Nefretten Aşka

20

Geçen hafta okuldan kaçtığım için ceza almıştım. Annemle ona bağırdığım günden beri konuşmuyorduk ama o akşam eve gittiğimde ceza vermek için bu anlaşmayı bozmuş gibiydi. Bazen normal anne-kız ilişkimiz olmadığı için hüzünlü hissediyorum. Diğerleri nasıl bilmiyorum ama en azından bana karşı biraz daha iyi ve anlayışlı olmasını isterdim.

Tüm hafta okuldan çıkar çıkmaz eve gitmiştim ve annem inadına yapar gibi her gece evden çalışmıştı. Okuldan çıkma saatim belli olduğundan eve gelmem için belli bir süre vermişti ve verilen sürede gitmezsem deliriyordu. Öyle böyle değil. Yüzü sinirden kıpkırmızı kesilinceye kadar bağırıyor sonra da hakaretler ediyordu. Ben de bu sırada gülmemi tutmaya çalışıyordum delirince komik görünüyordu. Kavgamız babamın araya girip beni odama göndermesiyle biterdi ve ben de tüm bu yorucu sahnelere katlanmak istemediğimden saate uymuştum.

Bazen gerçekten de psikopata bağlıyor.

Günlerimi okuldan eve dönüp annemin sinirli bakışları altında yemeğimi yemek, ödev yapmak ve kalan zamanımı film izleyip sanal arkadaşlarımla konuşarak geçirdim. Bu çoğunlukla bluesky oluyordu.

Cezam bittiğinde ödevim olduğunu bahane ederek gizlice Aras'ın kaydını aldırdığı okula gitmek istemiştim ama yolda Ömer'le karşılaşmıştım (ne tesadüf -göz devirir-) ve ona "Gizlice özür dilemem gereken ama bir türlü dileyemediğim çocuğu uzaktan izlemeye geldim!" demek yerine (evet, kulağa berbat geliyor) buradaki kafelerin çok iyi olduğunu ve ödev yapmaya geldiğimi söyledim.

Yalanımı yuttu mu emin değilim ama birden bana eşlik etmek isteyince reddedememiştim. Keşke reddetmiş olsaydım!

Şimdiyse karşıma oturmuş kendi kitabına odaklanmıştı. Ben de önümdeki test kitabının sayfalarını sertçe çevirerek sakinleşmeye çalışıyordum.

Gerçekten umutsuz vakayım.

Oflayarak yerimden kalktığımda bana bakmadan "Nereye?" diye sordu.

"Tuvalete."

Bir şey söylemek yerine arka sayfayı açıp cevap anahtarına bakınca beni sallamadığına karsr verip ayaklarımı sürüyerek tuvalete doğru yol aldım.

Ellerimi yıkayıp yanaklarıma bastırdım. Gerçekten bunalmıştım.

Planım gizlice Aras'ı izlemek ve iyi olduğunu görüp kaçmaktı.

İmkansızı imkanlı hale getirmiş, koskoca şehirde Ömer'le yeniden karşılaşmıştım.

Cebim titreyince uzanıp telefonumu çıkarttım. Diğer sanal arkadaşlarımdansa bluesky'la daha iyi anlaştığımız (kısmen) için tüm hafta ona yazmıştım. Okuldaki arkadaşlarım onları parkta bırakıp gittiğim ve çok endişelendirdiğim için tüm hafta boyunca bana soğuk yapmıştı. Haksız olduklarını söyleyemem. Herkesi gereksiz yere endişelendirdim.

Barışmak zaman alacaktı ve ben de onlara kendimi affettirmek için havamda değildim bu yüzden beni görmezden gelmelerini umursamadan kendi halimde takılmıştım.

Zaten pek keyfim de yoktu. O yüzden halimden de şikayetçi değildim.

bluesky: N'aptın?

İç çekip parmaklarımı klavyede hızlıca hareket ettirmeye başladım.

spxno23: Dediğin gibi yaptım
spxno23: ama sana bahsettiğim kişiye yakalandım
spxno23: ve kaçamıyorum!!!!!!!

Birkaç saniye içinde çevrimiçi oldu ve yazmaya başladı. Bu sıralar çok hızlı cevaplıyordu.

bluesky: Neden?