Labirent

21-) O Kurtuldu

İyi okumalar...

Newt

İsyanın trenle yolculuk yapıcağını öğrendiğimizden beri en mantıklı planı yapmaya çalışıyorduk. Ve o gün geldi Brenda ve Sam havada uçan aracı peşleri takıcaktı o aracı bize getireceklerdi bizde Minho ve Diana'nın olduğu vagonu bulup uçan araca bağlayıp gidecektik.

Trenin hareket saatine az kalmıştı Sam; Thomas, Vince ve beni saklanabileceğimiz bir yere götürdü beklemeye başladık. Sam ve Brenda bir şekilde treni durduracak ve uçan aracı peşlerine takıcaklardı. Sonra uçan araçtakileri kandırıp aracı alıcaklardı.

İlk iş trenin durmasıydı, tren hareket edeli 5 dakika olmuştu. Sam arabasını hızlıca kullanmaya başladı. Trenin başına yetiştiklerinde Brenda adamları vurdu ve tren durdu. Şimdi ise uçan araçtan kaçıyorlardı. Biz ise koşarak trenin oraya gidiyorduk. Gittiğimizde Minho diyerek bağırmaya başladım onun sesinin geldiğini duyduğumuz vagonu diğerlerinden ayırmamız gerekiyordu.

Vince iki ucada bomba bağladı ve patlattı. Ayrılmayan bir yer vardı orayıda ben halledicektim. Thomas bize yaklaşan askerleri fark etti ve "Newt askerler geliyor. Napıcaz?"dedi "Orasınıda sen düşün."diyerek tersledim. O gece yaşanan olaydan sonra aramız hâla düzelmemişti. Thomas askerlere ateş ediyordu. İşimi bitirdiğim anda arkadan gelen askerleri gördüm onlara ateş ederken isyan aracı bize doğru geliyordu. Tam üstümüze geldiğinde kanca attılar ve onu vagona bağladık. Artık uçuyorduk ve yüzümde bir gülümseme vardı çünkü Minho ve Diana'yı kurtarmıştık ama onları görmeden içim rahat etmiyecekti

Yarım saat sonra

Hâla vagonun kapısını açmakla uğraşıyorduk. Vince "Çok az kaldı dayanın çocuklar." demesiyle kapı kilidi problemi ortadan kalktı ve kapı açıldı. Hemen içeri girdim. Herkesin yüzüne bakmaya başladığımda Minho'yu gördüm oda bana bakıyordu gülümsedim gözlerim Diana'yı aramaya başladı ama o vagonda yoktu. Ne yani sadece Minho'yu mu kurtarabilmiştik bunları sonra düşünürdüm bu yüzden hemen Minho'nun yanına gittim.

Minho farklı bakıyordu. Ne mutluydu ne mutsuz anlıyamıyordum. 'Minho iyi misin?" dememle bana baktı hiç birşey demedi elleri zincirliydi. Vince buna çözüm bulmuştu. Beş dakika sonra herkes vagondan inmişti fakat Minho hâla oturuyordu. Önüne oturdum ve ona döndüm. "Minho iyi misin? Hiç iyi gözükmüyorsun?" dedim boş boş baktı "Newt, Diana orda kaldı."dedi kafamı iki yana salladım ve "Merak etme kardeşim, Dia'yı bulucaz sana söz veriyorum. Hadi şimdi gel bunları sonra konuşuruz, senin dinlenmen lazım."dedim

Minho kafasını iki yana salladı "Newt ya tekrardan onu labirente atarlarsa. Onu tekrar göremezsem. Bir şeyler yapmalıyız." dedi bunu hiç düşünmemiştim. Minho ordayken Diana'da iyiymiş gibi geliyordu ama şimdi Diana yalnızdı tekrardan labirente koymazlardı yani umarım, koyucaklarsada onlardan önce davranmalıydik ve Dia'yı kurtarmalıydık. Şuan ise yapmam gereken Minho'ya destek olmamdı. Ayağa kalktım Minho'nun yanına geçtim ve ona sarıldım. "Minho onu kurtarıcaz. Hem bak şimdi daha güçlüyüz bir sürü kişi kurtardık yani Diana'yı daha rahat kurtarabiliriz." dedim gülümsedi ve vagondan inip herkesin yanına gittik.

Diana

Janson beni bir arabaya bindirdi, arabada Teressa oturuyordu "Janson şaka yapıyor olmalısın şunu al yanımdan."dedim kafasını iki yana salladı. Kapıyı kapattı Teressa'yla yalnızdık "Değdi mi?"dedim "Değicek Diana ve biz tedaviyi bulucaz o zaman benden özür diliyeceksin."dedi güldüm "Sana özür diliyeceğimi sanıyorsan yanılıyorsun ve tedaviyi bulamıyacaksınız." dedim ağzını açtı birşey söyliyecekti ki Janson ve bir asker arabaya bindi. Hareket etmeye başladık etrafı izliyordu.