Labirent

38-)Son

(Bölümü tekrar yayınlıyorum çünkü bildirim kimseye gitmemiş galiba)

İyi okumalar♡♡

2 ay sonra, Diana

İki ay geçti size neler olduğunu anlatayım. İlk olarak artık yürüyebiliyorum arada sendeliyorum ama artık yürüyorum. Minho'yla ilişkimiz çok güzel gidiyor. Onu hâla ilk aşık olduğum zamanki gibi seviyorum.

Abim galiba Maya'ya aşık emin değilim. Ona olan bakışları farklı. Maya zaten abime aşık onunla konuşurken sormuştum ve kabul etmişti. Bana abimin onu sevip sevmedigini sordu bilmiyorum demiştim.

Newt ise Sonya'yı seviyor. Bunu fark ettiğinde ilk bana söylemeye gelmiş. Galiba gerçekten onun ikiziyim. Bana her şeyini anlatıyor. O gerçekten iyi bir ikiz. (Kardeşleride birbirbirine aşık etmedim demem)

Thomas sonunda Teressa'yı unuttu ve ona ilgisi olan Brenda'yı fark etti. Galiba flörtleşiyorlar. George'un bunlardan haberi yok. Olsa ne derdi acaba.

Size şaşıracağınız bir şey söyliyeceğim. Gally'le dost olduk. O kadar olaydan sonra bana kanını vermiş olduğunu öğrendiğimde çok şaşırdım. Beni çukura attırmak için her şeyi yapan Gally'den bahsediyorum. Neyseki doğru yolu buldu. O artık iyi bir dost.

Bunları düşünürken Minho düşüncelerimden sıyrılmamı sağladı. "Diana verdiğin karardan emin misin?" diye sorduğunda kafamı salladım. "Minho intikam almak istiyorum. Onlar yüzünden iki hafta yürüyemedim ben." dediğimde kafasını salladı.

"Abine ne zaman söyliyeceksin." dediğinde abimi gördüm. "Şimdi. Abiii! Gelir misin" dediğimde yanıma geldi. Minho kafasıni iki yana salladı bir haftadır beni vazgeçirmeye çalışıyordu. "Abi şimdi sakin ol ve beni iyi dinle. Ben bir şey yapmak istiyorum." dedim.

"Ne yapmak istiyorsun?" diyerek sordu. "Abi ben intikam almak istiyorum. Annemin canını aldılar karşılıksız kalmamalı." dediğimde gözleri fal taşı gibi açıldı. "Ne zaman bu karara vardın." dediğinde "Bir hafta önce." dedim

"Sende görmüşsün." dedi bu sefer kaşlarımı çatan ben oldum. "Neyi görmüşüm abi." dediğimde "Annemi görmedin mi rüyanda. Yardım istiyordu değil mi?" diye sordu kafamı salladım ne yani ikimizde aynı rüyayımı görmüştük. Garipti ama umursamadım. Ha bu arada herkes geçmişi hakkında bir şeyler hatırlamaya başlamıştı. Bende hatırlıyordum.

"Abi gidecek miyiz?" diye sorduğumda "İkimizde aynı şeyi istiyoruz. Gidelim kardeşim." dedi ve yanağımdan öptü. Minho ise kafasını iki yana sallıyordu. "O zaman plan yapmalıyız hadi bizimkileri toplayalım." dediğim gibi ayağa kalktım.

Bizimkileri çağırmıştık. (Minho, Thomas, Newt, Brenda, Sam, Gally, Maya, George ve Tava)
Abim konuşmaya başladı "Arkadaşlar isyandan Diana'yla intikam almak, orayı yok etmek istiyoruz. Kısacası isyana gidicez bizimle var mısınız? Bakın tehlikeli olabilir neyle karşılaşıcağımızı bilmiyorum" dedi.

Minho, Thomas, Newt ve Maya hiç düşünmeden evet dediler. Gally "Ben varım onlar yüzünden sevdiğim birini öldürdüm." dediğinde Chuck'ı unuttuğumu fark etmiştim. Halbuki o beni unutmazdı. Onu unuttuğum için kendime sövmeyi unutmadım. George "Bende varım. Başkalarına hâla zarar veriyor olabilirler." dedi.

Brenda "Diana için bende varım." demişti ona doğru gülümsedim. Bu iki aylık süreçte ablam gibi olmuştu. Tava "Beni unutamazsını tabiki bende gelicem." dediğinde güldüm Sam ise "Macera neredeyse ben oradayım." dedi buna hep beraber gülmüştük bu adam hiç yaşlanmıyacaktı galiba. Arada benden genç olduğunu düşünüyorum

Hemen yola çıkma kararı aldık. İsyanın bizde olan uçan aracına bindik. Abim ve Sam kullanıcaklardı. Gideceğimizden herkesin haberi vardı hatta Vince bize burdan destek olucaktı.
Araç havalandı ve yola koyulduk anlamadığım bir şekilde içimde heyecan ve kötü bir his vardı.

Bir kaç saat sonra

Şehire gelmiştik. Şehirin etrafında hâla duvarlar vardı. Şehir aktifti ve isyan binası aynı şekildeydi. Çok kolay bir şekilde isyan binasının üstüne iniş yaptık ne gelen vardı ne giden. Elimizi kolumuzu sallayarak duvarları geçmiştik fakat hiç bir şey olmamıştı bu garipti. Abim "İkiye ayrılalım yarımız araçta kalsın diğerleri binaya girsin." dedi.

"Kim kalmak istiyorsa kalsın. Hadi acele edelim ve hemen gidelim." demiştim. Thomas, Newt, Minho ve Maya ile beraber merdivenlere yöneldik. Tabiki abimde vardı. Aşağı inmeye başladık çok sessizdi ve bu sessizlik garipti. Umarım fırtına öncesi sessizlik değildir.

Ava'nın odasının olduğu kata geldik. Hızla içeri girdiğimizde bize doğrultulan silahlar vardı. "Ben bu işin sonun böyle olucağını biliyordum" sana fikrini sormadık iç ses sus bu yüzden.

Arkası dönük sandalyede birisi oturuyordu. Yavaş yavaş döndüğünde gördüğüm yüzü tanıyordum. Janson oturmuş bize bakıyordu. Yüzünde saçma sapan bir sırıtış vardı. "Çocuklar hoşgeldiniz. Sizin geliceğinizi hiç düşünmemiştim." dedi tiksinircesine yüzüne bakıyordum.

"Küçük hanım iyileşmişsiniz en son gördüğümde topallıyordunuz." dediği anda öne atılmıştım silah sesi duymamla duraksadım. Abim "Janson, Ava nerede?" diyerek sordu. Janson kahkaha attı "Siz gittikten sonra tedaviyi bulmaktan vazgeçti bu yaptığı ihanet olduğu için onu labirente gönderdik." dediği anda dona kaldım.

Gitmeliydik buradan hemen gitmeliydik çünkü Janson acımasızdı her şeyi yapardı. "Çocuklar buraya kadar gelmişsiniz. Gelin beraber vakit geçirelim." demişti kafamı iki yana salladım. Minho'nun sessizce "Buradan gitmeliyiz." dediğini duydum. Janson yanındaki askere "Diana'yı alın" diyerek emir verdiğinde abim önüme geçti. "Janson kardeşimi sana vericeğimi düşünmüş olamazsın." dediğinde Janson kahkaha attı.

"Onu almak için her şeyi yaparım. Bana engel olmaya kalkarsan sonuçlarına katlanırsın." dedi kafamı iki yana salladım "Abi gidin size zarar vermesini istemiyorum." dediğimde kafasını iki yana salladı. Janson ayağa kalktı ve bize doğru yaklaştı. "Alex yaşamak istiyorsan Diana'yı bırak" dedi

Abim hiç bir tepki vermedi. Janson silahı abime doğrulttu ve tetiği çekti. "Üçe kadar sayıyorum Diana'yı bırak." dediğinde tepki vermemişti. Bunun olmasına izin veremezdim. Abim "Minho çabuk aracın yanına çıkın biz geliceğiz." dedi bu sırada Janson "Bir" demişti.

Minho "Olmaz Alex sizi yalnız bırakamayız." dediğinde. Abim sert bir şekilde "Hemen gidin biz geliceğiz." dedi Thomas "Peki Alex sen nasıl istersen." dedi galiba çıktılar adım sesleri gittikçe uzaklaşıyordu. Umarım onlaea bir sey olmazdı. Janson "İki" demişti. "Diana diğerlerinin arkasından git çabuk." dedi kafamı iki yana salladım. "Prensesim hadi git." dedi gitmeye niyetim yoktu. Janson "Üç" dediği anda silah sesi patladı.

Nefes nefese hızla gözlerimi açtım. Etrafıma bakındığımda koltukta abimin bacağına yattığımı fark ettim. Abim koltuğa başını yaslamış uyuyordu. Maya diğer koltukta uyuyakalmıştı.

Ne yani her şey rüya mıydı? O kadar şey yaşamıştım ve hepsi rüyaydı. Herşeyi yavaş yavaş hatırladım. Abimin sevgilisi yani Maya bize film izlemeye gelmişti film gecesi yapmıştık. Labirent serisini izlemiştik.

Şuan taşlar yerine oturmuştu. Filmden o kadar etkilenmiştimki rüyamda herşeyi yaşamıştım. Bu hissettiğim şey güzeldi bu yüzden mutlulukla odama gittim. Günlüğümü buldum ve bu rüyayı unutmamak için günlüğüme yazmaya başladım.

VE SON

Kimin vurulduğunu ve ya çocuklara bir şey olup olmadığını hiç bir zaman öğrenemiyeceğiz.

Neyse böyle bir son beklemiyordunuz. Nasıldı??

Benden size:

Bunu yazmaya başlarken tamamen eğlencesine yazıyordum. Okunma sayısı arttıkça mutlu oluyordum. Artık kendim için değil siz okuyun diye yazıyordum. Bu kadar sevileceğini hiç düşünmemiştim. Okuduğunuz ve destek olduğunuz için hepinize teşekkür ederim. Sizi çok seviyorum. Oy verirseniz ve son bölüme özel yorum bırakırsanız mutlu olurumm.💕

☆Elif☆