Labirent

27)Plan

Bölümü hemen yazdığım için hemen attım. Bu yüzden mutluyum

İyi okumalar *_*

Diana

Ava abimi getirmemişti kendi kendime ağlamıştım. Kafamda hâla soru işaretleri vardı. Yanıma bir kaç kişi gelmişti fakat hiç bir şey yapmadan gitmişlerdi. Ava abimi yanıma getirmediği için endişeleniyordum. Ona bir şey yapmış olabilirlerdi.

Minho'yu çok özlemiştim. Ne kadar zamandır onu görmediğimi saymayı bırakmıştım. Newt  benim kayıp ikizim onu daha önceden beridir görmüyordum. Acaba şuan ne yapıyorlardır diye düşünmeden edememiştim.

İçeri birisinin girmesiyle gözlerimi ona çevirdim. Gelen kişi George'tu bana baktı ve gülümsedi. "İyi misin?" diyerek sordu kafa salladım ve gülümsedim ona güvenebilirdim. "Düşündün mü?" dedim kafasını salladı "Ne yapmam gerekiyor bilmiyorum ama sana yardım edicem Diana. Burada insanlara zarar vermek istemiyorum artık." dedi kafa salladım.

"Seni anlıyorum George bende senin yaptıklarının aynısını yaptım. Ne hissettiğini anlıyabiliyorum." dedim bir şeylerle uğraşıyormuş gibi yapıyordu. "Ne yapmamı istiyorsun?" diyerek sordu. "Tek başımıza kurtulmayacağız. Abim ve Maya'da var, onları tanıyor musun?" diyerek sordum. Kafa salladı "Evet ikisinide biliyorum önceden konuşmuşluğumuz bile var." dedi.

Bu iyi bir şeydi "Onlar iyiler mi?" diyerek sordum. Kafa salladı "Senden daha iyi durumdalar Diana. Hem sen kendini düşünsene biraz." dedi galiba beni sevdi diyerek düşündüm "Kendimide düşünüyorum merak etme." dedim kafa salladı "Galiba kafa sallamayı çok seviyor" iç ses hadi sus birde sanane sallarsa sallasın.

"Nerede kalıyorlar George?" dedim "Alt katta kalıyorlar ve beraber aynı odadalar." dedi bu sefer ben kafa salladım. Beraber olmaları güzeldi. En azından abim yalnız değildi ve kafayı yemezdi. Ona Ava ile ilgili her şeyi sormak istiyordum. George "Diana benim gitmem gerekiyor sen bir plan yap bir ara tekrar gelirim." dedi "Tamam George teşekkür ederim bu arada." dedim kafasını Ne için anlamında salladı "Risk aldığın için" diyerek yanıtladım ve gitti.

Minho

İsyanın binasını belli bir süre gözetledikten sonra geri döndük. Gally isyan hakkında bildiği şeyleri bize anlatıyordu. "İsyan binasının kapılarıda belli bir süre sonra kitleniyor. Yani herkesin evde olması gereken saatte Teressa'yı böyle yakalayabiliriz." dedi kafa salladım.

Thomas "Yarın akşam başlıyoruz o zaman" dedi. Sam "Ben Vince ile konuşayım." dedi ve gitti Brenda ve Thomas kenara çekildiler ve bir şeyler konuşmaya başladılar. Tava hiç bir şey yapmadan oturuyordu. Yalnız kalmayı garip bir şekilde seviyordu labirentte bile hep yalnız takılırdı halbuki onu herkes çok severdi. Newt'e baktığımda dalgındı ve bu normal değildi.

Yanına yaklaştım elimi omzuna koydum "Dostum iyi misin?" dedim kafa salladı "İyiyim Minho." dedi yalan söylüyordu kafamı iki yana salladım "Yalan söylüyorsun. İyi değilsin dalgınsın bir şey olmuş." dedim

"Dışarıda konuşalım." dedi dışarıya yürümeye başladık giderken Tava "Hey nereye gidiyorsunuz?" demesiyle herkes bize döndü "Hava alıcaz" dedim kafa salladı yürümeye devam ettik.

Dışarı çıktığımda "Minho Diana'yı hemen kurtarmalıyız çünkü..." susmuştu devamını getirdim "Çünkü ne?" gözlerini bana çevirdi "Onu görmeden ölmek istemiyorum" dedi gözlerimi kıstım "Newt sen ne diyorsun?" dediğim sırada kolunu açtı. Gördüğüm şeyle gözlerimi iyice açtım. Nasıl olabilirdi bizim antikorlu olmamız gerekmiyormuydu? Nasıl virüs kapmış olabilirdi.

"Newt bu nasıl olabilir." dedim kafasını iki yana salladı "Bilmiyorum Minho." dedi "Newt ölmeyeceksin Brenda gibi sende iyileşeceksin." dedim pek umutlu gözükmüyordu. Yanına gittim ve ona sarıldım "Her zaman yanındayım kardeşim ve sana birşey olmasına izin vermeyeceğim." dedim daha sıkı sarılmaya başladı "İyiki varsın kardeşim ve teşekkür ederim." dedi gülümsedim.

Alex

Kafayı yemek üzereydim "Janson bana kardeşimi getir." diyerek bağırıyordum. Arada bir kapıyı yumrukluyordum. Maya böyle yapmamam gerektiğini söyleyip duruyordu. "Alex sakin olur musun ona bir şey yapmazlar." dedi "Sakin falan olamam tamam mı? Ne durumda, iyi mi bilmiyorum. Yaptıkları testler onun ölmesine sebep olursa ne yaparım ben Maya. Annemle babam gittikten sonra ona dahada bağlandım eğer ona bir şey olursa ben yaşayamam." dedim duygularım karma karışıktı ağlayabilirdim.

Yere çöktüm derin derin nefes aldım. Maya yaklaştı ve sarıldı "Anlıyorum Alex ve söz veriyorum onunla beraber buradan kurtulucaz." dedi kafa salladım. İyi gelmişti sarılması farklı bir sarılmaydı bu farklılık neyse onu sevmiştim.

Gözlerimi yerden kaldırdım "Onu kurtarmak için iyi olmalıyım." dedim gözlerimi sildim ayağa kalktım "Bana bakın ben Ava ile görüşmek istiyorum beni ona götürün." diyerek bağırdım. Kapıyı birisi açtı ve yarın sabah görüşebileceğimi söyledi. Ava'yı tanıyorsam Diana'ya bir şey olmasına izin vermezdi fakat benim tanıdığım Ava bu isyanın başındaki Ava değildi. Annemin yakın arkadaşı olan Avayı tanıyordum ve şimdiki Ava'nın öncekiyle hiç alakası yoktu.

Sabah

Uyanmıştım askerlerin gelmesini bekliyordum. Aklımda bir plan vardı bunu uygulayacaktım. Maya'ya baktığımda hâla uyuyordu. Güzeldi çok güzeldi benim tam tersimdi esmer teni ve kahverengi gözleri vardı saçları koyu kahveydi. Onu incelediğimi fark edip hemen gözlerimi kaçırdım. Neler düşünüyordum böyle o benim arkadaşımdı.

Askerlerden biri geldi ellerimi kelepçeledi ve yürümeye başladım. Janson gelmemişti garipti bu adamı o günden sonra hiç görmemiştim acaba Ava ona bir şey yapmış olabilir miydi. Sonra kendi kendime güldüm Ava asla öyle bir şey yapmazdı.

Asansöre bindik bir kaç kat sonra Teressa'da bindi ona dik dik bakmaya başladım. "Niye öyle bakıyorsun Alex önceden dosttuk." dedi güldüm "Kendinde diyorsun işte önceden." kafasını iki yana salladı "Beni severdin niye şimdi böyle davranıyorsun." dedi yaptıklarının farkında değildi galiba "Diana'ya yaptıklarından ve Thomas'a ihanet etmeden önce seni severdim." dedim

"Her şeyi sizin için yapıyorum. Ne kadar beni sevmesenizde ben sizi seviyorum." dedi hayır bizi sevmiyordu bizden nefret ediyordu hiç bir insan sevdiklerine ihanet etmezdi. Asansör durdu ve askerler beni götürmeye başladılar. Teressa'dan kurtulmak güzeldi.

Ava'nın karşısına geçmiş oturuyordum. Ava "Alex sen benimle konuşmak istemezdin neden geldin oğlum." dedi gözlerine baktım "Bana oğlum deme hoşlanmıyorum." dedim kafa salladı ne kadar çok bize zarar versede bizi seviyordu ve ben o sevgiye inanıyordum.

"Ava tedaviyi bulmaya gerçekten yakın mısınız?" diyerek sordum dediğime şaşırmıştı ilk başta hiç cevao vermedi ve sonra toparladı. "Evet bir tane kız çocuğun üstünde denemiştik işimize yaradı fakat daha tam geçmiş değil. Görünce sende anlarsın zaten." dedi sorar gözlerle baktı. "Ne o yardım mı ediceksin." kafa salladım "Kardeşimi kendim görebileceksem yardım edicem. Onu korumak için her şeyi yaparım." dedim.

Gülümsedi. "Alex sen ciddi misin?" diyerek sordu kafa salladım. "Senden bir kaç isteğim var. Maya'ya bir şey yapmayacaksın orada öyle kalmaya devam edecek. Diğer istediğim şey ise sadece kardeşimle ilgilenicem." dedim kafa salladı "Peki madem istiyorsan hazırlan kardeşini görebilirsin." dedi bana bu kadar kolay güveneceğini düşünmüyordum. Umarım bana gerçekten güvenmiştir.

Bölüm nasıldı? umarım sarmıştır.
Oylarsanız sevinirimm♡