı herkese baktı bu kadar kişi ne zaman gelmişti"Yarın sürgün var bu kızdan kurtuluyoruz."dedi ve gitti.

Minho bana elini uzattı ayağa kalktım ve düşünmeye başladım. Newt napıcaksın der gibi bakıyordu. Aklıma o an bir fikir geldi "Yarın dışarı çıkıyoruz şimdi plan şöyle..." diyip anlatmaya başladım. Planımı beğenmişe benziyorlardı. Yarın herşeyi teker teker uygulayacaktık.

Sonunda çiftimizi yaptım.